Thunder [EXO]

Chapter 2

He just hugged me.

Somehow, I felt safe.

“Lu-luhan.” sabi ko.

“Don't. Just trust me. Please take care. I'll always be here. Because we're friends.”

sabi niya. Naguguluhan ako sa sinasabi niya.

He let go of me.

“No matter what happen, This friendship is true. Please don't cry.” Luhan smiled at pinahiran ang luha ko.

“Arraso?” Luhan asked.

“Arraso.” sabi ko.

-the next day-

Naglalakad ngayon ako sa hallway, at the same time, hinahanda ang sarili ko sa panibagong prank na hinanda nila -_- susme. I feel special naman, Inaaksaya nila oras nila para saken. Aba matindee.

Pero, Hindi ko talaga maintindihan ang mga sinabi sakin ni Luhan kahapon.

'Don't. Just trust me. Please take care. I'll always be here. Because we're friends. No matter what happen, This friendship is true. Please don't cry.'

Tsk.

“Omygod. I wonder who will win this bet.”

“Ha. Poor girl.”

“This will be fun.”

“Takte. Saya neto. Pustahan tayo?”

Anong bet? Sinong poor girl? Wag niyong sabihin na prank na naman to? Lesheng buhay to. Parang di pa ako sanay sa araw-araw na ganito buhay ko ah.

Pumasok ako sa classroom. Lahat siguro ng mga mata ng mga kaklase ko nakatingin sakin. ehem/ di ako maganda/ ehem.

At himala. Safe and sound akong pumasok ng classroom. Walang Oh Sehun ang na nag-welcome saken. Infairness.

Tsinek ko muna ang upuan ko. Sinipa-sipa, tadyak dyan, tadyak dito. Well matibay ang upuan. Walang prank. Anong meron ngayon?

Umupo na ako. Kinuha ko na ang libro ko para sa 2nd subject at Inilagay sa lamesa ko. At may nakita akong note.

'I'm sorry ❤ -Sehun'

What the? Anong klaseng prank to?

“Ehem.”

I looked up at nakita si Sehun. -_-

Tinaasan ko siya ng kilay.

“You know, all those pranks. Sorry sa lahat nun. I'm really sorry. I hope that you'll forgive me and forget the past?” sabi niya.

Nagsorry nga, Wala namang kahit 1% na sincerity sa sinabi niya.

“Tapos?” sabi ko.

“Yah! Ako na nga nagso-sorry dito eh! Susme. Buti nga--” sabi niya.

Tinaasan ku nanaman siya ng kilay.

“/ehem/ Uhm. I mean. I'm really sorry.” Lumuhod siya sa harapan ko at syempre nagulat ako. “Please. Can you forgive me?” Bukod sa naaawa ako, nahihiya din ako dahil andaming taong nakatingin samin. Jongina.

Hinila ko siya patayo. At bigla niya namang tinapik yung kamay ko. May topak ba to?

“Teka teka. Ba't ka namang bigla-biglaang nagso-sorry?” pagtataka ko.

“Coz' narealize ko na ang sama kong tao para saktan ka. Saktan ang gaya mo. I'm sorry. Please. Can you just forgive me?” sabi niya.

Awsus. Acting pa more.

“Ghe. I forgive you. Dahil mabait akong tao di gaya mo, Pinapatawad na kita.” sabi ko sa kanya.

“Cool.” sabi niya and he patted my head. Pet ako? Pet?

Umupo na siya sa upuan niya. UNFORTUNATELY, seatmate ko ang kumag.

Inirapan ko siya at nag-smirk lang siya.

Ano nakain neto?

At pumasok na si prof.

-Break time-

“Parang ginagawa mo ng tambayan ang rooftop ah” Nagulat ako sa boses ni Luhan.

“Ikaw din naman ah.” sabi ko sanya.

He just smiled and looked at me.

“Pumupunta lang ako dito kasi mahangin at nag-iisip ako dito minsan.” sabi niya.

I smiled.

“Parang masaya ka yata ngayon ah.” sabi niya

“Wala lang. Wala ng pranks ang buhay ko. Malaya na ako. I feel....free.” sabi ko.

“Then, good. Alam mo may sasabihin ako sayo. Sam,” sabi niya.

Papalapit ng papalapit ang mukha namin. Omygosh. Ngayon ba dapat. Oh no. Di ako handa. Alam ko magan-- gwapo si Luhan. P-pe-pero.

Pumikit na ako at--

/tugudog/

/tugudog/

/tugudog/

(LOL heartbeat po yan >.<)

“Sam, break's over.”sabi ni Luhan at I opened my eyes immediately. Timing naman na nag-ring ang bell. OMG. What the?

“Yah!” I punched him lightly on his shoulders.”Ang sama mo.”

“Hoy Sam. Wag ka ngang mag pout dyan. Ang cute mo. Haha.” sabi niya and pinched my cheeks. “Ang cute mo suntokin. Hahaha.”

Argh! Lalaking to! Kainis. Shet lang.

Mabilis akong tumayo at umalis sa rooftop. Bahala siya. Argh!

“Huy Sam! Sam! Di naman mabiro oh! Samantha! Hahaha.” narinig ko na sumigaw siya at tumawa pa siya talaga ah! Leshe.

Tiningnan ko relo ko. Grabe. Late na ako. Galeng.

B A B O L T E E xx