Thunder [EXO]

Chapter 4

10 AM na ng nagising ako. Sabado, walang klase. :)

Pumunta na ako sa kusina at nakitang nagluluto na ng breakfast si Chariss. Malamang kakagising niya lang din kanina.

Nang nakita niya ako, “Bes, Ice cream tayo mamaya ah.” sabi niya.

“Palagi kaya tayong bumibili dun ng ice cream.” sabi ko.

Adik kami kasi sa Ice Cream, Kulang na lang pati tindahan nun bibilhin namin eh.

Kumain na kami ng almusal at nanood ng TV. Nanonood kami ngayon ng M Countdown :)

Di nanamin na malayan na nakatulog na pala kami.

“Bes, bihis na tayo. 3 PM na eh.” sabi ni Chariss.

Agad naman akong nagbihis at lumabas na kami ng bahay.

Sasakyan ni Chariss yung sinakyan namin papuntang Ice Cream Shop.

Pumasok na kami at umupo sa usual na inuupuan namin na malapit sa glass window.

“Oorder na ako. Stawberry or chocolate?” tanong ni Chariss.

“Vanilla :)” sabi ko.

At umorder na agad si Chariss.

Ganito talaga weekends namin. :)

Tumingin ako sa window at parang uulan yata ngayon. Maraming tao ngayon lalo na mga batang naglalaro. Malapit kasi dito ang park.

Bumalik na si Chariss at binigay sakin yung Ice cream ko. Heaven <3

“Parang uulan ngayon ah.” sabi ni Chariss na nakatingin din sa glass window.

“Oo nga eh. Buti may dala tayong payong.” sabi ko.

“Girl scout tayo eh.” sabi niya. “ Teka bes, About nung sa kahapon, Ok na ba kayo ni Sehun? I mean diba parang ayaw na ayaw niya sayo?”

“Di ko rin alam bes eh. Bigla na lang siya nag-sorry sakin. Ewan ko ba may nakain ata. Tsaka ok na yun noh, Wala ng gulo ang buhay ko.” sabi ko at nag-nod siya sakin.

/Katahimikan/

Gabi na rin at malakas ang buhos ng ulan sa labas :( Nakadress panaman ako. Ang lamig.

Napatingin naman si Chariss sa relo niya at parang nagmamadali na nag-aayos ng sarili niya.

“Anong meron?” tanong ko.

“Late na ako. Gagawa pa kasi kami ng project sa Science. Shit. Shit. shit. Lagot talaga ako.” sabi niya.

“Uwi ka kaagad sa bahay ah. Umuulan kasi oh. Take care.” sabi ko.

“Commute ka na lang muna bes ah. Sorry talaga. Bawi ako next time.” sabi niya at lumabas na siya ng shop at binuksan at yung payong niya at pumasok na sa kotse niya. :( Commute? Umuulan pa naman. :(

Tiningnan ko ang screen ng phone ko para malaman ang time. 6 PM na. Hintayin ko na lang na matigil ang ulan. Dito na kaya ako matulog? Dejoke. Di ako tanga noh.

Tapos may nakita akong 28 missed calls at 50 messages. O_O

28 missed calls, Caller ID: Gwapong Sehun. O_O Sehun? May number pala ako ni Sehun? Tapos naalala ko yung pagkuha niya ng cellphone ko. Nga pala -_-

50 messages. 39 messages nanggaling sa kanya.

'San ka na?!'

'Huy!'

'Dito ako ngayon sa park. Umuupo ako sa bench.'

'Naka white polo ako.'

'San ka na ba?'

'Huyyy. San ka na?'

OMG. Nakalimutan ko. Shit.

Dali-dali naman akong lumabas sa shop at binuksan payong ko. Oh noooo.

Tiningnan ko bawat bench ng park. Kahit alam ko na baka umalis na siya, Eh pano kung nandito pa pala siya? Geez.

Halos nalibot ko na lahat ng mga bench. Baka umuwi na talaga siya..

Tumalikod na ako at may nakita akong nakatayong lalaki na naka white polo shirt. White. Polo. White Polo. WHITEPOLO.

Dali-dali kong nilapitan ang basang-basa at nanginginig pang si Oh Sehun. Na nakatayo habang may malakas na ulan. Nababaliw na yata to. -_-

“Buti naman at nagpakita ka na. After 128462936512 years.” sabi niya sakin habang nangnginig.

“Ano ba talaga nakain mo. Lagpas 2 oras kana naghihintay dito tapos umuulan pa. 'San utak mo? Binenta mo?” sabi ko sa kanya.

Hindi naman siya sumagot. -_-

Iuuwi ko na lang 'to. -_- I'm sure magkakalagnat ang kumag.

Pumunta na kami sa bus stop. Teka, di ko pa alam adress ni kumag ah.

“Psst. Anong address mo?”

Sinabi niya na yung address niya at Hinintay ko na lang ang sasakyan naming bus.

Nangiginig talaga ang boung katawan niya.

Umupo kami muna at nilapitan ko siya para mabawasan man lang ang lamig. Eh pati ako nilalamig din eh. -_-

Pero lumayo siya. Edi 'wag. Ikaw na nga 'tong tinutulungan eh. Manigas ka.

Naglaro ako muna ng 2048 na game sa cellphone ko. Boring kayaaaa.

Pero maya-maya lumapit din naman si Sehun. Awsuus. Di naman pala matiis eh. Hmp.

Dumating da rin yung bus at sumakay kami. Umupo kami malapit sa unahan.

Tss. Ano ba talaga napasok sa utak nito at nag-shower pa talaga sa ulan -_- at naghintay pa ng dalawang oras, Eh. Pwede namang umuwi eh. -_-

Ang lakas talaga ng ulan at ang lamig talaga. Malapit kasi ako sa window.

Biglang may naramdaman akong mabigat sa balikat ko. Nakatulog na pala ang kumag at ginawa pang unan ang balikat ko ah. -_-

Nagbiglang may nadaanan kaming rocky road, Tapos umuntog yung ulo niya sa balikat ko, “Aww!” Napasigaw siya at minamasahe ang gilid ng ulo niya. Buti nga. Matulis kaya ang balikat ko. /evil laugh/.

Natulog ulit si Sehun at nakasandal ulit ang ulo niya sa balikat ko. Tsk. Sigurado ako sasakit ang leeg niya mamaya. Ang tankad niya kasi, tapos ako, ano, . . . . pinagkaitan ng height. :(

B A B O L T E E xx