"Saat gece 03.19 neden uyumadın? Canın yanıyor canımın içi, yakmışlar senin sol yanını.
*
Yarım saattir olduğu gibi bilgisayar ekranına bomboş gözlerle bakmaya devam ettim, olmayacaktı. Başından beri olmayacağını biliyordum ama belki bir umut diye beklemiştim, yine boşu boşuna. Bu sefer tamamen vazgeçtiğim için ekranı kapattım, anonim hesaplarımdan birine girmeye karar verdim. O an hayatımda hiç olmayan bir şey oldu, mesaj kutumda bir istek vardı.
kimden: sanaveyangınlara
"Saat gece 03.19 neden uyumadın?" (00.00)
isteği kabul edip etmemek arasında tereddütlendim, sonuçta tanımadığım biriydi. İçim çığlık çığlığa 'kabul etme' diye bağırırken dinlemedim, kabul ettim.
sonistasyonlarda:
"Kimileri yaşayabilmek için geceyi bekler." bu mesajdan sonra yazmayabilirdi, genelde bana herkes çok karamsar olduğumu ve bu yüzden arkadaşım olmadığını söylerlerdi.
kimden: sanaveyangınlara
"Canın yanıyor canımın içi, yakmışlar senin sol yanını." tamam bu garipti, galiba kendimden daha karamsar biri beni bulmuştu.
sonistasyonlarda:
"Kimseyi tanımadan yargılamamalısın. İyi geceler." bu kadar saçma konuşmayı çekeceğimi sanıyorsa, yanılıyordu.
kimden: sanaveyangınlara
"İyi geceler, Yangın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YANGIN
Romance"Neden?" sesim hastalıklı çıkmıştı, hoş hastaydım da... Belli belirsiz bir gülümseme bahşetti bana "8 yaşındaydım, derin bir kesikle eve ağlayarak gittiğimde annem yarama tütün basıp sarmıştı." kaşlarımı merakla kaldırdım, yine güldü... sadece benim...
