That Bad Girl I Used To Be (ON-HOLD)

Chapter 2 - Memories at the park

Lyra's POV

*YAWWWWWNS* Antsalap nemen ng tulog ko :) Oh! GHAD. 12 na pala di ko namalayan. Kulang talaga ako sa tulog kahit kailan eh noh? HAHHA! Anyway I'm gonna take my brunch.

After my morning routine, I decided na maglibot libot muna dito sa subdivision. Matagal tagal rin akong nawala kaya observe muna ako sa paligid. May nag-iba kaya sa mga kapitbahay namen?

Habang naglalakad, memories of the past are now coming to me like I am having a flashback. Medyo lutang nanaman tong diwa ko kaya *BOOOGSSHH!* Naku! May nabangga ata ako? HOLO! Yan kasi di nakatingin sa dinadaanan. After I composed myself, dali dali naman akong nagApologize. Kaso parang kumukulo dugo ko sa taong to. Ganito kasi yun...

"Ay! Kuya. Sorry po. Sorry"- Ako
"Tss."- siya
"Oh?! Ayaw mo ng sorry? edi wag!"-Ako. Teka familiar face ni kuya uh? Oo tama siya nga yung nasa airport. Yung suplado -_-
"What can your sorry do?"-siya

Aba. Wag niya lang talaga ako subukan. Pigilan nyo ako. Nanggigigil na talaga ako. Aha! One solution. *smirks*
"Pfft."sabay walk out na naghair flip. HAHHA! Tingnan lang natin reaksyon ni Kuya. Bwahhaaha!

Habang iniikot ko yung place may nadaanan ako na familiar place. Tama! This is it. It is the park where it all started. Ay. Basta complicated. Nakakainis. Kasi dahil dun naging bad girl ako kaya dapat akong mapunta sa London na yun. Lintek! Parang pinapatapon ata ako ni Papa T.T

*Flashback*

Kakauwi ko lang from school nang makarinig ako ng ingay,  yung bang nag-iingay. Dahil sa ako'y dakilang echosera so Gowraa! I followed the sound then ended up eavesdropping at my parents' room. Teka. Nag-aaway ba sila? Imposible. Di sila ganun. Baka naglalambingan lang? Aish. Makaalis na nga. Nang biglang...
"Hoy Lalake! Anong akala mo saken? Tanga? Psshh. Ambisyoso mo rin eh no? Ano yan? Dahil lang sa nakita mo yang malandi mong ex? Ganyan kana makaasta!"-Mama 
"Sam-"-Papa "Wag mo nga akong maSamSam dyan. Ingud ngud ko kaya nguso mo sa pader."-Mama
"So, ano gusto mo ngayon? Hindi kami magpansinan? Ganon?"-Papa
"Not to that point naman. P-pero napaka PDA nyo kase! Nakakaasar! ARRGGHH!"-Mama. Napabuntong hininga naman si Papa. Okay. Naguguluhan nako. I'm in terrible shock. First, this is the first time I saw them na nag-aaway. Second, may babae ba si Papa?. Ewan bat di ako makareact. Parang I'm stucked in this situation whereas your parents are fighting over a girl. Pero I came back to reality nang bumakas yung pinto at nakikitang luhaan ang maganda kong Mama. It really broke my heart,seeing her like that. She is strong but now I can see hurt and pain all over her eyes. What had just happened? Can someone remind me? I came to the point na tumakbo ng tumakbo para takasan yung pain na nadama ko.

I came to the park. Malapit lang naman ito sa subdivision. Medyo nakatago yung place. You can say na abandoned na yung place but I'm used in calling it a park. Tambayan ko to with my friends. Dito yung mga masasaya naming alaala. Dito ko rin nailalabas yung mga sama ng loob ko, dito ko iniiyak lahat ng sakit.

Di ko kayang makita na nagkakaganito ang pamilya ko it's just tearing me apart

Pagkatapos nang pangyayaring 'yon naging bad girl na ako. Laging gumigimik, napapaaway, naging cold na rin yung trato ko sa iba. Pati nga sa mga kaibigan ko ganun na rin ako pero andyan parin sila para sakin kahit nag-iba na yung trato ko sa kanila. Lagi nga ako sa Guidance Office. Then, one time ng ma Office call ako sa Principal's Office, my parents should come. Nang malaman ni Papa yung mga pinaggagawa ko galit na galit siya. Ewan parang natakot ako kasi first time ko siyang nakitang ganito.
"Ano ba itong mga kalokohan mo ha Gwynth Lyra Jimenez?!"-Papa

HUMAAAYY! Did he just say my full name? Nyay. Nakakatakot si Papa. Parang mangangain ng tao.
"W-wala po"-Ako
"ANONG WALA? PRINCIPAL'S OFFICE YUN BABAE KA. NAKAKAHIYA YUNG GINAWA MO! ANO NALANG SASABIHIN NG IBA? NA YUNG ANAK NG SIKAT NA BUSSINESMAN NA SI MR. JIMENEZ AY GANYAN? SHAME ON YOU!!!" -Papa. Sa totoo lang masakit. Ansakeeeet T____T
"HOY! JAM RENZ JIMENEZ! HUWAG NA HUWAG MONG PAGSASALITAAN NG GANYAN ANG ANAK KO! There are reasons why she's been acting like that. Why don't you just ask her side? Understand her. That sweet Lyra girl changed to a bad girl. Why? Lyra why?"-Mama
"I-I..."-Ako. Tears are just rolling in my face. I can't stand the pain. It just came flashing in my mind.
"SHE CAN'T EVEN EXPLAIN HERSELF. SO WHAT'S THE USE HEARING HER SIDE? TELL ME SAMANTHA! TELL ME!"-Papa
"JAM I'm full of your attitude. I don't know what gotten into you but she's affected because of us." Halos mangiyak iyak na sabi ni Mama. Ugh! I pity my Mother.
"I'll give you options Lyra. You'll study abroad with freedom or stay here and be home schooled."-Papa
"WHAT?!"-Mama pati Ako. Have he lost his mind? Ugh! I hate it.
"I'll take it. I'll study abroad T___T"-Ako
"Jam..."-Mama "What?"-Papa
"How can you do this to me, to her? Anong mangyayari kung doon siya mag-aaral? Wala naman diba?"-Mama "Meron. She'll learn on how to be independent and maybe someday, somehow she found her true self. What she really wants." -Papa "But..."-Ako "No "buts". It' s final. And besides we'll visit you. Don't worry. By the way gusto ko pag umalis ka bati na tayo? Maayos na yung family natin."-Papa . Ok pagbigyan ;P
"Syempre naman Pa :D"-Ako sabay hug sa kanila ni Mama.
"Eh yung asawa ko naman?"-Papa sabay kurot sa tagiliran ni Mama. Oh sya! Maglambingan kayo. Magpapaalam muna ako sa aking tropa.

****

Nagkaayos na yung pamilya namin. I started school here in London. After kong makagraduate ng Grade 6 agad nila akong pinalipat dito. Buti nalang dito narin daw mag-aaral si Kuya JR kaya sasama nalang din daw si Mama. Si Papa naman nasa Korea inaasikaso yung business namen doon. Yung iba ko pang kapatid nasa Pinas naman. Pero siguro dito na sila magCollege.

Pero still ongoing padin ang pagiging bad girl ko. Cold treatment sa iba. Days passed nagtransfer din yung mga katropa ko dito. Miss na daw nila ako lalo na yung pinsan kong si Myka. Naku! Napakabungangera nun. Nabawasan narin naman yung pagiging cold ko pero as usual di maitatanggi yung pagiging bad girl ko. Mwahahha! Hanggang one day pinauwi ako sa Pinas.

*End of Flashback*

Di ko namalayan na hapon na pala. Kaya nagmamadali naman akong umuwi baka hinahanap nako ng mga yun.

Nagtatakbo na naman ako kaya ayun *TUUUGSH!* Aray ang saket nemen. Nadapa ako. Buti nalang pala nakapantalon ako kaya walang gasgas ang flawless kong paa. Hehhe. Kaso ansakeet parin. Nang may napadaan...
"Miss, okay ka lang ba?"-Siya
"Ah. Oho Kuya! *ouch*"-Ako
"Mukhang di ka okay. Tulungan na kita. Saan ba yung sa inyo?"-Siya
"Malapit lang po Kuya mga five houses pa from here."-Ako
"Joshua nalang. HAHHA! Alam mo anga tanga tanga mo!"-Joshua daw . Hala? Close kame? Makalait. Pero sakyan natin trip nito.
"At bakit. Hahhha?"-Ako -_-
"Di tumitingin sa dinadaanan hahha! Tapos nagtatakbo parang hinahabol ng kabayo. Para ka lang timang nun. Bwahaahha!"-Joshua Hala! Bwiseeeet :3 buti nalang tinutulungan nya ako ngayon kung hindi kanina ko pa to pinagsusuntok. Nakakainis!
"Tss. FC mo doii.!"-Ako
"Masungit ka pala? Hahah!"-Joshua
"Pfft."-Ako "Pro anyway Joshua nga pala and you are?" -Joshua

Tinaasan ko nga ng kilay. Mwahaha
"Sungit!"-Joshua "Ha-ha. Malay ko sa'yo!"-Ako. Isa nalang Busit talaga ang lalakeng ito. Buti andito nako sa tapat ng bahay namin. Yes! Sa wakas makakaalis narin to. Mwahahah!
"Salamat :D"-Ako "No problem. Ms. Sungit :D"-Joshua .Kumukulo na naman yung dugo ko pero pagbigyan. Papasok na ako nang... "Hmm... Joshua! The name's Lyra J."sabay lahad ng kamay ko. Inabot naman niya at "Wow! Nice name."-Joshua "Thanks again Josh!"-Ako "Huwaw wow wow! Binibigyan moko ng nickname? Mej. Ms. Sungit nalang tawag ko sayo :D"-Josh "Aish. Bahala ka na nga. Oh! Sige na babaye na :)"sabay wave, nagwave din sya saken pabalik.