Begrijp me niet verkeerd, ze was een lief meisje. Alleen niet voor haar.
De nare opmerkingen kwamen gewoon in haar op als ze haar zag, ze kon er niks aan doen. Wanneer ze met z'n tweeën waren kwam de boze woordenstroom.
"Je bent lelijk." Vertelt ze haar.
"Zie je die vetrollen? Je moet echt afvallen." Geeft ze haar als advies.
"Je kan echt niets, misschien moet je maar gewoon dood."
"Je vindt die jongen leuk? Slet."
"Je bent echt dom, iedereen had veel hoger dan jij."
"Doe dat lelijke masker maar af, het is geen halloween." Beet ze het geweldige, maar ook onzekere meisje toe.
En nog vele gemene woorden kwamen uit haar mond, altijd aan dezelfde persoon gericht.
Ellende verspreidde ze en ellendig was dan ook hoe ze zich voelde als ze zich van de spiegel afwendde.
Begrijp me niet verkeerd, ze was een lief meisje. Alleen niet voor haar.
