#9# Τσακωμος

86 6 2
                                    

"Συγγνώμη είδα καλα; Σε έφερε ο Gon μέχρι εδω σχεδόν αγκαλιά;" με ρώτησε μόλις έκλεισε την πόρτα του δωματίου της

"Ναι " απάντησα χαρούμενη.

Πρώτα θα της πω τι έγινε και μετά θα της τα ψαλω για τα χθεσινά

" Πώς προέκυψε αυτό "

Λοιπόν με το που βγηκα.....μπλα μπλα........μπλα μπλα μπλα........μπλα......... και για αυτό με συνοδεψε μέχρι εδώ. Δεν είναι απίθανο??"

Οση ώρα της τα έλεγα φαινόταν να σκεφτόταν κάτι

Και την ώρα που τελείωσα την αφήγηση μου αντί για να έρθει να τσιρήξουμε παρέα με κοίταζε σκεπτηκη ακόμα

"Δεν θα πεις κάτι; "λεω κάπως απογοητευμενα

" Απάτη "

" Τι;; Τι λες μωρή; "

" Αυτο που σου λέω. Εε δεν γίνεται εκεί που δεν σου μιλάει καν να θυσιαζετε για εσένα "

" Εμα είδε ενα κορίτσι να το κλέβουν. Τι θες να έκανε. Να με αγνοουσε; Αυτο είναι απανθρωπο"

"Και τι δουλειά ειχε έξω απο το σπίτι σου; Γιατί προσφερθηκε να σε φερει ΠΡΙΝ καν γίνει το περιστατικό αυτο; "

" Εε δεν...μου φαίνεται πως σε πνίγει η ζήλια και δεν ξέρεις τι λες! " της λέω αρκετά δυνατά.

Δεν το ελεγχω.

Απλά νιώθω λες και μου βρίζουν την μάνα οταν μιλαει έτσι για τον Gon

Εδω θυσιαστηκε για εμένα και.... και δεν ξέρω.

" Τι λες ρε Windy. Αυτο ξέρεις για εμένα τοσα χρόνια φιλίας; Οτι ζηλεύω με το παραμικρο. Ιδικά την κολλητή μου δεν θα την ζυλευα ποτέ. Να σε προστατεψω θέλω ρεε"

"Δεν χρειάζεται να με προστατεψεις. Μπορω και μόνη μου. Αντε γειά "

Της λεω και φεύγω γρήγορα προς τα έξω

Δεν ξέρω τι με έπιασε πάντως αυτο ειναι άδικο

Πολυ άδικο

Αλλά δεν πειράζει. Δεν την χρειάζομαι

Ούτε τις συμβουλές της

Ουτε την παρέα της

Ούτε τίποτα

Μπορω και μόνη μου.

Προχωράω προς το σπίτι μου.

Δεν θα παω σχολείο σήμερα

Δεν μπορω να πάω μετά απο ολο αυτο

Μπαίνω γρήγορα μέσα και κατευθηνομαι προς στο μπάνιο

Δεν το πολύ σκέφτομαι.

Γιατί Σε Εμενααα?? Donde viven las historias. Descúbrelo ahora