​ေယာက်ာ္းလွကြ်န္း

အပုိင္း(၁၁)

“ ​ေယာက်ာ္းလွကြ်န္း ”
----- အပုိင္း(၁၁) -------

:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

သူအံၾသျပီးမွင္သက္သြားမိသည္။ ရုတ္တရက္ဆိုေတာ့ ဘာေျပာရမွန္းပင္မသိေတာ့ေခ်။
သူ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြ တုန္ရီလာရင္း  ဂီႏို႕ကို မ်က္လံုးအဝိုင္းသား ျဖင့္သာေငးၾကည့္ေနမိ၏။

“နီယြန္.......”

“နီယြန္.......”

“မင္းကိုခ်စ္တယ္လို႕ေျပာေနတာၾကားလား”

“ဟင္..........ဟို........ငါ...........ၾကား.........အဲ့
မၾကား............ၾကား”

ဂီႏိုက သူ႕ကိုတစ္ခ်က္ေစ့ေစ့ၾကည့္သည္။ ထို႕ေနာက္ တခြိခြိရယ္ေတာ့သည္။ ဂီႏိုရယ္ေတာ့ သူပိုလို႕ပင္ ရွက္လို႕သြားမိသည္။ သူေျခဖ်ားလက္ဖ်ားေတြ ေအးစက္လာ၏။ ရင္ေတြလဲ တဒိန္းဒိန္းခုန္လာသည္ သူ႕ခႏၶာကိုယ္ေပၚမွ ဂီႏို႕ကိုတြန္းခ်ျပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွထြက္လာခဲ့သည္။ ဂီႏို ဒီေကာင္ ေတာ္ေတာ္မ်က္ခြက္ေျပာင္တဲ့ေကာင္ ဒီေကာင္ ငေျပာင္.................

                                
                        ******************


ညခင္းေလးသည္္ ပံုမွန္းေလးအတုိင္း စည္ကားလွ်က္ရွိသည္။ လမ္းေဘးရွိစားေသာက္ ဆုိင္မ်ားသည္လည္း ​ေၾကာ္​လို႔​ေလွာ္​လို႔​ ​ေကာင္​း​ေနဆဲ ေရာင္းလို႕ေကာင္းေနဆဲ လူေတြကလည္း စည္ကားျမဲ စည္ကားေနဆဲပင္။
ဂီႏိုလမ္းေဘးဘီတစ္ခ်က္သို႕ၾကည့္လုိက္ရင္း အျခားလမ္းတစ္ဖက္သို႕ လမ္းျဖတ္ကူးလိုက္သည္။
ထို႕ေနာက္ သူ႕လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေဘာင္းဘီအိပ္ကပ္ထဲသို႕ ထိုးထည့္လုိက္ရင္း ခပ္မတ္မတ္လမ္းေလွ်ာက္လာခဲ့သည္။  
ညလမ္း၏ မာက်ဴရီမီးမ်ားက ဝါဝင္းထိန္ေနေအာင္ သာေနသည္။ သူသည္ဆိုင္တန္းေလးေတြကို မွတ္မိေသးပါသည္။ သူႏွင့္နီယြန္ စေတြ႕သည့္ေန႕က သူဂ်င္ဝိုင္းမွအျပန္ ျပန္လာေသာ လမ္းကေလးျဖစ္သည္။
အေရွ႕နားတြင္ လူနည္းနည္းျပတ္သည္။ ထိုေနရာတြင္ပဲ သူဓားျပတုိက္ခံခဲ့ရသည္။ သုိ႕မဟုတ္ပါက သူလဲ နီယြန္ႏွင့္ေတြ႕ျဖစ္မည္မထင္။
သူကံေကာင္းသည္လား ကံဆုိးသည္လားေတာ့ မေျပာတတ္ သူ႕နီယြန္ကိုခ်စ္မိသြားသည္။
အစပိုင္းတြင္ သူငယ္ခ်င္းသံေယာဇဥ္ဟု မိမိကိုယ္ကိုထင္ေနမိေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္းတြင္ နီယြန္ဖက္မွ သူငယ္ခ်င္းမကပိုေသာ္ သံေယာဇဥ္ေတြကို သူေတြ႕ျမင္လာေသာအခါ သူကုိယ္တုိင္ကလဲ နီယြန္႕အေပၚ ယိမ္းယိုင္သြားခဲ့သည္။ နီယြန္ရယ္..........
ျဖစ္ႏိုင္ရင္ေလ  မင္းကိုဟုိးအေဝးကိုေခၚျပီး ဒီေလာကၾကီးထဲကေန ထြက္သြားခ်င္လွျပီကြာ။ ေငြေၾကာင့္သာမဟုတ္ရင္ ငါတို႕ဒီေလာကၾကီးထဲကို ေရာက္လာစရာ မလိုဘူး။
မင္းလဲ သိပ္မြန္းၾကပ္ေနမွာပဲေနာ္။
ငါတို႕အတြက္ အေကာင္းဆံုးေန႕တစ္ေန႕ ေရာက္လာပါေစလို႕ ငါဆုေတာင္းပါတယ္ကြာ။