Still Loving You

Chapter 1

*riiing* *riing* *riing*
"My god! Daphey! It's 1:30 in the morning.. what the heck is your problem?"- inis kong tanong sa kanya. Sino ba namang tinong tao ang tatawag sayo sa ganitong oras? 1:30 am!! Kakauwi ko pa lang galing sa club at matutulog na sana ako ng biglang tumawag ang lukaret na ito.
"He's back!"-Daphney.
"Whose back? "-Napakunot ang noo ko."daph. . I dont care. I want to sleep now. Alam mo naman yung trabaho ko diba? I need a sleep now so bye."- I hung up. And roll over to my bed staring in the ceiling. After 3 years. He's back. Like i care? Past is past never look back. I've move on but why is my heart aching again? Naka move on naba talaga ako? Ah! Shit! Umiiyak ba ako? Bakit ngayon pa. Bakit kung kailan naka move on na ako saka sya bumalik. I grab my pillow and put it under my face saka humaguhul ng iyak. I don't want to wake up my neighbour.
*sob* *sob*
"Aàaaahh! Uwaaaah!"- The tears wont stop flowing. Siguro kung nakikita nyo lang ako pag tatawanan at sasabihin nyong mukhang tanga ako. Masakit parin kasi. Akala ko kaya kung mag move on. MOVE ON! Bakit ang hirap mong hanapin?

7:00 in the morning. Naka higa parin ako i dont feel like coming to school. What if mag cross ang landas namin? Anong gagawin ko? Pero... urgh! Bakit ko ba sya iniisip? Biglang sumakit ang ulo ko sa nangyayari ngayon.

"Nika! Nika!"- napatingin nalang ako sa may pintuan. A girl showed up with a worried face.
"Hindi kaba marunong kumatok ha?"- with an annoyed face.
"Sorry!! Worried lang talaga ako. Baka kasi naiisipan mong mag suicide kagabi."- daphney. I throwed my pillows to her direction. Ow shit! Late na ako!
"Dont worry besh. Wala tayong pasok sa  first subject natin."- sabi pa nya.
"Buti naman! How do i look?"- i asked her.
"Very bad. You look like a Zombie."-daphney. Napatingin ako sa salamin. Shoot! Dark circle and puffy eyes. Ilang oras lang ba ang tulog ko? Kung hindi tumawag ang lukaret na ito baka maganda ang gising ko. After doing my human rituals. I stare again in the mirror halata parin yung maga kung mga mata. No choice but i have to wear my specs.
"By the way daph. Paano mo nabuksan yung pinto eh naka lock yun.?"- i asked her.
She rolled her eyes." Hindi naman siguro ako makakapasok dun kung nailock mo yung pinto diba? Kahit kailan napaka careless mo."- daphney with a sarcastic tone.
"Aray! Kaibigan ba talaga an turing mo sakin?maka careless ka naman."- i frowned. We walk silently nasa harapan na kami ng school ng bigla syang magsalita.
" what if magkita kayo ngayon? Anong gagawin mo?"- she asked.
"Who?"- deritso parin ang lakad ko nasa gate na ako ng bigla syang huminto.
" Jacob"- daphney.
"Ignored him."- i smiled weakly. Napabuntong hininga na lamang sya. Ang dami paring estudyante sa labas ng school.

"Jacob!! Jacob!! Wait ! Why you didnt called me?"- sigaw nong babae na nasa likuran namin. Jacob? Baka kapangalan lang.
"Jacob Lanson!!"- sigaw nong babae. Napaharap tuloy ako para makita yung taong tinawag na JACOB LANSON.Ooops! WHAT.THE.FUCK. Napatingin ako sa kamay nya na nasa dibdib ko. I mean boobs ko. I froze for a moment.
"You have a big boobs! Nika."-jacob said while his hand is still on my boobs.
*SLAP* 
I slapped him. Hindi ko alam kung galit ba ako dahil sa pagkakahawak nya sa dibdib ko o galit ako dahil sa galit ako? Wala parin nagbago sa kanya. Gwapo pero mas lalong naging manyak.
"Nika! Wait!"- habol sakin ni daphney. Nakalimutan kong magkasama pala kaming dalawa.i wanted to run away feeling ko babagsak na yung luha ko.
*inhale,exhale*
"Bilisan mo, daphney. Baka malate tayo sa second subject natin."- walang lingon na sabi ko sakanya.
"Papuntang CR yan. Dito ang next subject natin."- sabi nya. Nabasa ko yung sign. COMFORT ROOM.CR nga. Napahiya tuloy ako. Im thankful that i have a friend like her. Yung hindi nagasasawa na bantayan ka. Pagsabihan ka kahit alam kong nakakainis akong tao. Daphney is my step-sister. Yes! Stepsister ko sya but were close to each other. Nang mamatay yung nanay ko gusto akong kunin ng daddy ko na daddy nya rin pero dahil nga stubborn akong tao hindi ako pumayag. 18 years of being independent . I live alone. I work for my own money ayaw kong umasa sa daddy ko. Noong una hate na hate ko si daphney pero dahil nga mabait naman sya at itinuring nya akong parang tunay na kapatid. Do i have to introduce myself? Well okay, im nika Samaniego.18 years of being broken hearted(joke).daphney and i have the same age. Bakit? Kasi ganito yun. Yung nanay ko nilandi yung tatay ko na ang totoong mahal ay yung nanay ni daphney nagets nyo ba? Wag na nga nating pag usapan yan.Mas lalo lang akong nagagalit pag naiisip ko na isa akong bastarda. The bell rung. Tapos na pala yung kay miss toledo. So P.E na yung next one of my most hateful subject. Buti pa si daphney may talent pag dating sa sport samantalang ako nasa gilid lang ni ayaw kong humawak ng bola. Pagpasok namin sa gym. May mga naglalaro ng basketball feeling ko mga senior na sila.
"Nika! Nakatingin sayo si Jacob."- daphney whispered.
"Hindi yan sakin nakatingin malamang sa mga babaeng nagpapa cute sya nakatingin."- sabi ko. Tumingin naman sya sa likuran namin.
"Siguro nga."-daphney. Nasa bleachers kaming lahat. Nag hihintay na matapos ang laro ng seniors.
"Nika! Nag usap naba kayo? Nalaman ko kasi na ang awkward ng pagkikita nyo ee."- Ces. Habang nag aayos ng buhok.
*death stare*
"Hindi pa nga kayo nag uusap."- Ces. Isa rin sa mga supportive kong kaibigan / pinsan pa ni Jacob.
"Kung nakita mo lang yung mukha ni Nika! Hahahaha"- sabay tawa ng malakas. Nakatingin ako sa mga players ng basketball. Ang ga-Gwapo pala nila, matitipuno yung pangangatawan, matangkad at magaling maglaro ng bola kagaya ni jacob. I wonder if captain sya uli ng basketball team. Holy Crab! Nakatingin sya sa akin!? Sakin ba? Umiwas ako ng tingin.argh! Feeling ko namula ang pisngi ko.
"Nakita namin yun.!"- Ces. Napatakip tuloy ako ng mukha ko. Nakakahiya baka isipin nya may gusto pa ako sakanya. No! No! That's impossible. Take a deep breath nika!
"Tama!---"- i said loudly without noticing my environment.
"Tama Nika! Ikaw ang papalit muna kay Prescillia para maging center ng volleyball."- the P.E coach said.
"AKO? MAGLALARONGVOLLEYBALL?"-I heard them giggled .Cursed you jacob! Napahamak ako ng dahil sayo!

The game started. Ano bang alam ko sa paglaro ng volleyball? Ang alam ko lang ay ang iwasan ang bola.
"Nika! Try to hit the ball!"-The coach said. I nodded. Focus Nika Ymarie Samaniego. Hit the ball.
"Just hit the ball nika!"- i said to myself. Ces and Daphney was on the opponent team. Kung minamalas ka nga naman nagsama pa yung dalawa. I see Ces devilish smile. Not good. She's the one who will hit the ball. Have mercy on me Princess.
"Be good."- i mouthed to her. But she ignored me. Focus! Focus! I ready myself to hit the ball.
*bang*(sound po ng pagtama ng bola sa ulo ni nika at hindi tunog ng baril)

Ouch! Nahilo ako sa pagkakatama ng bola sa ulo ko.
"Nika!!"- jacob. Jacob?? Natamaan lang ang ulo ko kung ano ano na ang naririnig ko.bago ko pa masigurado kung si jacob nga ang nagmamay ari ng boses na iyon. I felt someone lift me from the ground at saka na ako nawalan ng malay.