"Hindi kaya nagtutulog-tulugan lang sya?"- Ces. Hindi ko alam kung pinariringgan o nagpaparinig lang ang babaeng to. Ouch! Mukha yatang naalog ang utak ko sa pagkakatama ng bola. Masakit parin ang ulo ko.
"Baka nga. Kanina pa sya tulog ah."- Jarred.
"Hindi kaya magka amnesia si nika pag gising nya?"- Zenaida.
"Aray!! Ang sakit ng ulo ko."- i said while holding my head. I slowly opened my eyes. They are all staring at me. "W-who are you? What am i doing here?"- i confusedly asked to them. They reaction was hilarious.
"Mamammia!! Nagka amnesia nga sya!!"- gulat na sabi ni zenaida. Mag a-act pa sana ako kaso binatukan ako ni daphney.
"Hindi naman concrete barrier ang tumama sa ulo mo. Bola lang yun."- daphney.
" Sana nga nagka amnesia nalang ako."- Sabi ko." Sino nga pala ang nagdala sakin dito?".
"Si jacob"- sabay-sabay pa nilang sabi.
"Talaga?"-Ako.
"Oo. Binanggit mo pa nga pangalan nya bago ka mawalan ng malay."-Jarred.
"Sinabi ko ba talaga pangalan nya?"- Ako. Hell!! Ano nalang iisipin non?
" kung ako sayo, mag pasalamat ka nalang sa kanya " -Ces.
" Why would i thank him? Sinabi ko bang dalhin nya ako dito?"- Sabi ko.
"Bahala ka. Nagmamalasakit lang naman yung tao sayo ee."- Ces.
"Bat nga pala kayo nandito? Diba may next subject pa tayo kay miss sandoval?"- tanong ko sakanila.
"May meeting ngayon yung mga teacher. Kaya wala na tayong pasok ngayon."- Daphney.Sabay sabay na kaming umuwi. Hindi ko nakita si jacob kaya next time nalang yung pasasalamat ko sa kanya. Sina daphney at jarred may date. Hindi ko ba nasabi na mag Jowa ang dalawang yun. Si ces naman taga ibang school ang boyfie. So kami nalang ni zenaida ang naiwan.
"So ganito pala ang pakiramdam ng nag iisa. Walang maghahatid at sundo sayo sa school."-Zenaida.
"Nag breakup naba kayo ni Paul?"- tanong ko. Napatingin naman sya sakin
"Ha.ha.ha.ha hindi pa."- sabi nya. Tahimik na kaming naglakad. Napansin kong malungkot ang kislap ng mata ni Ze. May pinagdadaanan kaya silang dalawa? I bit my lower lip. Wala kasing preno ang bibig ko.
"Sorry, Ze"- sabi ko.
"Ano kaba. Okay lang yun.lahat naman ng relasyon hiwalayan ang bagsak kahit gaano nyo pa kamahal ang isa't isa"- sabi nya na pilit pinasaya ang tuno ng pananalita. We say goodbye to each other. Nasa kabilang kanto ang bahay nila samantalang ako kailangan ko pa maglakad ng ilang metro para marating sa inuupahan kong bahay.It's already past 6 in the evening.nakahilata parin ako sa higaan ko. I don't feel like doing anything. Umorder nalang kaya ng makakain ko.
*thud* * bogsh*
Napatayo ako ng biglang kong narinig ang kalabog sa kabilang kwarto. Oh no! Hindi kaya may akyat bahay na gumagala ngayon? Kahit na takot lumabas parin ako. Titingnan ko lang naman eh. Saka na ako tatawag ng pulis pag sigurado na. Hindi naman bukas ang pintuan at walang sign na may akyat bahay gang dito. Nakarinig naman ako ng kalabog sa loob ng kwarto. Oh my God! What is happening inside?
*tok!tok!tok!*
Nakatatlong katok muna ako bago bumukas ang pinto. Madilim sa loob ng biglang may humila sakin at sabay kaming bumagsak sa sahig.
"Gu~"- nanghihina nyang sabi. This can't be. Why do i have the feeling that his voice is familiar?
"Jacob?"- sabi ko.
"Gu~"-sabi pa nya.
"W-what do you mean go?"- tanong ko. Nakayakap parin sya sakin." Should i bring you to the hospital?"
"Gu-gutom ako!"-sabi nya. Umalis sya sa pagkakadagan sakin.Napa"ah" nalang ako sabay ayos ng upo. Pumunta ako sa kusina para tingnan kung may pagkain sya. And shoot! Eggs lang ang nasa ref. Napatingin nalang ako sa kanya nakaupo parin sya sa gilid ng pintuan.
"Sandali lang at ipi-prito ko lang ang itlog."- sabi ko habang hinahanap ang frying pan. Is this coincidence? Why Do i have to live next door to him? While frying the egg i felt someone is in my back.
"The egg smells good"-he said behind my ears. Biglang nagtayuan ang balahibo ko sa batok. Shit! This is a mistake. Bakit ganito ang nararamdaman ko? Bakit ang bilis ng tibok ng puso ko? Dahil ba sa sobrang lapit nya sakin? Argh! I hate this! Napapikit nalang ako.
"Nika! The egg is already burnt"- sabi nya.
Sunog na nga ang itlog. I panic because theres a little fire on top of the egg.
"Oh my god!"- sabi ko nalang sabay buhos ng tubig sa frying pan.i made a mistake. I almost burnt his kitchen buti nalang may water sprinkle ang kitchen nya madaling naapula ang apoy. Were both wet. He dragged me outside of the kitchen.
"S-sorry!"- mahina kong sabi sa kanya.
"It's okay. Kitchen lang yun. Nasaktan kaba?"-nag aalala nyang tanong sakin. Umiling ako.
Narinig kung may kausap sya sa phone nya. Wala pang isang oras may dumating na babae. Yung may ari ng apartment na tinutuluyan namin.
"Matagal ding ayusan dito. Mas lalo na yung sa kitchen. Gusto mo bang lumipat muna ng room?"- the landlady asked him. Napatingin naman sya sakin.
"I've already decide it. "-he said.
"Where?"- tanong ng landlady. And he pointed me.
"Her place."
"My place?No way!"- sabi ko.
"Why not? Your the cause of this mess?"- sabi nya sinabayan pa ng taas ng kilay.
"Okay. Then its settled. Bukas na magsisimula ang pag aayos ng kusina"- landlady.
"Kahit next pa magsimula okay lang sakin."- sabay kindat sa landlady. Napatawa naman ang babae. Tsk!! Flirt!.
YOU ARE READING
Still Loving You
Umorismo" I'm sorry, nika."- hinawakan kong mahigpit ang kanyang kamay. i dont want to let him go. he's my life, my everything. kasabay ng luha ko ang pag buhos ng ulan.Naging martyr ako sa sobrang pagmamahal ko sa kanya. 3 years . its been 3 years pero nar...