Waar zal ik haar naar toe brengen? (Zal ik haar houden?)

hoofdstuk 4

ik kan het ook gwn proberen en dan zie ik wel of ik het allemaal aankan, want ik wil haar nu al niet meer kwijt…
maar hoe ga  ik het doen met mijn ouders want die vinden het vast nooit goed.
wacht… ik weet het ik ga naar mijn huis en haal wat spullen ga dan op mezelf wonen, war weet ik nog niet want ik verdien niet zoveel geld met mijn 10 uurtjes in de week bij de supermarkt.
ik loop met het mandje met laura erin naar het treinstation en ga zwartrijden, ik vind het vet spannend want dat is iets wat ik normaal nooit zou doen.

ik slaak een zucht van verlichting als de trein stilstaat bij mijn woonplaats.
mijn huis is hier een paar minuutjes lopen van vandaan dus daar ben ik zo, gelukkig ligt de sleutel onder de bloempot dus ik kan zo naar binnen.
ik prop snel wat nodige spullen in mijn sporttas, eet nog snel wat en ga snel weer naar buiten. als ik de deur op slot heb gedaan bedenk ik me dat mijn moeder op zolder oude baby spullen van ons heeft liggen. ik ga snel het huis weer ik en ren de trap op ik prop nog wat kleertjes en nog wat andere dingen in een plastic tasje een loop met laura weer naar buiten.
als ik de hoek om ben hoor ik opeens bekende stemmen... SHIT mijn ouders zijn weer thuis. ik hoor mijn moeder huilend zeggen: we hadden beter voor haar moeten zorgen nu is ze weg, zou ze vrijwillig zijn weggegaan of is ze ons gwn kwijt? vraagt Anna. ‘geen idee lieverd’ is het antwoord.
‘zullen we gaan zoeken’? vraagt ze schattig. ik hoor het antwoord al niet meer, ik ren de straat uit, ‘ik hoeverre dat kan met een kind in je armen.
Als ik weer op het station ben stap ik in de eerste trein die ik tegenkom.
maar nu heb ik wel een kaartje gekocht want ik heb mijn geld+mobiel meegenomen van huis. dus ik zit een stuk relaxer in de trein totdat laura daar een eind aan maakt ze begint opeens heel hard te huilen, iedereen kijkt mij aan. Een oud vrouwtje dat tegenover mij zit vraagt vriendelijk: is dat meisje van jou?