Ze lijken niets door te hebben dat ik in de deuropening sta dus ik kijk toe hie mijn moeder met laura speelt. Tot opeens mijn moeder vraagt welke achternaam heeft ze eigenlijk? Ze had dus wel door dat ik hier stond... Eumm.. Gwn onze achternaam dat vind u toch wel oke? 'Eeum jahoor' is het antwoord.
'Nou, ik ga maar weer' zegt ze dan. 'Oke' zeg ik verbaasd over haar snelle vertrek.
Nou, moet ik maar met je spelen, laura zeg ik tegen haar, omdat ze mij met een blik aankijkt van ik wil met je spelen, zoo lieff😍
Ik loop achter haar aan naar het speelhoekje. Ja ze kan al wankel lopen. En dus valt ze ook dit x als we er bijna zijn. Ik lach er een beetje om.
JE LEEST
Waar zal ik haar naar toe brengen? (Zal ik haar houden?)
General FictionIk liep over straat, opeens zag ik een mandje liggen... Die dag veranderde mijn hele leven... Je lees meer in het boek Hoogste rank tot nu toe: #10 in algemeen fictie?
