--------author's note---------
heeeeellllloooooowwwww !!!
kamusta kayong lahat??
naku busy na sila sa school, sana naman magbasa poarin kayo ng wattpad kahit busy na kayo...
kahit po mabagal ang update ko sinusubukan ko namang pahabain ang update kaya ayan
dahil late update ngayon mahabaaaaaannnnnnnngggggg update para sa inyo
ayan Read ! Read ! Read ! Read ! Read !
Comment ! Comment ! Comment ! Comment ! Comment !
Vote ? Vote ?
hindi ko ineexpect na mag vote kayo kasi first story ko to na by chapter... to be honest with you guys, talagang nahihirapan pa ako
ansabeeehhh?????
eto na po ang chapter 2
enjoy !! ^_________________^v
***********************************************************************************************************
Ivan Montemayor's POV
nandito na naman sya ! dito sa tabing dagat.
Madilim na pero nandito parin sya. Hindi ba sya natatakot na baka may mga loko-lokong lumapit sa kanya.
Isa pa masyadong malakas ang alon at hangin. Masyadong delikado dito sa labas.
Parang wala syang paki alam sa paligid nya. Kakaibang babae
umiiyak, puno ng lungkot ang mga mata nya..
matagal ko na syang nakikita, pero hindi ko parin nakikita ang buong mukha nya
pinipilit kong lapitan sya pero hindi ako makahakbang papunta sa kanya..
merong pwersa na pumipigil..pakiramdam ko kailangan ko syang alagaan at protektahan
ano bang meron sayo at hindi kita kayang iwan kahit hindi naman kita kilala.
"Miss !" tawag ko sa kanya
pero hindi sya lumulingon
"Miss, ayos ka lang ba? Bakit ka ba laging umiiyak? Delikado dyan lumayo ka sa dagat.! Miss! " sigaw ko.
sa wakas lumingon rin sya. Ngumiti ako at humakbang papunta sa kanya.
Pero habang humahakbang ako palapit ay humahakbang naman sya palayo. Kaya binilisan ko ang paghakbang.
Nasa harapan na nya ako nkatayo pero nakatungo parin sya.
gusto ko makita ang mukha nya para makilala ko na sya.. kinapitan ko na ang mukha nya at hinaplos ito...
lalong lumakas ang pag-iyak nya.. kaya niyakap ko sya
nabigla sya sa ginawa ko, nabigla rin lang naman ako
pero kasi pakiramdam ko kailangan nya ako...
tumagal kami ng limang minutong ganon. Yakap ko lang sya habang patuloy parin ang pag-iyak nya.
Binitiwan ko na sya ng maramdaman kong humihina na ang pag-iyak nya.
Yayakapin ko sana ulit sya ng may kumapit sa braso ko.
Lumingo ako at nakita ko ang isa pang babae..
malungkot din sya. tinanggal ko ang kamay nya at humarap ulit sa babaeng umiiyak..
pero naglalakad na ito palayo
hahabulin ko sya, gusto ko syang makilala.
"Wag !" yung isa pang babae ang sumigaw
BINABASA MO ANG
Because i'm stupid (On-Hold)
Teen Fiction“Gamitin ang puso para alagaan ang taong malapit sayo. Gamitin ang utak para alagaan ang sarili mo.” baka sa sobrang pagmamahal mo sa kanya pati pamilya at sarili mo mapabayaan mo na. This is a story not only about love but also about family relatio...