The last chance #TBA 2018

Κεφάλαιο 1

Θέλω να ευχαριστώ την justanothergirl9617 για την πολύτιμη βοήθεια της επίσης θέλω να σας πω ότι για να συνεχίσω να γράφω την ιστορία θα χρειαστώ την υποστήριξη σας δηλαδή θέλω να λέτε την γνώμη σας να μου πατάτε το αστεράκι αν σας αρέσει η ιστορία και να μου κάνετε φολοου και κάτι τελευταίο μην δίνεται σημασία στα ορθογραφικά λαθάκια δεν φιμιζομαι για την ορθογραφία μου.

-------------------------------------------

Γυρνουσαμε από το κλαμπ είχαμε πιει λίγο παραπάνω σήμερα ο Μπράιαν οδηγούσε του είπαμε να πάρουμε ταξί αλλά αυτός επέμενε να οδηγήσει. Φοβάμαι λίγο το ίδιο και η Κρίστη. Εγώ καθόμουν στο πίσω κάθισμα μαζί με τον Άλεξ μου και όταν κατάλαβε πως φοβάμαι με πήρε αγκαλιά πάντα στην αγκαλιά του ηρεμουσα ένιωθα ασφάλεια.

Κρίστη- βρε μωρό μου μήπως θες να πάρουμε ταξί αφού έχεις πιει πολύ
Μπράιαν- αφού σου λέω μπορώ να οδηγήσω
Κρίστη- Ναταλία και Άλεξ πείτε του και εσείς κάτι
Άλεξ- έλα ρρ αφού είσαι λιωμα να πάρουμε ταξί
Μπράιαν- με βλέπεις να είμαι λιωμα ήπια αλλά μπορώ να οδηγήσω δεν με πείραξε
Ναταλία- όπως νομίζεις αλλά προσεχτικά σε παρακαλώ
Μπράιαν- ότι πεις σου χαλάω εγώ χατήρι κολλητουλα μου

Δεν μπορώ να πω δεν έτρεχε αλλά εγώ φοβόμουν ευτυχώς που ο Άλεξ με είχε στην αγκαλιά του και με φιλουσε για να σταματήσω να φοβάμαι. Τι θα έκανα και χωρίς τον Άλεξ μου τον αγαπώ πολύ. Κάποια στιγμή μια νταλίκα ερχόταν με φορά προς τα πάνω μας

Άλεξ- πάτα φρενοοοοο του φώναξε και με έσφηξε στην αγκαλιά του

Εγώ έκλεισα σφιχτά τα μάτια μου το ίδιο και η Κρίστη

Μπράιαν- δεν προλαβαίνωωω

Αυτά ήταν τα τελευταία πράγματα που θυμάμαι μετά τα πάντα μαυρισαν και όταν άνοιξα τα μάτια μου βρισκόμουν σε ένα κρεβάτι. Κοίταξα γύρω μου είχα παντού σωληνακια.

Ναταλία- Άλεξξ, Κρίστηη, Μπράιαν που είστε είπα και έβαλα τα κλάματα
Γιατρός- Ηρέμησε δεν κάνει να στεναχωριέσαι στην κατάσταση σου. Φαίνεται να αγαπάς πολύ τους φίλους σου
Ναταλία- ναι αλλά γιατί το λέτε αυτό?
Γιατρός- γιατί όταν σε έφεραν εδώ παραμηλουσες και έλεγες 《Κρίστη, Άλεξ, Μπράιαν ελάτε πίσω μην φυγεται》
Ναταλία- που είναι?
Γιατρός- σε άλλα δωμάτια θα κάνουμε τα πάντα για να γίνουν καλά
Ναταλία- σας παρακαλώ γιατρέ βάλτε τα δυνατά σας αυτοί οι άνθρωποι είναι όλοι μου η ζωή
Γιατρός- θα αναλάβω εγώ και θα κάνω τα αδύνατο δυνατά ότι περνάει από το χέρι μου για να σωθούν γιατί ξέρω πως πονάει να χάνεις τους δικούς σου ανθρώπους. Εσύ δεν θα με ρωτήσεις τι έχεις?
Ναταλια- αα ναι τι έχω?
Γιατρός- τίποτα του ανησυχητικό απλά έχεις κάτι πληγές που δεν είναι κάτι σοβαρό
Ναταλία- εε τότε να φύγω να πάω να δω τα παιδιά
Γιατρός- είπαμε δεν είναι κάτι σοβαρό αλλά αν δεν έχεις την κατάλληλη φροντίδα θα μολυνθείς είπε και έφυγε