----------
Sevgili; şimdi gerçekten geldin mi? Döndün mü gerçekten? Öylesine koymuş ki yokluğun, gelişine hala inanamıyorum . Hoşgeldin canım. İyi ki geldin. Daha fazla dayanamazdım yokluğuna, daha fazla katlanamazdım sensizliğe. Hayatımızdan iki ay gitti. Tam iki ay, biz boşu boşuna yaşadık. Birlikte değildik. Seni aramaya karar verdiğimde; öylesine heyecanlandım ki, tam arayacağım derken, telefonu kapatıp, ne söyleyeceğimi tekrar tekrar düşündüm... Aslında söyleyecek çok bişey yoktu. Neyse cadiii hosgeldin...
Ya gelmeseydin yar. Düşünmesi bile parçalıyor yüreğimi. Ama, olur da gelmeseydin, fazla zamanım kalmamıştı zaten, gidecektim. Yanlış anlama, senden usandığımdan değil, sadece hayattan usanmıştım.
Lafı uzatmayalım sevgili, önümüzde yaşanacak uzun yıllar var. Oturur konuşuruz bunları. :)
Bu arada, sana kızgınım cadı, beni iki ay boyunca yaşayan ölü yaptın. İki ay boyunca öyle işkenceler ettin ki bana sorma. Merak etme sen gelince, yaralarım iyileşti, kalbim daha hızlı çalışmaya başladı, gözlerim daha canlı bakmaya başladı ve başım eskisine göre daha dik duruyor.
Ben hiç sana kızabilir miyim? Ben hiç sana kıyabilir miyim? Senin, o efendim deyişindeki ses tonuna bayılıyorum. Ses tonun mükemmel, ama efendim daha da mükemmel :). Öyle çok mutluyum ki, aklıma hiç birşey gelmiyor..
Bu bölüm sana ait sevgili, bu yüzden fazla saçmalamadan bitireyim cadı :))) Tekrar hoşgeldin meleğim. hoşgeldiin caniim :))
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gitme
Teen Fictionİçimden geçenlerdi yazdıklarım. Belki de oldu, belki de olmadi, ama hepsi senin yokluğunda ve varlığında yazdiklarimdi...