บุคคลในเรื่องและฟิคเรื่องนี้ไม่มีความเกี่ยวข้องใด ๆ เป็นเพียงแค่เรื่องแต่งที่เกิดจากจินตนาการของเราเองนะคะ
ขอให้สนุกค่ะ <3
.
"โอย..."
เจ้าของเสียงบิดไม่เป็นทาง มือทาบหน้าผากเพราะอาการมึนตึ้บที่ศีรษะ ก่อนจะต้องสะดุ้งโหยงเพราะเหลือบไปเห็นแขนพาดอยู่บนตัวของเขา
ห้ะ
มีมือใครไม่รู้พาดอยู่บนตัวเขา ??
เจ้าตัวสะดุ้งโหยง เปิดผ้าห่มที่ปิดบังใบหน้าอีกฝ่ายอยู่ ก่อนจะร้องเสียงหลงแบบที่ไม่เคยร้องมาก่อนในชีวิต
"คะ.. คะ คริ๊สส ??!??"
โอเค สาบานเลยว่าปกติแล้วเสียงเขาไม่ได้น่าเกลียดขนาดนี้ แต่ เฮ้ย !
ก้มลงมองตัวเองที่ไม่มีเสื้อผ้าสักชิ้น รอยดูดเป็นจ้ำตามตัว และอาการเคล็ดที่สะโพก ข้างกายคนที่ฮอทที่สุดในโรงเรียน
นี่มันเกิดบ้าอะไรขึ้นเนี่ย ??!!
.
เมื่อ 2 อาทิตย์ก่อน เป็นวันเปิดเรียนวันแรกของ Mary Queen High School โทมัส วิลเลียม ฮิดเดิลตั้น ยืนประหม่าอยู่ข้างรั้วโรงเรียน เขาเลือกที่ ๆ มีต้นไม้กันแดดจ้าในหน้าหนาว เงาของมันช่วยบดบังตัวเขาเองจากสายตาคนอื่น
ไม่รู้เลยว่าต้องทำตัวยังไง
ทั้งอาจารย์ใหม่ หลักสูตรใหม่ สถานที่และบรรยากาศที่ไม่คุ้นเคย
และที่สำคัญ เขาต้องหาเพื่อนใหม่
โอ้ย
นึกก่นด่าโชคชะตาพาซวยของตัวเอง ทั้ง ๆ ที่นี่เป็นไฮสคูลปีสุดท้ายของเขาแล้วแท้ ๆ จู่ ๆ พ่อก็ถูกย้ายที่ทำงานกระทันหัน ทำให้เขาและน้องชายอีกคนต้องพากันระเห็จมาเรียนถึงออสเตรเลีย
สถานที่ ๆ ทุกอย่างพยายามจะฆ่าคุณ เขาจำมาจาก talk show ของเควิน ฮ้าท นักแสดงตลกผิวสีชื่อดัง เควินอธิบายไว้ว่าที่นี่ไม่ได้มีแต่งูพิษและจระเข้ที่อันตราย แม้แต่จิงโจ้ที่หน้าตาน่ารักก็ถีบคุณไส้แตกได้เหมือนกันหากพวกมันโมโห
YOU ARE READING
About Last Night
Fanfictionก้มลงมองตัวเองที่ไม่มีเสื้อผ้าสักชิ้น รอยดูดเป็นจ้ำตามตัว และอาการเคล็ดที่สะโพก ข้างกายคนที่ฮอทที่สุดในโรงเรียน นี่มันเกิดบ้าอะไรขึ้นเนี่ย ??!??