Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ดึกคืนเดียวกันนั้น ทอม ฮิดเดิ้ลตัน นอนจ้องเพดานห้องของตน นัยตาสีฟ้ามีแววสั่นไหว ภายในหัวมีแต่ประโยคสนทนากับอีกฝ่ายฉายเป็นภาพซ้ำ วนไปวนมาเหมอนม้วนฟิล์มที่ไม่มีวันจบ
เขาเหนื่อยแล้ว
เหนื่อยที่จะคาดหวัง เหนื่อยที่จะมามัวคิดถึงอีกคน
แต่คำว่า 'ชอบ' มันก็ยังคำ้คอ
เขาชอบคนนี้ ชอบแบบนี้ ชอบทุก ๆ อย่างที่เป็นคริส เฮมส์เวิร์ทนั่นแหละ
เมื่อไหร่จะสลัดเรื่องไร้สาะพวกนี้ออกจากหัวไปได้สักที
บ้าจริง !
.
.
.
วันนี้พอลและเบนมารับเขาที่บ้าน ทั้ง 2 เปิดประทุน บีบแตรดังลั่นตั้งแต่เช้าตรู่ ทำอย่างกับจะมารับสาวที่ไหนไปดูหนัง (น่าอายชะมัด) แล้วพากันไปซุปเปอร์มาร์เก็ตเพราะปาร์ตี้อาหารว่างเล็ก ๆ ที่กะจะจัดตอนพักลางวัน
"วันเกิดสกาเล็ตหรอกหรอเนี่ย" แย่จัง ทอมไม่เห็นรู้เลยเเฮะ
"ไม่ต้องรู้สึกผิดไป ฉันก็จำได้เพราะเฟสบุ้คเตือนนั่นแหละ ฮ่าๆๆๆ" คนอยากเป็นหมอขำร่วน ก่อนจะหยิบพวกพลุกากเพรชใส่ตะกร้า
ทอมยิ้มตอบ สบายใจขึ้นมาหน่อยที่ไม่ได้นิสัยไม่ดีอยู่คนเดียว พากันเดินไปเลือกเค้กต่อ
"เค้กสีชมพูไหม" พอลเสนอ
"เท่าที่จำได้ สกาเล็ตชอบสีแดงมากกว่านา" ทอมว่าบ้าง
YOU ARE READING
About Last Night
Fanfictionก้มลงมองตัวเองที่ไม่มีเสื้อผ้าสักชิ้น รอยดูดเป็นจ้ำตามตัว และอาการเคล็ดที่สะโพก ข้างกายคนที่ฮอทที่สุดในโรงเรียน นี่มันเกิดบ้าอะไรขึ้นเนี่ย ??!??
