My Brother รุ่นพี่ที่รัก [yaoi]

#4 จูบแรก

16:30

"บายวา บายแฮม"

"บายนิล"

"บาย"

ผมเดินอออมาคนละทางกับวาและแฮม..

เอี๊ยดดดดดดดดด!!!!

"แย่ละครับคุณนิล!!"

"เป็นอะไรหรอครับพี่เคน"

"คุณแดชเขาโดนยิงครับ"

เฮือก!!!!!!!!! มะมะไม่จริง...

"เขาอยู่ไหน!!"
.
.
.
.
.
โรงพยาบาล Shi-on

ปัง!!!!!

"นิล!!! อุก!!"

ผมรีบโผล่เข้ากอดเขาทันทีที่เห็นเขานั่งอยู่ปลายเตียง ผมไม่เข้าใจเหมือนกัน.. ทำไมผมถึงห่วงเขา

"มานี่ได้ไงเนี่ย"

น้ำใสๆเริ่มเออล้นออกมาอาบแก้มของผม ทำให้คนที่ผมกอดรู้ว่าผมร้องไห้

"จะร้องไห้ทำไมกัน พี่ไม่ได้เป็นอะไรมากสักหน่อย"

"โกหก! คนโกหก"

ผมพูดแค่นั้นแล้วกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น.. ไอ้คนบ้า ทำให้เป็นห่วง ผมไม่สนแล้วว่าผมคิดอะไรกับเขา ในตอนนี้.. ผมรู้ว่า ผมขาดเขาไม่ได้...

ผมกระชับอ้อมกอดแน่นขึ้นอีก...

"โอ้ย!!"

"ห้ะ!! เจ็บตรงไหนรึป่าวครับ ผมขอโทษ! ผมขอโทษ!!"

ผมรีบผละออกจากเขาแล้วขอโทษพร้อมความตกใจทันทีที่เขาพูดว่าเจ็บ

"555น่ารักจังเลยนะ อย่าร้องไห้อีกนะ พี่ยิ่งเจ็บถ้านิลร้องไห้"

"บ้า!!!!"

ผมตีแขนอีกคนเบาๆ พร้อมยิ้มให้บางๆ

"พี่ขออะไรอย่างได้ไหม.."

พี่แดชพูดเสียงกระเส่าแล้วดึงผมเข้ามากอดเอวแล้วจับคางผมให็เงยขึ้น...

"ขะขะขออะอะไร.. ละคะครับ"

ผมพูดเสียงสั่นเครือ เพราะอะไรนะหรอ.... เขาโน้มหน้าเข้าใกล้ผมมายิ่งขึ้นนะสิ >\\<!!!

"พี่อยากให้นิลเป็นห่วงพี่แบบนี้ตลอด"

เขาเข้ามากระซิบข้างหูผมแล้วเริ่มโลมเลียที่ใบหูของผม..

"อื้อ!!"

ผมร้องเสียงหลงออกมาด้วยความเสียวใบหู

"ดะดะเดี๋ยว พี่เป็นโฮโมงั้นหรอ"

"งั้นมั้ง.."

"อื้อ... อ่ะ..."

"หึๆ"

"ดะดะเดี๋ยว... อื้อ!!"

ผมโดนอีกคนประกบริมฝีปากไว้ ผมก็อึ้งอยู่นะครับ และยังงงตัวเองอยู่เลยว่าทำไมไม่ขัดขืนว่ะ!! ตั้งแต่มาอยู่กลับแดชพฤติกรรมผมก็เปลี่ยนไป.. อาจเป็นเพราะ เขาล่ะมั้ง

"ฟู่~~"

เขาผละปากออกแล้วเป่าลมใส่หูผม..

"-/////-"

"555น่ารักจังเลยนะ"

"ไอ้บ้า!!"

ผมทุบหน้าอกอีกคนเบาๆ

"โอ้ย!!"

"ผมขอโทษ"

ดะเดี๋ยวนะ!! เขาเจ็บตรงไหนกันแน่..!?

"ล้อเล่น555"

"ไอ้บ้า!!"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
#สั้นหน่อยนะครับ ไรท์ติดสอบ😂 ไม่มีกำลังใจเลย