Too Late(Completed)

Chapter 8

Inayos ko ang suot kong polo shirt.

Desidido nako sa desisyon ko.Aaminin ko na kay Autumn ang nararamdaman ko.Natatakot man ako sa magiging reaksiyon, niya desidido ako na maging akin siya.Ayoko ng patagalin pa.Gusto ko ng maging girlfriend siya.Pag naging girlfriend ko siya saka kona lang siya liligawan.Gusto kong magkaroon nako ng karapatan sa kaniya.Gusto ko ng masabi ang lahat na nasa loob ko.

Kaya sana pumayag siya,at pag sumagot siya ng oo sakin.Ipaparamdam ko sa kaniya na hindi na siya nag iisa.

Hindi na siya lalaban mag isa.

Mayroon ng tao na gagabay at mag aalaga sa kaniya.

Kinapa ko ang box na nasa bulsa ko.

"Sana magustuhan mo ang ibibigay ko sayo."i whispered.

Agad akong sumakay sa motor ko at nagmaneho papunta sa Ospital.

I glance to my wristwatch.10:33 in the morning.

I bought bottled of milk,and i also bought her favorite cookies.Im sure she will love it.

Excitement at kaba ang nararamdaman ko sa loob ko.

Hindi ko mapigilan ag ngiti ko habang naglalakad sa pasilyo ng Ospital.

Nadatnan ko si Kcyla na nakaupo sa bench na nasa labas ng kwarto ni Autumn.

"Kcyla what are you doing here?"Takang tanong ko.

Her eyes are swollen.Parang kaiiyak lang.

"Anong nangyari sayo?Bakit namamaga ang mata mo?"sunod sunod na tanong ko.

Nagulat ako ng bigla niya kong niyakap.

"Hindi ko kaya Alex *huk*.Hindi ko kaya na nakikita siyang nasasaktan."

Lalo akong nagtaka sa sinabi niya.

"W-wait Kcyla.Explain everything to me."

I gently pat her back.

"Autumn undergo to her chemotherapy."Humiwalay siya ng pagkakakapit sakin."Monthly ko siya pinapaka chemo.Pero ng kausapin ako ng Doctor kanina.He said Autumn *huk* have only *huk* few weeks to live."

Hindi ko alam pero parang may bombang sumabog sa ulo ko.

Para akong matutumba sa narinig ko.

Hindi ko namalayan na nabitawan ko na pala ang boteng dala ko.Lumikha iyon ng tunog ng tumama iyon sa sahig at tuluyan iyon nabasag.

I found myself punching the wall.I don't care about the pain.I am in pain physically and emotionally.

"Fuck!Fuck!Fuck!"

Naramdaman ko ang yakap sakin ni Kcyla mula sa likod.

"Stop Alex.Autumm will get mad if she  know you're hurting yourself."

Inalalayan niya ko na maupo sa bench.

Nakayuko ako.Naririnig ko ang tahimik na pag iyak ni Kcyla sa tabi ko.

Nananakit ang dibdib ko sa nararamdaman ko.

Nakatitig lang ako sa sahig.

I feel something comes out to my eyes.A little tiny water drops to the floor.Am i crying?

Sunod sunod iyon.Hindi ko napigilan.

Few minutes later i found myself crying like a child.

Napahikbi ako.Akala ko,magiging malakas ako.Akala ko tatatag ako para kay Autumn.