Annemin Günlüğü

1. Bölüm

Bugün 3. Sınıfa başladım annem doğum günümde bana hediye ettiği günlüğe yazışımın ilk günü sıraya girdik yine her seneki gibi hem kuzenim hem komşum hemde sınıf arkadaşım umutla beraber sıra olduk halen ona karşı olan hoşlanmam değişmedi hem o benim tek gerçek arkadaşım hemde sevdiğim çocuk ama sen bu sırrımı saklicaksın değilmi defterim.

Annem hakkında öğrendiğim bilgi beni şaşırtmıştı annemle babamın arasında hep bir mesafe vardı ama annemin babamı ilkokuldan beri sevdiğini bilmiyordum sandığın içinde başka ne var diye baktım bir sürü günlük vardı elime başka bir günlük alıp rastgele çevirdim ve okumaya başlamıştım.

Bugün sırf umutla görüşebilmek için  facebook hesabı açtım umutu ekledim ama benimle dalga geçti neymiş efendim ben bu yolları gelirken o çoktaaan dönüyormuş neymiş ben sosyal medya kızı olamazmışım üstüne gitmiş anneme kızın facebook hesabı açmış erkeklere mesaj atıyor demiş tabi benim bilgisayara ulaşmam yasakladı.bende seni bir daha seversem umut 2 olsun

Tarihe baktım annem 6. Sınıftayken yazmış bu günlüğü babamada sinir oldum şimdi güzelim kızı üzermi insan  hiç  yalnız annemde sabırlı kızmış o dönemde 6. Sınıf olmuş ama halen babamı seviyormuş ama annemi tanıyorsam bir sinirlendimi herşeyi yıkıp atan bir kadındı başka bir defteri aldım elime rastgele bir sayfa açtım yusuf adını görünce baştan başladım okumaya

Bugün liseye başladım ileride istediğim meslek hemşirelik ama gel gelelim ne okuyorum anadolu meslek lisesinde meslek lisesi adı üstünde her neyse bakalım mesleğimi becerebilecekmiyim ilkokuldan bir sınıf arkadaşımda bilgisayar bölümünde okuyor yarın sınıfına gidicem tanışma amaçlı

Sayfayı çevirdim

Merhaba günlük sana anlatmak istediğim çok güzel haberler var bugün yusuf adında bir çocukla tanıştım böyle saçları alev gibi gözleri mavi sanki ateşle su gibi bilmiyorum sanırım bu çocuktan birazcık ama ufacıcık hoşlandım...

Okuduğum şeyle sinir olmuştum sayfaları çevirmiştim sonra annemin bir damla göz yaşı olduğunu farz ettiğim bir ıslaklıktan hafif buruşmuş bir sayfa vardı başladım okumaya en başından tüm defterleri okumaya başlamıştım...

En başından
Anne benim mavi elbisem nerde diye bağırdım bugün umut 10. Yaş günüme gelecekti evet umut hayalimde hep kocam olarak hayal ettiğim çocuk hem en yakın arkadaşım hem sınıf hem sıra hem komşum hemde kuzenim bence bu kadar tesadüf fazlaydı kesinlikle kaderimiz bir yazılmıştı bizim ben onunla evlenecektim çünkü çünküsü yoktu bu hayatta kaç kişinin başına böyle olay gelirdi ki saçlarımı bir güzel tarattım anneme bir güzel ördüm bugün umutla bir kez yan yana fotoğraf çekilme ihtimalimiz vardı o yüzden güzel çıkmalıydım ama değil mi annemden yürüttüğüm pudrayı annemden gördüğüm gibi yüzüme sürmeye çalıştım çalıştım diyorum çünkü yüzüm bembeyaz olmuştu neyse yıkayım da geçsin annem hemen anlar yoksa dedim biz umutla bebeklikte beri tanışıyorduk ailedeki ilk arkadaşım oydu beni kötü çocukların elinden her kurtardığında içimden ileride senle evlenmezsem banada asya cihan demesinler diyip duruyorum kapı çaldı misafirler gelmeye başladı ben hepsinin gidip tek tek elini öpmeye başladım o gün umut gelmedi diğer günler okula da gelmedi kabakulak olmuş her gün evini ziyaret edip geçmiş olsun deyip okuldan geri kalmasın diye ödevlerini de götürdüm hatta tüm ödevlerinde yardım etmiştim...

zaman geçmeye başladı büyüdükçe sanki ondan uzaklaşmaya başlamıştım artık 5. Sınıfa gidiyorum bugün okulda yapılan bilgi yarışmasında birinci olduk umutla ben madalya almıştık o gün evlerimizde şenlik vardı en sevdiğimiz yemekler yapılmışkomşu  aileler ve akrabalar çatlatılmıştı ama umut benden gitgide uzaklaşmaya başlamıştı uzak duruyordu benden...
Birgün umudun okulda kavga ettiğini annesine söylediğim zaman benden tamamen uzaklaşmıştı. Küsmüştü bana ben onun iyiliği için söylemiştim annesine halbuki. . .
günler günleri kovaladı aylar ayları artık ikimizde 6. Sınıftaydık ama sınıflarımız değişmişti artık büyüyüp olgunlaştığım için umutlada görüşemiyordum okul dışında... arkadaşım birgün gel sanada face açıcaz dedi. Açmıştı bana arkadaş olabilecekler listesinde onu gördüm umudu hemen istek atmıştım isteğimi geri çevirdi tekrardan attım bak kızım bana istek atıp durma benim artık senin gibi kuzenim yok sen ağzında bakla ıslanmaz bir kızsın sen bu yollardan giderken biz dönüyorduk bana mesaj atıp durma ben asya diye birini tanımıyorum artık... ona sevgimi tamamen  bitiren sözcükler kurmuştu ama kendime sevgili aramak gibi derdim yoktu zaten gerçek aşk dediğimiz bizi birgün bulmayacakmıydı?

Bugün lise 1 deyim okulun ilk günü ve ben okuluma kayıt yaptırdığım gün dışında okulumu ilk kez görüyorum kocaman devasa bir bina kapalı spor salonu bile var okulun ortasında kocaman bir süs havuzu ya bu okul çok güzeldi yada ben daha önce hiç liseye gitmediğimden garip geliyodu. Aslında hemşirelik istiyordum ama puanım tutmadığı için anadolu meslek  lisesine gidiyordum ilk dersimiz fizikti. Çok mizahşör(!) bir öğretmenimiz tahtaya tren çizmişti ve buyrun demişti kısacası bizi öküz yerine koymuştu. Sınıfımız güzeldi komik çocuklar vardı tanışma safhalarından sonra oturup kaynaştık zil çaldı eve gidecektik tamda bu okulda kimseyi tanımıyorum derken onu gördüm zehra ilkokul arkadaşımı bilişim kazanmış yarın beni kendi sınıflarına davet etmişti...
Okulun ikinci günüydü zehra kankalarını göstermeye başladı o sırada yanıma esprili  kızıl saçlı mavi gözlü bir oğlan geldi elini uzattı bende yusuf bu güzel bayanın adını öğrenebilir miyim acaba dedi. Bunu öyle komik bir ses tonunda söylemiştiki hepimiz gülmekten yarılmıştık. Zehra hani ben güzeldim yalancı deyip şakacıktan vurdu eline matmazel bu bayan kendini kötü hissetmesin ben çirkinim deyip kalbi kırılmasın diye öyle söyledim yoksa siz daha güzelsiniz parmaklarını arkada çapraz yapmıştı. Tabi tabi dedim oğlanın elini tutup kızlara gösterdim hepimiz gülüyorduk bu çocuk garipti sınıfımdakiler gibi değildi mesela ve daha demin güzel bayan dediğinde kalbimin ritminin değiştiğini hissetmiştim. Okuldan sonra servislerin gelmesine daha vardı hepimiz madem daha vakit var okuldan sonra ..... kafede buluşalım dedik sabırsızlıkla son ders zilinin çalmasını bekledim...