hıçkırık

38 1 0
                                    

Bu hayatta herkes oruspu çocuğu. Küçükken kaybolunca annem olduğum yerde kalmamı söylerdi. Şimdi nerede kalmalıyım? Kalmak için her yer karanlık. Ve ben karanlıktan korkarım. Çünkü zihnim aydınlık değil. Birileri ışığımı kesti. Kim olduklarını biliyorum. Ama cevap veremeyecek kadar korkuyorum. Korkum arttıkça kazanıyorlar. Hiç kimsem yok. Kimseye bir şey anlatamıyorum. Sahte samimiyet göstermekten nefret ediyorum. Beni buna zorluyorlar. Daha 15 yaşımda olmama rağmen hayattan nefret ediyorum. Ne yaşamış olabilirim ki nefret edecek kadar? Belki de yaşamadım. Liseye geçtiğimden beri öğrendiğim tek şey hiçbir arkadaşlığın
Sonsuza kadar olmadığı oldu. Hah! En iyi arkadaşlarımız lisede olurmuş. Yanılmışlar. Lise oruspu çocukları ile dolu. Ve benim yaptığım tek şey ders çalışmak. Zaten parlak olmayan hayatım lisede daha da söndü. Her şey çok saçma. Yaşadığımı gösteren tek şey nefes alıyor olmam. Robotlardan da farkım bu ya. Öyle ki kimi zaman kendimi robot gibi hissediyorum. Ya da bir kukla...Evet. Evet. Kesinlikle kukla gibi hissediyorum. Ama kukla değilim. Garip rüyalar görüyorum. Eğer gördüklerim rüya ise kabusları tahmin bile edemiyorum. İki farklı camın ardından insanları izliyorum. Ve çok garip davranıyorlar. Sanki hepsi çok ama çok mutlu. Onların acısını da ben çekiyormuşum gibi hissediyorum. Günden güne hissizleşiyorum ya da şizofreni oluyorum. Gerçekten bilmiyorum. Psikiyatrda bir bok bilmiyor. Kişiliğimle alakalı olduğunu söylüyor. Ama hiçbir şey kişiliğimle alakalı değil. Sadece seviyesizlerin seviyesine çekiliyorum. Ama kim çekiyor lan beni? Delilik basamağında adım adım ilerliyorum. Diğerleri gibi... Ama onlar benden daha ileride. Ya hiçbir şey gerçek değilse? Ya yine bir kabustan uyanacaksam? Ve lütfen bunlar, yaşadıklarım, bir kabus olsun. Yalvarırım, beni bu kabustan uyandırın. Acı çeken beni duyabiliyor musunuz? Sesim neden kısıldı? Nefesimde kesiliyor. Ama yine de çırpınıyorum. Çünkü bu hayat yaşamaya bile değer. Ve tekrar tekrar sessizce "Lütfen beni kurtarın!" nidalarım. Yaşamak isterken ölmek... Bu ikilemi yaşayan var mı? Eğer varsa bana yardım etsin. Çünkü beni öldüren çelişkiler olacak, azrail değil. Eğer ölürsem ve siz mezarıma gelirseniz lütfen iyi şeyler yaptığımı söyleyin.

Karmakarışık Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin