In the Middle of the Night (COMPLETED) ✔

Chapter2(Gloom)

●○●○●○●

"Atasha, I had no time for this freakin' argument with you. You can leave me if you want too,..wala na akong magagawa pa kung iyan talaga ang nais mo."

Ani ng binatang pagod na sumandal sa pader, at inaayos ang kulay puting coat na nahubad kanina, habang nakamata sa magandang modelo na nakaupo ngayon sa ibabaw ng kaniyang mesa habang lilis pa rin ang suot nitong mini skirt, at hantarang pinapakita ang mapuputi nitong mga hita sa nakasandal na binata na may malalamig na titig lamang ang isinusukli sa mapang-akit na ngiti nito.

He doesn't care anymore. Nagsasawa na rin siyang suyuin, at pigilan ito sa gustong mangyari. Because every time that they've had these conversations ay parati na lang nauuwi sa pagtatalo ang kanilang usapan, and even every after the mind blowing sex  they'd shared ay away  pa rin ang katapusan nila.

Wala na siyang ibang maisip na puwedeng maaaring makapagpatigil sa nobya. Maging ang pag-aalok niya dito nang kasal ay tinanggihan. Dahil na rin sa pangarap nitong maging tanyag sa pagmu-modelo.
And even if he do please her, ay alam niyang pangalawa pa rin ang lebel niya para sa dalaga.

And because of that, he got this freakin' doubts that he always through away out of his head. Out of his system.
Hindi niya gustong madungisan ang pagmamahal niya dito.
But now, why he have this feeling that he don't love his girlfriend any longer?

Bakit pakiramdam niya ay hindi na ganoon katindi ang damdamin niya para rito?
Or maybe his feelings were getting fade off.

"No, Matthew, you need to understand my situation," sabi ng dalaga, at mabilis na lumapit sa kaniya.
He just remain silent, while looking at his girlfriend.

"Ito ang pangarap ko. Ito ang hinihintay ko. Kaya please, hayaan mo muna ako sa desisyon ko.
And I promise you, 'pag balik ko papayag na akong magpakasal sa'yo," turan nito while encircling her arms around his nape.

"Anong pinagkaiba ng ngayon sa noon? Pakasalan mo ako ngayon, at hahayaan kita sa lahat ng gusto mong gawin..
Marry me now, then I'll gave you your freedom, Atasha," he tried to make a bargain with her.
Ngunit taliwas sa kaniyang inaasahan ang magiging reaksyon nito.

Mabilis itong kumalas sa kaniya, at dumistansya na para bang 'di makapaniwala sa kaniyang inaalok.

"What? Are you sure about that?" ganting tanong nito sa tonong may disgusto.

"Of course. Why I am not? I want to marry you, and gave you everything you want too, so that you wouldn't leave me. I can give you everything..just stay honey," paliwanag niya.

He's trying to convince Atasha, begging not to leave.

"You just want to cage me with this nonsense proposal, Matthew!" disgustong sagot nito.

Nanatili lamang siyang kalmado, at sinusubukang unawain ang nobya.
Iniintindi.

"There is nothing wrong with it. And it's not what you think of it, Atasha. I just want to make sure that you will come back here for me--" hindi niya natapos ang sasabihin nang magsalita ito, habang may butil ng luha sa mga mata.

"Yes it is, Matt. It is! Dahil ang ibig-sabihin lang no'n ay wala kang tiwala sa'kin! That you can't trust me..so you want to cage me. Itatali mo ako sa relasyon na 'to nang hindi ko man lang nagagawa ang gusto ko!"

He smile bitterly, he knows it.
At hindi na siya masyadong nabigla nang maging ganito ang reaksyon ng nobya.

He knew it. He always be at the second place.
Pero hindi pa rin siya masyadong handa sa mga sagot nito.
He hates the idea na ngayon ay tumatakbo sa kaniyang isipan.

Marahan siyang umikot sa kaniyang mesa, at may inabot doon na isang maliit na kahon.
Then he walk towards Atasha while holding the small piece of box.

"Atasha, I need to hear your answer, it's only 'yes', or 'no'," he said calmly.
He isn't ready for rejection, but he must.

"M-Matt..."

"Will you marry me, Atasha?"  he start to ask, knowing the possible answer.

"Hon, please listen to me--"

"Only yes, or no, Atasha," he cut off, then wait to the answer that may tear his hope apart.

Ilang minutong namayani ang katahimikan, bago magawang sumagot nang kaniyang nobya sa kan'yang tanong.
At ilang beses din niyang pinag-isipan ang kaniyang sasabihin.
Kung sa ibang babae siya mag-aaya ng kasal ay paniguradong hindi pa siya nagtatanong ay nakatanggap na siya ng 'oo', ngunit iba ang ngayon.
At ang malala pa do'n ay rejection lang ang kaniyang maaani, kung kailan pa siya nagseryoso.

"I'm sorry, hon..Matt..."

Once again he'd smile to save his damn pride.
"At least now we're up," matabang na  sabi niya habang nakatitig sa magandang mukha ng nobya na ngayon ay naguguluhan na sa kaniyang mga inaakto.

"You weren't ready, right?" matabang niyang tanong, at ipinatong sa mesa ang maliit na kaheta malapit sa dalaga. Napapatingin naman ito sa kaharap, at sa bagay na kaniyang inilapit dito.

"Take it, I won't never ask you the same question, Atasha.
I'm breaking up with you," walang pasubali niyang sabi na lubos na ikinagulat ng magandang dalaga na ngayon ay umiiyak na sa kaniyang harapan.

Lumapit ito sa kaniya, at naglulumuhod na nagmakaawa.
Begging for him.

"Hon, w-what are you talking about? We're okay naman, 'di ba? I just need your understanding, hindi ganito..."

"But I gave you your freedom now. Leave with this."

He became cold, while never felt like hurting.
But when he saw the tears of the girl at  the hallway who facing the glowing sunset from west, he never thought about the strange feeling that suddenly caught him off guard.

●○●○●○●

to be continue...

Unedited...