<Mark’s POV>
“YES!”
Ang saya-saya ko kahit di makatotohanan ang lahat.
Chickboy ako, oo, pero kahit kalian, isang babae lang talaga ang nagpapatibok nito.
At yun ay si CARMELLA.
“Gagawin kong totoo ang lahat ng ito Carmella. Iba man ang nilalaman ng puso mo sa ngayon, darating din ang araw na maaga kang gigising dahil sa ingay ng puso mong pangalan ko na ang sinisigaw.”
“Whoaw Pare! Hanep! Pinaghandaan mo?” Patrick.
“Loko! Hindi naghahanda ang puso pre! Kusa itong nagsasalita kung ano ang nararamdaman nito.”
“Totoo yan. At hindi mo rin matuturuan ang puso mo kung sino ang taong mamahalin mo, kusa itong tumitibok.” sabi ni Carl habang turo-turo ang dibdib nya.
Grabe! Di ko alam kung ano ang nararamdaman ko ngayon.
Eto naming si Francene at Carmella, tulala. Nagulat siguro sa mga sinabi namin.
Paglove na kasi ang pinag-uusapan, minsan lang kami nagseseryso.
Pero, TOTOO TALAGA KAMI KUNG MAGMAHAL.
Itong si Carl, sawi sa pag-ibig pero patuloy pa ring nangangarap.
Ewan kung bakit di pa rin nya nililigawan yung FiRST LOVE NYA. <3
Si Patrick naman, patuloy pa ring nanliligaw sa kanyang WAKO. HAHAHA!
WAKO kasi tawagan nila pero pag nag-away sila, UKAW. hahahaha
<Carmella’s POV>
Di ko akalaing totohanin ni Mark ang sinabi niya.
Dalawang lingo na ang lumipas simula nung nanligaw sya sa’kin.
Sincere naman siya sa nakikita ko pero ewan. Si Carl pa rin ang tinitibok ng puso ko.
Nandito kmi ngayon ni Francene sa tree house naming magbabarkada.
“Bat di mo pa sagutin si Mark besprend?” Francene.
“Wala talaga akong nararamdaman sa kanya bes eh.”
“Bakit? Siya pa rin ba?”
Nagnod lang ako.
Pero bago sya nagsalita, inunahan ko na sya.
“Eh ikaw? Siya pa rin ba?” matamlay kong tanong.
“Pasensya na besprend, siya pa rin.”
BINABASA MO ANG
MY BESTFRIEND'S SECRET LETTERS (on-hold)
Fiksi RemajaWag kang pipikit dahil baka di mo makitang mahal kita. Ako nalang ang pipikit, Para di ko makitang MAHAL MO SiYA
