•|Samurai's Path|• /Дууссан/

6-р хэсэг: "Эхний дайсан"

Сэхүн Юмигийн хойноос харан алхана.

Юми: Уулын цаана сүм байгаа. Тэнд миний мэдэх нэг хүн байгаа!

Сэхүн: Чи яаж мэдэж байгаа юм?

Юми: Би түүнийг өчигдөр харсан юм, хүмүүс түүнийг КЁКҮ гэж дуудаж байсан!

Сэхүн: Кёкү! *бувтнах*

Юми урагш алхсаар л байлаа. Харин Сэхүн түүнийг харсаар ардаас нь даган алхана. Юми өндрөөрөө түүний цээжээр татах бөгөөд тэд хоёр өдөр ямар нэг газарлуу яваагүй. Эхний өдөр Юми өөрийнхөө тухай, гэр бүлийнхээ тухай, Ханаку бүлгэмийн тухай Сэхүнд ярьж өгөв. Сэхүн Ханаку бүлгэмийг мэдэх ч хэзээ ч харж байгаагүй. Тэдний юу хийдэг, юу өмсдөн, иддэг бүх зүйлийг Юмигээс сонссон. Дараа өдөр нь Юми хотын төд явж байхдаа Кёкүг харсан бөгөөд тэр өөрт нь чихээ дарах шаардлага тавьж байсан дэрсэн малгайт болохыг төвөггүй мэдсэн. Учир нь залуу бас л дэрсэн малгай, цагаан алчуур зүүсэн байсан юм. Хүмүүс түүнийг яаж хүндэлдэг, хэн гэж дуудаг болохыг Юми холоос ажиглан зогсохдоо гараа чанга атгаж байлаа. Гэвч тэр дайснаа гэж бодохгүй байв. Тэр түүнийг зовлон шаналалаас аварсан шүү дээ! Юми үргэлжлүүлэн өрөөнд үлдсэн бол галзуурч болох байсан шүү дээ!

Юми Кёкүгээс зөвхөн цагаан үстэй залууг хэн болохыг асуухыг хүссэн. Тэр зөвхөн асуулт асуухыг хүсэж байв.

Тэд нар жаргаж байхад сүм ирэх бөгөөд сүмийг тойрч явсаар харанхуй болсон байлаа.

Юми сүмийн хаалганы хажууд ойруу харан зогсоно. Хэн нэгний хоолой түүний нэрийг хэлэхэд Юми ойруу гүйх нь тэр.

Юмигийн өөдөөс нь мөрөн дээрээ даавуугаар боосон хоёр толгой хатгасан Кёкү рүү харж байв.

Юми: •••

Кёкү: Ингэж чи өөрөө ирдэг юм байжээ! Тэр өдөр миний энгэрт шигдэн уйлж байсныг чинь саначихлаа!

Юми: Миний ээж хаана байна?

Кёкү зүүн мөр дээрх боодолтой зүйлээ илэн: Ээж чинь эрх чөлөөтэй байгаа!

Юми: Мм? *гайхах* Ахаа! та хаана байна аа? *бодох*

Кёкү: Миний найзууд ээж чинь хөлсөнд нь хутган айхлуулж байгааг хараад залхсан учир түүнд эрх чөлөөг бэлэглэчихсэн! гэсээр Юмигийн урт ээжийнх нь тайрч авсан гэзгийг шидэх нь тэр.

Юми газраас улаан даавуугаар боосон хуруун чимээ урттай үсийг аван нулимсаа дэвчин дээш харахдаа ээжийнхээ хоолойг сонсов. Кёкүгийн зүүн мөрөн дээр боодолтой зүйлээс ээжийнх нь хоолой дугарсан ч Юми гайширахад Кёкү баруун гараараа тэр бүтээсэн даавууг нээв. Юми ээжийнхээ царайг хараад урагш алхахдаа нүдийг нь харан зогсов. Ээжийнх нь нүд цагаан бүхэлдээ цагаасар байх нь тэр.

Юми энэ удаад өөрийн жижиг хутгаа сугалан: Чамайг алнааа!

- БИ ЧАМАЙГ АЛНА!! гэсээр Кёкүрүү довтлоход Кёкү хурдхан бултал түүнийг зөрүүлэн түлхлээ. Юми газраас босоход түүний хойно Сэхүн ирсэн байх бөгөөд Юмиг хойноо оруулан: Түүнийг гэмтээхийг зөвшөөрөхгүй.

Тэдний тулааныг Юми харна. Тэр эмгэнд итгэж байлаа. Сэхүний чадвар үнэхээр толгоом биш байж~ гэвч Кёкү түүний гэдэсэнд дүрчих нь тэр. Сэхүнийг газар унахад Кёкү түүнийг давж алхан Юмигийн зүг алхав. Юми хойш алхсаар гараа өргөхөд Кёкү түүний цамцнаас зууран илдээ далайсан ч бүх зүйл хурдтай болж Кёкү газар унчихав.

Кёкү цээжэндээ дүрүүлсэн илдний шархаа илээд Сэхүний зүг харан: Яаж? *бувтнах*

Кёкү хариултаа авч чадалгүй үхчихсэн! Магадгүй Сэхүн ч энэ асуултыг хариуг мэдэхгүй байгаа байх~~

Юми: Т-таны б-биед өт байна!! *шивнэх*

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~