အနီေရာင္ ေသြးတစ္စက္ရဲ႕ မာယာမ်က္နွာဖံုး
……………………………………………………………………
အပိုင္း ( ၅ ) ဇာတ္သိမ္း'ဟုတ္တယ္....ကြၽန္ေတာ္ လုပ္ခဲ့တာပဲ၊ အဲဒီေန႔က ကား
ဘရိတ္ကို ျဖတ္ခဲ့ၾကတာဟာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ပဲ ၊ ကံ
ေကာင္းတယ္ ေျပာရမလား၊ ကံဆိုးတယ္ပဲ ေျပာရမလား အဲဒီ
ေန႔ ခင္ဗ်ား မျဖစ္ပဲ ႐ွင္းသန္႔ ခံလိုက္ရတာ ကြၽန္ေတာ္လည္းမ
တတ္ႏိုင္ဘူးေလ......´´
''မင္းကငါ့.....ငါ့ကို.......´´ေႏြေႏွာင္း အံ့ျသသင့္စြာ ေျပာလိုက္ေတာ့ သတိုး ျပံဳး
ျပံဳးေလးသာ ျပန္ေငး႐င္း.....''ဟုတ္တယ္ ခင္ဗ်ားကို ေသေၾကာင္းၾကံတာ ဘုန္း႐ွိန္ထက္နဲ႔
ကြၽန္ေတာ္ပဲ......´´
''ဘာ........!မင္း.......မင္း..........´´လတ္တေလာ ၾကားလိုက္ရတဲ့ စကားေၾကာင့္ ေဒါ
သစိတ္ေတြ ေတာက္ေလာင္လ်ွင္ လွည့္စားခံေနရတဲ့ သူ႔မ်က္ႏွာ
ဖံုးကို မုန္းတီးစြာႏွင့္.......''ဟာ.........ခြပ္.......ဒုန္း........ဒုန္း..........´´
''အား.........အား............´´
''သတိုး...........ေႏြေႏွာင္း............´´႐ုတ္တရတ္ေဒါသစိတ္ေၾကာင့္ ေႏြေႏွာင္း သတိုးကို ေလွကား ကလပ္အေပၚမွ ေနရင္း ထိုးႏွက္လိုက္သည္မို႔ အ႐ွိန္လြန္စြာ ေအာက္သို႔ သတိုး ျပဳတ္က်မည္ ျပဳခ်ိန္
ရမ္းသပ္ ဆြဲဖမ္းလိုက္တဲ့ သတိုး လက္သည္ က ေႏြလက္ကို
ျဖစ္သည္။ ေႏြလည္း ႐ုတ္တရတ္ အ႐ွိန္ေၾကာင့္ အ႐ွိန္မထိန္း
ႏိုင္စြာႏွင့္ ႏွစ္ေယာက္သား ေလွကား ကလပ္မွ ေအာက္သို႔ ဒ
လိမ့္ထိုး ေဆာင့္တိုက္ကာ လိမ့္ဆင္းသြားေတာ့သည္။ ထိုအျဖစ္
ျခင္းစံုရာကို ေလွကား ထိတ္မွ ၾကမ္းျပင္ တြင္ လဲေလွ်ာင္း႐င္း
နားေထာင္ကာ မ်က္ရည္က်ေနသည္က ႐ွင္းသန္႔ ျဖစ္သည္။႐ုတ္တရတ္ လိမ့္ဆင္းက်သြားမႈေၾကာင့္ ေအာက္ထပ္
ေလွကား ဝပ္တြင္ ေသြးအလိမ့္လိမ့္ ထြက္ကာ လဲေလ်ွာင္းေန
ၾကသည္က သတိုးေအာင္ ႏွင့္ ေႏြေႏွာင္းသ်ွင္ျဖစ္သည္။ ႐ွင္း
သန္႔ ထိုျဖစ္ျခင္းကို ေငးၾကည့္ရင္း...ႏႈတ္မွ......''ေႏြေႏွာင္း.......သတိုး........အား.......´´
အတုန္ကယင္ ခါးေအာက္ပိုင္းကို အတင္းေရႊ႔ကာ
ေအာက္ထပ္သို႔ ဆင္းရန္ျပင္ဆင္လိုက္ခ်ိန္ အ႐ွိန္မထိန္းႏိုင္စြာႏွင့္
႐ွင္းသန္႔ ေလွကား ကလပ္ အေရာက္တြင္......!''ဒုန္း............အြပ္.....အြပ္.....´´
''႐ွင္းသန္႔..............´´
ေသြးအလိမ့္လိမ့္ ပါးစပ္မွ အန္ရင္း ႏႈတ္မွ တတြတ္
တြတ္ေခၚကာ ေအာက္ထပ္သို႔ ေငးၾကည့္ေနသည့္ ႐ွင္းသန္႔ကို
ေႏြေႏွာင္း လည္း မတ္တတ္ရပ္ မရႏိုင္ေတာ့သည့္ ခႏၵာကိုယ္
ေလးကို အတင္းဆြဲယူကာ ႐ွင္းသန္႔ ထံ အေရာက္ႀကိဳးစားရင္း
.................!'' ႐ွင္းသန္႔ ......၊ တကယ္ေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာ ရယူ
ပိုင္ဆိုင္ျခင္းလို႔ မင္းထင္လား......?´´
''ငါမထင္ဘူး....ေႏြေႏွာင္း.....၊ အခ်စ္ဆိုတာ ေပးဆပ္
ျခင္းပါ´´
''မင္းေနာင္တရေနတာလား ႐ွင္းသန္႔......´´
''ဟင့္အင္း.....ငါေနာင္တမရပါဘူးေႏြေႏွာင္း.....´´
''ဘာအတြက္လဲ.........´´
''ငါ့ရဲ႕ေနာက္ဆံုးထြက္သက္ကို ငါခ်စ္တဲ့ သူနဲ႔ ေတြ႔ခဲ့ရလို႔ေပါ့၊
မင္းေကာ ေနာင္တကေသးလား.....´´
''မရပါဘူး ႐ွင္းသန္႔´´
''ဘာလို႔လဲ.....ေႏြေႏွာင္း......!´´
''ငါ့ရဲ႕ေနာက္ဆံုးထြက္သက္ထိ ငါေပးဆပ္ျခင္းနဲ႔ ခ်စ္ခဲ့ရလို႔ေပါ့´´
''ေႏြေႏွာင္း .....ငါတို႔ ေနာက္ဘဝသာ ႐ွိခဲ့မယ္ဆိုလ်ွင္´´
''ထပ္တူ ပါပဲ ......႐ွင္းသန္႔ရယ္.........´´ေသြးအလိမ့္လိမ့္ လူးေနတဲ့ အေပၚထပ္ေလွ
ကား ကလပ္မွ ႐ွင္းသန္႔ သည္ ေအာက္ထပ္ေလွကားဝပ္မွ အ
တင္း႐ုန္းကန္ တက္လွမ္းေနတဲ့ ေႏြေႏွာင္းသ်ွင္ကို တြဲျမဲမည့္လက္
တစ္စံုကို ကမ္းေပးေနသလို ေအာက္ထပ္ ေလွကားဝပ္မွ ေႏြ
ေႏွာင္းလည္း ႐ွင္းသန္႔ လက္ကို အမွီကိုင္တြယ္ႏိုင္ရန္ႀကိဳးစားရင္း
ဒီသံသာရာ စက္ဝိုင္း အျပင္သို႔ ျပံဳးရႊင္စြာ ႏႈတ္ဆက္ထြက္ခြာ
သြားေတာ့သည္။'တကယ္ေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာ ရယူပိုင္ဆိုင္ျခင္းလည္း မဟုတ္သ
လို ေပးဆပ္ျခင္းသည္လည္း မဟုတ္၊ နားလည္ ေပးႏိုင္ျခင္း
သည္သာ အခ်စ္စစ္ရဲ႕. တန္ဘိုး ဟု သံုးသပ္လ်ွက္.......................။ၿပီးပါၿပီ။
ဆက္လက္ႀကိဳးစားပါဦးမည္-
မင္းဒီပါ။{1:22pm- 19-7-2017-WEDNESDAY}
YOU ARE READING
အနီေရာင္ ေသြးတစ္စက္ရဲ႕ မာယာမ်က္ႏွာဖံုး
Non-Fictionတကယ္ေတာ့ ဘဝဆိုတာ ႐ိုး႐ွင္းသည္။ ထိုသို႔႐ိုး႐ွင္းေသာ ဘဝသည္ကလည္း တႀကိမ္တစ္ခါ ႐ႈပ္ေထြးတတ္ျပန္၏။ အလႊာမတူတဲ့ခ်စ္ျခင္း တစ္စံုသည္က ဘဝရဲ႕ သင္ခန္းစာကို ေဖာ္ၾကဴး တတ္ၾကသည္။ ေပးတိုင္းျပန္မရတတ္ေပမယ့္ ေပးမိတဲ့ အရာ မွန္သမ်ွ တန္ဘိုးထားသင့္ သည္။ "ခ်စ္တယ္"တဲ့၊ ဒီစကား...