" ခင္ဗ်ားအေတာ္ဆုိးတာပဲ Luhan
တကယ္ဆုိခင္ဗ်ားတုိ႕ခ်စ္ခဲ့ၾကတာပဲမဟုတ္ဘူးလား"
ေဆးလိပ္ကုိတစ္ခ်က္ရိႈက္လုိက္ရင္း
ကြ်န္ေတာ္သူ႕ကုိလွမ္းၾကည့္လုိက္တယ္
ခ်စ္ခဲ့ၾကတယ္ဆုိတဲ့စကားက
အခုခ်စ္ေနတာမဟုတ္ဘူးလုိ႕ မီးေမာင္းထုိးျပေနသလုိ
ဟုတ္တာေပါ့ ကြ်န္ေတာ္တို႕ခ်စ္ခဲ့ၾကတယ္
လူတုိင္းအားက်ေလာက္ေအာင္ကုိခ်စ္ခဲ့တယ္
အခုျပန္ေတြးရင္အခုရင္ခုန္လိႈက္ေမာေလာက္ေအာင္
အခ်စ္ကုိရူးရူးမုိက္မုိက္ကုိးကြယ္ခဲ့ၾကတာေပါ့
ဒါေပမယ့္ အခုခ်ိန္မွာေတာ့
ကြ်န္ေတာ္ျပန္ျပင္၍မရနုိင္ေသာ
အတိတ္သာျဖစ္ခဲ့တယ္ေလ
သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်ရင္း
ေဆးလိပ္ကုိ ျပာခြက္ထဲေျခြခ်လုိက္ျပီး
" အခုမွသိတာလား ကြ်န္ေတာ္ကဆုိးတယ္ဆုိတာကုိ"
ကြ်န္ေတာ္တုိ႕နွစ္ေယာက္အေၾကာင္း
တစြန္းတစသိသူမုိ႕စိတ္ပါလုိ႕
တစ္ခြန္းစနွစ္ခြန္းစေျပာျပတဲ့အခါတုိင္း
ကြ်န္ေတာ့မန္ေနဂ်ာပါလုိ႕က်ိန္ေျပာရမယ့္သူက
တစ္ခါမွေတာင္ကြ်န္ေတာ့ဘက္ကုိမပါခဲ့
" အဲ့ဒီတုန္းက ကြ်န္ေတာ္သူ႕ကုိသနားလြန္းလုိ႕
ခင္ဗ်ားကုိလုပ္ၾကံဖုိ႕ေတာင္ေတြးမိတာ"
" အဟက္ ............
အခုထိမေသေသးတာကံေကာင္းတာေပါ့"
သူေျပာတဲ့အဲ့ဒီတုန္းကဆုိတာ
မနက္ခင္းတုိင္း ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ေအဂ်င္စီေရွ႕
ကြ်န္ေတာ့ကုိေတြ႕ခြင့္ေပးပါလုိ႕
လာေတာင္းဆုိခဲ့ေသာအခုိက္အတန္႕
"ေတြ႕လုိ႕မရပါဘူး"
" Luhan ဒီမွာမရွိဘူး"
" မေနွာင့္ယွက္ပါနဲ႕ေတာ့"
စသည္ျဖင့္မ်ိဳးစုံေသာအျငင္း၀ါက်မ်ားျဖင့္
အေပါက္၀ကဆီးၾကိဳနွင္လႊတ္ေသာ္လဲ
သူဟာလက္မေလ်ာ့စတမ္း
ကြ်န္ေတာ္ေလ့က်င့္ရာအခန္းသုိ႕မွန္းေမ်ွာ္ၾကည့္ရင္း
ေနမြန္းတည္႕ခ်ိန္ထိထုိင္ေနျမဲ
အခန္းထဲကေန သူမျမင္ေအာင္
ေခ်ာင္းေျမာင္းၾကည့္ရင္း
အသံမထြက္မ်က္ရည္က်ရတဲ့ကြ်န္ေတာ့ကုိေတာ့
ဘယ္သူမွမျမင္နုိင္ခဲ့
ရက္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာလာတဲ့အထိ
ေနာက္ဆုံးလူအင္အားသုံးျပီးဆြဲထုတ္သည့္တုိင္
သူလက္မေလ်ွာ့ခဲ့ေပမယ့္
YOU ARE READING
Same heart, different love
Fiksi Penggemarေသကြဲ ..... ဟုတ္လား ?? ရယ္ေတာ့ရယ္ရသား ကြၽန္ေတာ္တို႔နွစ္ေယာက္က မေသခင္ကတည္းက ရင္ေတြကြဲၿပီးသား ....... (Inside me ficbook ေလးထဲတြင္ ေရးခဲ့ေသာအမွတ္တရ Fic ေလးပါ နာမည္ႀကီး author ေတြၾကားထဲ မရဲတရဲဂုဏ္ယူရင္း အေပ်ာ္ေတြလြန္ခဲ...
