Beni bırakma

Sessiz

Aşkı arıyorsan önce kalbine sormalısın
Sadece ayak sesleri mi duyuyorum, ve dalganın sesi. Huzur veriyor. Yürürken sokak simitçisini gördüm . Bir tane simitle, bir tane de sıcacık çay aldım. İlerdeki banka oturdum. Simitimden bir ısırık aldım. Ve montumun cebinden telefonumu çıkardım. Iki cevapsız arama

Kim:annem
Allah şimdi yandin sena. Hemen annemi aradım

- alo annecim nasılsın bitanem ( yağlara zam gelmiş sena hanım)

Kaç paraymış iç ses.

- yagcılık yapma bana neredesin kızım kaç saattir arıyorum cevap vermiyorsun.

-ya kusura bakma anne demiştim ya sana avcılarda melikeyle buluşacağım diye Melikeyle ayrıldık o gitti ben de bu sahile ineyim dedim bir temiz deniz havası alırım kus....

-ay tamam sus, ben bir kelime söylüyorum sen bin kelime.

-tamam anne (diyebildim başka bir şey diyemedim.)

-ha bu arada senin hangi üniversiteye gideceğin, açıklandı mı. Bizim karşı binadaki kızın açıklanmış.

- bilmiyorum eve gelince hemen bakarım. (Ay çok heyecanlandım hangi üniversiteyi kazandım acaba)

-bir de kızım biliyorsun. Akşam abinin ış yerindeki aynur ailesiyle birlikte bize gelecekler. Abin çağralim dedi ne zamandır , çağırmıyor uz ayıp oldu. Bir de Geç kalma şu üniversiteyi de merak ettim

-tamam anne

-Bir de gelirken bimden şu yuvarlak kahverengi çikolatalar var ya, onlardan al . Kahvenin yanına koyarız

- tamam anne bay bay.

- Hadi bay bay

Dedi ve telefonu kapatım. Ohh çektim annemle konuşurken,sanki iş yapmış gibi yoruluyorum. Hemen simitle çayını bitirdim. Ve bankdan kalkıp yola koyuldum yoksa annemin dilinden kurtulamam. Üst geçide kadar yürüdüm. ve metrobüs kartını basıp, merdivenlerden aşağıya doğru indim. Ve bir iki dakka bekledim. gelen metrobüse bindim. içerisi tahmin ettiğim gibi kalabalıkdı. Ileriye doğru yürüdüm ve camın olan bölgeye geçtim. Yanımda on sekiz, on dokuz yaşlarında genç vardı. Yandaki uzakta duran, küçük televizyona baktım. Daha beş durağımız vardı. off
Ben de cebimden kulakligimi çıkardım. Ve yine bir birine girmişti çözmeye calisirken bir anada metrobüs dururdu. Ve yanım dakai gencin üstüne düştüm. Ve bir an gözlerimi kocam açtım. Çocuk da napıyorsun der gibi baktı. Herkes bize bakıyordu ve ben hemen üstünden kalkmaya çalıştım. Ayga kalktım. ve yerdeki telfonu , kulakligi toplamaya başladim. Ayağa kalktım

- p. Pardon ö.özür dilerim
Çocuk da ayga kalkarak .

-Önemli değil de, biraz da yavaş olsan hanımefendi. Yani bir yere tutunmadan ellerin cebinde duramazsın. (Dedi sesini yükselterek)

-pardon ama ben ellerin cebinde durmuyordum kulakligimi düzenliyordum.

-ne ya bas baya ellerin cebindeydi.
Dedi ama ben onu hiç dinlemedim. Çünkü karşıdaki televizyon baktım iki duran öndeyidim.

-Allah kahretsin iki durak geçmiş.

-ne diyon yaa.

- kez sesini hepsi senin yüzünden.
Dedim ve hemen kapıya doğru yürümeye başladim. Ve metrobüs durur durmaz indim. Ve karşıdaki metrobüse bindim.

1

5 DAKİKA SONRA
Üst geçidin merdivenlerinden aşağıya dogru inmeye başladim. Telefonum çaldı. Merdivenlerin birinde durdum ve telfonumu çıkardım.
Arayan: sena
-bu kim ya bende böyle birsi kayıtlı değil ki.

Öncelikle herkese merhaba arkadaşlar. Bu benim ilk kitabım umarım beğenirsiniz. klasik laf oldu ama neyse yarınlarımızı bekliyorum görüşmek üzere