Een slagveld. Overal bloed en lijken. De oorlog is niet eervol, er is niks moois aan.
Maar dat wist jij al, niet waar Albrecht?
Ik wist het niet, maar op die dag kwam ik erachter.
Er is geen choreografie of structuur, twee tegenstanders staan niet netjes tegenover elkaar.
Het is chaos.
Soms weet je niet of je tegen een mens vecht of tegen de tegenstander. Beide kanten waren gewelddadig en meedogenloos.
Zoveel chaos.
Alles veranderde constant. Mensen schreeuwden en werden plotseling stil.
Wij niet. Wij bleven bij elkaar, wij bleven samen. Het enige wat geen chaos was, wat niet alsmaar bewoog, dat was jij, Albrecht.
Jij bleef bij me, verstijfd van angst.
JE LEEST
Vergeet me niet
Short StoryDit korte verhaal gaat over een dystopische wereld, een wraakzuchtige jongen, een logboek en een vergeet-me-nietje. Laat je meevoeren door de brieven van een rouwende Friedrich aan zijn lieve Albrecht. In deze brieven schrijft Friedrich over zijn pi...
