V

65 14 0
                                    

PALAGI kong inilalagay sa test ang mga bagay bagay kung compatible ba,  kasi if they aren't compatible everything will be a disaster. I believe in faith and destiny that's why I am an hopeless romantic kinda person. 


It's been 2 months since nagkakilala kami ni Harry at sinabi nya na intensyon nya na manligaw sa akin, magiintay sya ng dalawang taon for me to answer him. I know to myself na gusto ko sya, at we are in good terms to everything. He understand my reasons, my belifs and the other things that I am facing. 


I was in my room at nagiisip ako kung anong gagawin ko sa darating na sembreak, then I remember that Dad ask me na what I think if pumunta kami sa Tagaytay for Sembreak. 


I know na si Harry, Kirsten at Michael ang isasama ko dahil sabi ni Dad few of my friends could come. Sa past 2 months kasama ko silang tatlo palagi sa mga galaan, at masasabi ko na sobrang sulit ang bawat oras na kasama sila.




It was 9th of August, it means it's National Book Lovers Day. I am a fan of books since my older brother, Kuya Justin gave me a book 'The Kissing Hand' it's a children's picture book. I realize back then that books are very powerful and capricious guide for every one.


ON PHONE

[Kirsten, can you come with me sa Book Store?]

[Sure Reina, kailangan ko din bumili ng art materials para sa sasalihan kong Poster Making Contest ngayong Buwan ng Wika.]

[Sige, I'll see you at the mall.]

END OF CALL


Nagkita kami ni Kirsten sa isang Coffee Shop get something to drink, then dumaretso kami sa Book Store.


"Reina, grabeng obssesion na yan sa libro. Di ka pa din satisfy dun sa library mo sa bahay nyo?"


"Alam mo Kirsten, it was a never ending learning pag may libro ka. Lalo na pag nasa iba't iba kang state ng buhay mo mag iiba ang perspective mo when you are reading a book, kahit paulit ulit pa."


"Okay if you say so, sabagay ako hindi nagsasawa bumili ng pang paint, pens at prang watercolors"


"So okay na ba lahat tong nabili natin? or daan pa tayong Department Store?"


"Okay na siguro, ubos nanaman pera natin pera."


Habang naglalakad kami nakasalubong namin ang Music Teacher namin na si Mrs. Madrigal na mukang kabuwanan na at namimili ng mga gamit  ng baby. 


"Hi po Miss." 


"Nako magkasama nanaman kayong dalawa ah, magkakapalit na kayo ng mukha niyan."


"Uhm Miss una na kami, ingat po kayo." 


"Sige mag iingat din kayo Bueneviles at Montero."


Nauna ko umuwi kay Kirsten dahil may biglaang immeet daw siya, I wonder baka umorder nanaman yun online. 


Pagkadating ko sa bahay may mga nagdedeliver ng plants, si Dad kasi mahilig siya sa mga halaman at ang largest part ng bahay namin ay ang Garden .


"Dad, malapit na maging forest 'tong bahay natin."


"Ano ka ba Reina, it was refreshing."


"Okay Dad I understand"


Pumasok ako sa kwarto para magbasa tsaka ayusin ang library ko.


Mag gagabi na nang matapos akong mag ayos ng mga libro, nilalagyan ko ng date sa likod whenever bumibili ako ng books. 


Inaya na ako ni Ate Kris na kumain dahil umalis daw si Dad, kaming dalawa nanaman ang natira sa bahay dahil sa business na hinahawakan ni Dad. 




Ikkwento ko lang sainyo why we came up sa dito sa business na mayroon kami. 




Back then si Dad nasa New York at dun niya nakilala ang Amerikano na naginsist na mag start ng business dahil may gusto pumatay sa kanya na gusto ang mga ari-arian niya. Nagulat si Dad na binigyan siya ng sobrang laki na pera to start a business, at ang Amerikano na yun pinapahanap ang anak niyang panganay na nadito sa Pilipinas na hanggang ngayon ay hinahanap padin ni Dad. Kasama ni Dad ang tatay ni Kirsten sa Amerika nung panahon na yun kaya magkasama sila simula pa lang. 


Nakakuha sila ng mga malalaki na company na maging kapartner kaya lalong lumaki ang business na hindi inaakala ni Dad kaya sobrang laki ng pasasalamat sa Amerikano na yun. Isa lamang siyang OFW doon kaya laking blessing ang mga pangyayari na ito.


Alam ni Dad na hindi habang buhay na ganito kalakas ang business, kaya naman nagtayo pa siya ng iba katulad ng mga Water Stations at ibang branches ng Mall. 


I visit Harry sa bahay niya dahil kabilang Village lang sila, pumunta ako para makipagkwentuhan because sobrang bored ako sa bahay. 


"Harry can you tell me why wala kang kasama dito sa bahay?"


I saw Harry's face na parang malungkot kaya sinabi ko na lang na wag na, 


"No, it's all right. I think deserve mo malaman."


"Oh sige, tell me na. I am so curious actually."


"So ganito kasi yan, yung nanay at tatay ko nagkakilala sa Manila. My Mom was a Filipina and my Dad is pure American tapos pumunta sila parehas sa Amerika at nalaman nila na buntis si Mama at pinapalayo daw siya bigla ng Tatay ko kahit buntis siya. Nafrustrate si Mama at umuwi dito sa Pilipinas. Sinasabi ko sa iba na kaya ako iniwan ng Nanay ko dahil nalaman niyang patay na ang Tatay ko, pero ang totoo nagkaanak siya sa ibang lalaki kaya mas pinili niya ako na iwan dahil naaalala niya ang Tatay ko pag nakikita ako." 


Nalulungkot ako ng marinig ko ang mga sinabi ni Harry kaya I hugged him para kahit papaano macomfort ko siya.


"Alam mo Reina, sinisisi ko ang Tatay ko kung bakit ganito kasi pinagtabuyan niya ang Nanay ko na hindi man lang sinasabi ang dahilan." 


"Hmm.. alam mo Harry maging greatful na lang tayo sa meron tayo ngayon. May reason ang mga ganyang bagay. Balang araw ay maiintindihan mo na."




"Ikaw Reina? What about your Mom?"




"Alam mo, ang alam ko kasi naghiwalay lang sila dahil sa negosyo ni Dad."  matamlay ko na sinabi. "Ayun lang ang alam ko." 


"Ang kuya mo?'




"Ewan ko nilayo siya bigla saakin simula nung nag 13 ako." 




"Grabe ang buhay no? Hindi mo talaga masasabi, at walang pinipili ang problema."




"Siguro kailangan mangyari to, for  us to be stronger." 




"You know tama ka Reina, piliin na lang natin maging masaya." 



"Oo Harry, let us be happy and contented sa kung anong mayroon tayo." 


"Right, masama maging ungreatful dahil may mas mahirap na dadating pa."


"Thank you Harry for being like that." 


"Like what?"


"Understanding." 


"Alam mo madali lang naman talaga intindihin ang mga bagay, minsan nagpapanggap na lang na hindi maintindihan pero ang totoo hindi lang matanggap."


I am so lucky to have you Harry, kahit as a friend lang muna. 


A/N: Lahat ng ito ay POV ni Reina at sa susunod na Chapter ay kay Harry naman hehe.

Together ForeverWhere stories live. Discover now