Best Frenemies: The Math Wiz Meets the English Freak (On-going)

Chapter 5: Le Wiz

^Chapter 5^

“Le Wiz”

(Cheska’s POV)

*2 years later; May 2, 2011

           

            “Kyaa! Ang gwapo ni Austin!” *o* -->girl 1

            “Oo nga noh? Di ba siya daw yung pinakamatalino sa DOST high? Talbog pa nga raw niya ang mga seniors sa katalinuhan eh? Genius daw ba?” --> Kaibigang girl ni girl 1.

            “Oy, talaga? Grabeh, complete package. Gwapo na, matalino pa! I heard talented din daw ‘yan eh!” -->  girl 2.

            “Di ba siya yung boyfriend nung Romano ba yun? Dianne ba yun? Oh, wait, Deanne ata ang name kung tama ako?!” --> girl 3.

            “Talaga??! Ang suwerte naman niya!” --> girl 1.

            “Genius din daw yung girl!” --> girl 3.

            “Ay, kaya naman pala. Match made in heaven sila” --> Girl 1, sabay napangiwi.

            “Siya ba yung nanalo sa…blah,blah…”--> guy friend ng girls na nag-uusap tungkol kay Jeff.

 Kasalukuyang naglalakad si Jeff pauwi na sa bahay nila galing sa DOST High. Malapit lang kasi sa paaralan ang bahay nila. Habang naglalakad pauwi, di niya maiwasang marinig ang mga pag-uusap ng mga taong nadadaanan niya tungkol sa kanya, lalo na ng mga babaeng nadadaanan niya. Kilala kasi siya sa kanila. Genius kasi. Well, eksaherado siguro kung genius. Ipalagay na lang nating sobrang talino niya sa Math. Sobrang talino niya dito that he gets away with all the other subjects. Magaling din siya sa English, well not totally. Pero may maibubuga siya dito. Di nga lang niya ipinangangalandakan ito. Saka wala namang may pakialam sa mga magagaling sa English eh. Kita niyo nga si Cayesue, nagka-haters pa! :3 Ang magagaling sa math ang hinahangaan ng lahat. ‘yung sa English? Well, ipalagay na lang nating kokonti lang naman rin ang magagaling dito kaya paminsan lang may humahanga. Pero most of the time, sa mga math wiz talaga nadadale ang lahat eh.

“Psh!” nasabi na lang ni Jeff sa sarili. Sanay na kasi siya nang nakakarinig ng mga ganitong papuri. Simula pa nung mabatid ng buong lugar nila at ng buong mundo na naging champion siya sa isang Mathlete na ni-hold sa US nung grade 4 pa lang siya. And take note, American high schoolers ang mga kalaban niya nun. Shete ang talino lang talaga ni Jeff! -_-

(Singit ni author: Pengeng utak? Kahit sa math lang? Mahirap ang engineering eh. :3)

Habang papalapit pa lang sa gate ng bahay nila ay kitang-kita na ni Jeff ang pinsang si Marky na nagdidilig ng halaman sa may garden ng bahay nila. Nakikitira kasi muna ito sa kanila habang nagtatrabaho pa ang ina nito sa labas ng bansa at nag-iipon. Medyo di kasi mapalad sa buhay ang mga ito.

Nang makita siya nito, tumigil naman ito sa pagdidilig at pinagbuksan siya ng gate.

“’tol, punta ka raw agad kay auntie pagkabihis mo.” Agad namang pambungad na sabi sa kanya ni Marky.

“Sige tol.” Sagot niya naman. “’TOL” ang tawagan nila sa isa’t-isa kahit di naman sila magkapatid. Pero kahit naman magpinsan lang sila, parang magkapatid na rin ang turingan nila sa isa’t-isa.

Pumasok na si Jeff sa loob ng bahay at dumiretso sa kwarto niya para magbihis. Pagkatapos non, sinunod na niya ang ipinagbilin ng pinsan niya.

Kumatok muna si Jeff. *tok *tok!

“Pasok.” Aning boses sa loob.

“May kailangan po kayo tita?” Yes, tama kayo ng pagkakabasa. Hindi niya ina ang tinawag na auntie ni Marky kundi, tita din niya, pero ang asawa ng tita niya, eh, papa niya. ^_^ Gets niyo?