"spring day"

chapter :24 longing

Kina bukasan.
Pagka gising ni jimin agad nitong pinontahan si vaniesza sa kwarto ngunit laking gulat niya nang makitang wala na ito..

Dali daling kinuha ni jimin ang susi nang kotse at agad na umalis nag baka sakali itong hindi pa nakaka layo si vaniesza..

Naka rating na nang main gate nang subdivision si jimin hindi niya parin nakikita si vaniesza hanggang sa na pag pasyahan niyang hanapin ito dahil sobrang nag aalala siya dito..

Pagka balik ni vaniesza nang villa hindi ito dumeritso sa bahay nila ayaw niyang makita siyang mesirable nang Lola at kapated niya..

Pomonta si vaniesza sa lake Kong saan sila unang naka pag bonding ni jin..

Napa ngiti si vaniesza nang makita nito ang lugar Kong saan sila unang naging malapit ni jin sa isat isa..

Vaniesza :jin Sana naririnig muko ngayon? Na alala mo ba tong lugar na to? Dito ko naranasan ang sobrang
Kaligayahan kasama ka.. Pero Kong bibigyan lang Sana ako nang pagakaka taong ibalik ang lahat hindi na Sana kita dinala dito hindi nalang Sana tayo naging malapit sa isat isa at hindi ka Sana namatay ..

Hindi na naman napigilan ni vaniesza ang sunod sunod na pag patak nang luha niya dahil sa sobrang sakit nang pag kawala ni jin..

Vaniesza :love 😭😭😭 ang daya daya mo naman, bakit muko iniwan? Bakit hinayaan mukong mag isa, akala ko ba mahal muko? Sobrang mis na mis na kita jin 😭😭😭

Halos hindi MA ubos ubos ang mga luha ni vaniesza sa kakaiyak para lang mawala ang sakit pero habang na aalala niya si jin mas lalong tumitindi ang sakit at kalungkotan na nararamdaman nito.

Hapon na nang maka rating nang villa si jimin at agad itong dumeritso sa bahay nila vaniesza ngunit ang Lola at kapated lang nito ang NASA bahay..

Nagulat naman si gel at ang Lola nito nang makita nila si jimin..

Gel :jimin bat nandito ka? Yong ate ko?

Jimin: ang totoo niyan gel ,Lola Lita andito po ako dahil hinahanap ko si vaniesza, umalis lang po kasi siya nang walang paalam kaninang umaga..

Lola Lita:ano? May nangyari ba sa apo ko? O may nangyari Kay jin?

Saglit na natahimik si jimin bago nito sinagot ang tanong ni Lola Lita.

Jimin:wala na po si jin Lola, kaya sobra akong nag aalala ngayon Kay vaniesza..

Biglang Napa hawak si Lola Lita sa dibdib niya dahil sa sobrang pagka gulat dahil sa nalaman..

Gel:ano? Wala na si jin? Pano na Yong ate ko? Baka anong nangyari sakaniya..

Jimin : kaya nga po ako nandito para humingi nang tulong sainyo para hanapin si vaniesza dahil hindi niya sinasagot ang mga tawag ko sakaniya..

Lola Lita :ang apo ko, sigurado along sobrang na lulungkot siya ngayon, gel gumawa ka nang paraan para mahanap natin ang ate mo..

Gel:Lola huminahon po kayo ako na pong bahala mag hanap Kay ate..

Agad na kinuha ni gel ang cell phone sa bulsa para tawagan si vaniesza ngunit kahit siya hindi rin sinasagot nang ate niya..

Gel :ayaw niya talagang sagutin..

Jimin :may alam ba kayong pwedi niyang pontahan?

Biglang na alala ni gel na naka bukas pala ang location nang cell phone nang ate niya at naka conect ito sakaniya kaya agad niyang hinanap ang location Kong saan naruruon ang ate niya..

Gel:alam kona Kong nasan siya ngayon..

Jimin:talaga?

Gel :NASA lake siya..

Lola Lita:Tara na pontahan na natin siya..

Wala nang inaksayang oras pa ang mga ito at agad na pinontahan si vaniesza sa lake..

Pagdating nila nang lake nakita nilang naka tayo si vaniesza sa pinaka dulo nang tulay kaya biglang kinabahan ang mga ito..

Dali daling nilapitan nang mga ito si vaniesza ngunit nang makita sila nito mas lalong Napa atras si vaniesza..

Vaniesza :lola, gel, jimin? Bat kayo nandito?

Jimin:vaniesza Kong ano man yang iniisip mo, wag na wag mong gagawin yan..

Lola Lita:apo, parang awa muna, wag mong gawin niyan..

Gel:ate alam Kong malungkot ka ngayon andito naman kami handa kaming makinig at damayan ka..

Vaniesza :hindi niyo ko na iintindihan eh, na mi miss kona si jin at gusto ko siyang maka Sama,Sana maintindihan niyo ko, I'm sorry.

Nagulat ang lahat sa ginawa ni vaniesza nang bigla itong nahulog sa lake..

Hindi nag dalawang isip na tumalon si jimin para iligtas si vaniesza sa pagka lunod..

Ilang minuto din ang lumipas nang maiahon ni jimin si vaniesza na walang Malay..

Agad niya itong binigyan nang CPR para mailabas nito ang tubig na nainom at nang magka Malay si vaniesza at nasigurado nitong ligtas na, agad na
niyakap nang mahigpit ni jimin si vaniesza dahil sa sobrang takot at pag aalala..

Agad nilang ini uwi si vaniesza para maka pag pahinga ito, habang tulog ito hindi nila mapigilang bantayan ito dahil sa takot na baka mag tangka ulit itong mag paka matay..

Lola Lita: na a awa talaga ako sa apo ko ngayon kulang siya nakitang ganito..

Gel:masyado kasi siyang nasaktan sa pagkawal ni jin..

Jimin:hindi kona alam Kong anong pwedi Kong gawin para lang maibsan ang sakit na nararamdaman niya..

Lola Lita: ang tanging magagawa lang natin para sa apo ko ay wag natin iparamdam sakaniya na nag iisa siya.

Jimin:handa ko pong tulongan si vaniesza lola ..

Lola Lita :salamat jimin ah, dahil hindi mo iniiwan ang apo ko..

Jimin: na ngako po ako Kay jin na hindi ko siya papabayaan kahit among manyari kaya ipanatag niyo ang loob niyo ako na pong bahala sa apo niyo..

Napa ngiti si lola Lita dahil sa sobrang pag mama lasakit ni jimin para sa apo niya..