Hyana
THE STRANGE EXCITEMENT I felt awhile ago faded after staying for five more hours beside him. Alas tres na ng matapos ang event ng kasal. Kaso mukha atang di excited sa honeymoon ang mag-asawa at nagkayayaan pang mag bar kasama ang mga kaibigan nila nito. Nasama naman ako dahil ako daw ang nakakuha sa bouquet at para makilala ko rin ang lalakeng nasa gilid ko ngayon, Harisson. Nag ayaw na ko kanina ng ayain nila ako kasi hindi naman ako sanay lumabas sa gabi at mag party. Sinabi ko pang sasama na ako sa mga co worker ko, kaso pinauwi sila ni Harisson. Dun uli nagsimula ang pagkainis ko sa kanya.
At andito siya ngayon, umiinom ng beer at nakikitawa sa mga kaibigan niyang nag tothrowback. Bawat kaibigan niya ay may kasamang babae parang ngayon lang din nila nakita. Ito pa ang kinaiinisan ko kasi parang wala na akong pinagkaiba sa mga babaeng to.
"What are you thinking, gorgeous?" dama ko ang mainit na hininga nito sa leeg ko ng bumulong siya sakin. Umayos ako ng upo at mejo lumayo sa kanya. Kinuha ko din ang lemon juice na inorder ko at ininum. This man is making me uncomfortable!
"Gusto ko ng umuwi," sambit ko ng mahina sa kanya at hindi siya tinitigan. Di niya ako sinagot at nagkataon ding nag aya si Amber, ang bride, na sumayaw sa dance floor.
"The good is music. Let's go guys and dance." Hinawakan naman niya ang asawa nito na si Gio habang nag sesexy dance at nagpunta na sila sa gitna.
Everyone go but I stayed. Tumayo nadin si Harisson at balak pang hawakan ang kamay ko para patayuin pero hindi ko iyon pinahawak. "Are you planning to stay here?" he asked.
"I.want.to.go.home." Pagdidiin ko.
Imbes mainis siya ay parang may kung anong magandang plano ang sumagi sa utak niya at nakangiti siya, "Well, you are not that independent as I thought. May curfew ka pa bang dapat sundin? Do you want me to call your daddy?"
Mabilis na nag init ang ulo ko ng marinig ko iyon, lalong lalo na ang salitang daddy. Pero syempre hindi ko ipapahalata sa kanya. I take his beer and drink the remaining liquid inside of it. Hindi naman ako naninibago dun. Alak ang isa sa mga gamot at pampatulog ko noong unang taon na tira namin dito. Bigla ko ding kinuha ang pakakatali ng buhok ko, ginulo ng kaunti para mag messy hair at hinila siya gamit ng tie niya. Diniin ang bibig ko sa tenga niya at bumulong.
"Mister you don't know me. I just prefer to choose who's company I'm gonna take with if I'll go to the bar." Wooaaaah, where did I take that guts to do such things? Pero huli na ng marealize ko kung gaano kami kalapit sa isa't isa. Marahil ay nanibago ako sa pag inom sapagkat ilang taon din at ng iniwasan ko na ang ganitong bagay. Siya naman ay mas lalong lumawak ang ngiti niya na parang nanalo siya at bumigay na ako. Pinatong niya ang kamay niya sa sofa at ako na ang nakakulong ngayon sa bisig niya.
"Oooooh, I see. Am I not that perfect guy to be with you at the bar?" sabi niya sakin. Titig na titig ito sa akin. Ang mga mata niya kahit halatang nakainom na ay may kung anong sigla parin ito at kumikintab. Namumula na ang mga cheeks nito at ang labi niya. Pumintig bigla ang puso ko at bigla akong napalagok ng laway ko. Tinulak ko siya palayo.
"I don't like guys who easily get drunk, back off."
"My, my, do you think I'm drunk? Apparently, you don't know me too, gorgeous."
Agad naman siyang tumawag ng waiter at may kung anong binulong ito sa kanya. Tinuro ng waiter ang bar counter at walang paalam alam na hinagit niya ako at dinala doon. Di na ko nakapag inarte ng marealize kong nakaintertwine ang mga kamay namin at mahigpit nitong hinahawakan.
"Dad, why do you have to hold my hands hard?"
"Para di kita mabitawan. Someday, princess, if you'll meet a guy that will make you feel your hands perfectly fit to his - never let him go."
BINABASA MO ANG
Hyacinth: Forgiving the Past
Spiritual"Reality is accepting the fact that life wouldn't be a bed of happiness all the time. Illusions are those time when you try to fix something that had been ended a long time ago, but for you - it is still a thorn."