Muted

20

"Baekhyun..."

Genç adamın kazağını bırakıp kollarını onun beline doladı. Dudakları dikiş izinin üzerinde dolaştı. Yüzünü karnına gömerken sorusunu tekrar etti. "Benim mi?"

***

Baekhyun donup kalmıştı.

Chanyeol'un bunu bilmesinin imkanı yoktu. Test sonuçlarını Soo ve Luhan'a söylememişti daha. Min Sung'u düşünürken sürekli aklından çıkıp duruyordu. Test sonucunu bilen tek kişi Peniel'di. Ona da babasının kim olduğundan hiç bahsetmemişti. Üçü dışında kimsenin bundan haberi yoktu.

Chanyeol'un Min Sung'un babası olduğunu bilen tek kişi kendisiydi.

"Sen na..nasıl?"

Onu üzerinden itmeye çalıştı. Tabii itmesinin sarhoş bedene pek etki ettiği söylenemezdi.

"O benim oğlum!"

Chanyeol üzerinde doğruldu. Kaşlarını çatıp sert bir şekilde ona baktı. "Hala yalan söylüyorsun!"diye bağırdı sinirle. "O benim oğlum! Sen onu benden aldın!"

Baekhyun başını iki yana salladı. "Sen-"

Bir şey diyemeden Chanyeol tekrar ona sarılıp yüzünü karnına gömdü.

Chanyeol'un altında yarı çıplak uzanırken ona ne diyeceğini bilemedi.

Nasıl inkar edeceğini düşünürken karnında hissettiği ıslakla tekrar doğrulmaya çalıştı.

"Chanyeol?"

Üstündeki sarhoş adam ağlamaya başlarken bir an şaşkınlıkla kalakaldı. Daha sonra o da hissettiği çaresizlikle ağlamaya başladı. Hıçkırıkları arasında, "Onu benden alamazsın."dedi. "Oğlumu sana vermem."

Ağlarken zar zor konuştuğundan Chanyeol'un anlayıp anlamadığından emin değildi. Ama konuştuktan sonra Baekhyun da ona sarılıp ağlamaya devam etti.

Bir süre ağladıktan sonra ikisi de sakinleşti.

Chanyeol dirseklerinin üzerinde doğrulup gözyaşlarıyla ıslattığı bedenden uzaklaştı.

"Onu geri alacağım Baekhyun ve sen oğlumu benden saklamanın bedelini ödeyeceksin!"

"Ne diyorsun sen?" Baekhyun yattığı yerden üzerini örtmeye bile çalışmadan öylece uzanmaya devam ederken başını iki yana salladı. "Ben saklamadım. Sadece kim olduğunu bilmiyordum! Seni tanımıyordum!"

"Yalan söyleme."

Baekhyun tekrar ağlamaya başladı. "Ya-yalan söylemiyorum ben. Sarhoş olmuştum ve ertesi gün uyandığımda yanımda kimse yoktu. Bırakıp gittin beni."

Chanyeol hala Baekhyun'u hatırlamıyordu ama, "Ben bir kadını öyle fahişe gibi kullanmam."diyerek itiraz etti.

Ağladıktan sonra yavaş yavaş ayılmaya başlamıştı. Baş ağrısı yüzünden biraz odaklanma sorunu yaşıyordu.

"Ne güzel. Ama ben erkeğim. Demek ki erkekleri kullanıyormuşsun!"

"Onu kastetmemiştim!" Chanyeol sinirle iç geçirdi. "Her neyse. Oğlumu bulduktan sonra bunları konuşacak çok vaktimiz olacak zaten!"

Benim oğlum, diye içten içe itiraz etti Baekhyun. Ama dışından söylemeye cesaret edemedi.

Aralarında bir sessizlik oluştu.

Chanyeol tekrar ona sarılıp yanağını karnına yaslarken Baekhyun da ellerini onun omzuna koydu.

İkisi ağlamış olmanın verdiği hafiflikle ve birbirlerinin sıcaklığıyla uyuyakaldı.