Aynı anı...
Yanan bir ev ve içinde yardım için ağlayan ben...
Kendim umrumda değildi ama... Kardeşim o evdeydi. Benim yanlışlıkla başlattığım yangın yüzünden... Herşey kül olurken itfaiye beni, annemi, babamı kurtarmıştı. Anneme ve babama sarılırken hıçkırıklarımın arasından itfaiyeden kardeşimi kurtarmaları için yalvarıyordum. Annem ağlıyor, babam ise ağlamamak için kendini tutuyordu. Aniden patladı. Artık evin yalnızca içi değil dışı da yanıyordu. Komşular ambulansı aramış olmalı ki kulaklarımı siren sesleri doldurdu. Beni taşırken onlara çığlık atarak beni bırakmalarını söylüyordum.
Aniden çığlık atarak uyandım. Terlemiştim. Yorganı üzerimden attım. Mutfağa geçip su içtim. Uyuyamayacağımı anlayıp Koe Ne Katatchi izledim. ( öneririm harikadır )
Ağlamaktan bihal olup yattım. Bu sefer kabus görmedim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Japonya'daki hayatım
Historia CortaMerhaba ben Duru. Medyadaki benim ( biliyorum, çok mükemmelim) Türkiye'de yaşıyorum. ------- Ortaokulunda okuyorum ve watped kullanıcısıyım. Liseyi Japonya'da okumaya karar verdim.Ve bu kitapta benim maceralarım var. Çok sıkmadan başlayalım!
