e

280 41 3
                                    

Islak kaldırıma attığım her adım bana zamanın aktığını hissettiriyor. Ve ben her şeye rağmen vaktin geldiğini anlıyorum,  yürümeye devam ediyorum.

Her adımda kendime soruyorum. Yine , yine ve yine.
Başka bir seçenek var mı?
Beni yukarı çekebilecek başka bir şey?
Sadece yürüyorum çünkü ben de cevaplar yok. Sadece sorular var.

Kafenin adını gördüğümde içeri girmek için kalabalık grubun arasından geçiyorum. Yürüyorum. Bir topluluktan diğerine.

Geçmişin bir masada oturduğunu görüyorum. Ve şimdi bu benim gerçek geleceğim.
Her birine sarılıyorum. Sahte ya da olması gerektiği için değil, bunu sevdiğim için yapıyorum. Sıcaklığı hissediyorum ve eritiyorum buzları.

Yemeği yerken her birine bakıyorum . Her birinin yüzüne ayrı ayrı. Minnet duyuyorum.
Artık kalkma vakti geldiğinde bir kez daha soruyorum kendime.

Herkes burada. Onlar hala devam ediyorlar. Öyleyse benim için de bir yolu var mı?

Kalbime soruyorum.

Cevap yok.

Gitmeden önce her birine tekrar sarılıyorum. Ve teşekkür ediyorum. Çünkü gerçekten minnettar hissediyorum.

Yaklaşmış hissettirdikleri için. Ama ben cevabımı burada da bulamıyorum.


'You told me that you love me. I was wrong when i believed you. You were wrong when you were gone.'

[ AU REVOIR ]|•|JenLisaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin