Crashed on an island

Four

Door de harde klap word ik volop tegen de stoel voor me aan gegooid.
Ik hoor iets in mijn arm kraken.
En het begint te duizelen in mijn hoofd.
Mijn voet voel ik denk ik niet meer. Want ik heb daar vreemd genoeg geen last van.
Dan voel ik bloed over mijn hoofd stromen .
Ik ga met mijn hand de plek waar het weg komt.
O shit dat ook nog. Een gat in mijn hoofd . Dan begin alles te draaien en word het zwart voor mijn ogen.
Wakker blijven Stelle. Anders ga je dood denk ik bij mij zelf.
Ik probeer me zelf rustig te krijgen en dat lukt aardig .
Na ongeveer 30 seconden gaat het wel weer . En kijk ik om heen heen.
Maar dat was misschien niet zo slim want het eerst wat ik zie is iemand met een rare knik in haar nek. En een enorm gat in der hoofd. Ik kijk snel de andere kant op en probeer het kots gevoel te onderdruken.
Als het weer gaat. Draai ik me voorzichtig om naar noa. Ik zie dat ze bewusteloos is maar haar hart klopt zo te zien gelukkig nog.
Voorzichtig schud ik wat aan haar schouder. Ze word wakker en kijkt wat suffig om haar heen.
Ben ik dood vraagt ze. Nee gelukkig niet andwoord ik. maar niet iedereen leeft meer dus kijk maar niet naast je.
Maar zo koppig als ze is kijkt ze wel. En ze slaat gil en kijkt snel weer naar mij
Door die gil zijn een paar andere overlevende wakker geworden. Ze kijken om zich heen of er nog meer levende zijn en schudden die voor zichtig wakker.
Dat op eens begint het vliegtuig (of wat er nog van over is) te kantelen . Ik klem me vast tot het weer stopt.
Ik probeer te staan om te kijken of iedereen Oke is als ik water aan mijn voeten voel.
Ik kijk door mijn raampje en zie dat we op zee zitten.
Mensen we zitten op water. En het vliegtuig gaat zinker.  We moeten hier weg. !
Op dat moment begin het schip weer te kantelen. Mensen beginnen naar Vooren te rennen en klimmen door de deur het dak op het vliegtuig. Ik pak noa's schouder vast en samen lopen we strompelend naar de deur toe.
Ik klim zo ver als dat wil naar boven maar dat lukt met mn voet nog niet helemaal. Ik vraag aan iemand van boven of die wil helpen en 2 handen trekken mij voorzichtig om hoog.
Het is een vrouw van ongeveer 30 en ziet er aardig uit.
Zodra ik boven op het vliegtuig zit begint hij weer meer te kantelen. Ik glij er bijna vanaf tot dat iemand me nog optijd vast grijpt. Ze trekt me weer richting het midden en laat me daar weer zitten.
Gaat het vraagt een meisje van ongeveer 19 ik wil met andwoord geven als ik een bekende stem help hoor roepen. Ik strompel naar het randje van het vliegtuig en zie Noa in het water liggen. Ik gil. En roep snel om hulp. Een man van 45 klimt weer naar beneden en probeer haar eruit te trekken. Door de stroming gaat het moeilijk. Ik zie haar zo hard als het lukt tegen de stroming in zwemmen , heet duurde even maar uiteindelijk kan ze het vliegtuig vast pakken. En klimt er randje op en stapt helemaal doorweekt het vliegtuig in . De man tilt haar boven op het vliegtuig. En verdwijnt dan het vliegtuig weer in.
UitGeput en nat komt noa naast me. We horen iemand onder ons in het vliegtuig lopen.
Na een paar minuten komt de man het vliegtuig weer opgeklommen.
En vouw loopt naar de man toe en verluisteren wat. De vrouw trekt een geschrokken gezicht en verluisterd nog wat terug. De man roept:"mag ik even jullie aandacht!" Iedereen kijkt naar de man
De rest heeft het helaas niet gehaald.
We zijn nu is totaal met z'n 37 van de 64. Bijna de helft heeft het helaas niet gehaald .
Verschrikt kijken Noa en ik elkaar aan. Ik wil net wat zeggen als het vliegtuig weer begint te kantelen.

Een vrouw die blijkbaar lisa heet roept:"we kunnen hier niet blijfen" we moeten zwemmen."
Een kilometer hier vandaan licht een eiland. Daar ergens in het noorden.
Wtf, roepen een paar mensen, wil je ons dood hebben ofzo.
Het is onze enige kans roept nog iemand. Als we hier blijven gaan we allemaal dood.
Maar toch Met die woorden springen de eerste het water in en zwemmen in de noordelijke richting,
Na 2 minuten ligt bijna iedereen op het water.
Ik kijk Noa aan zullen we maar . Ze knikt.
Ik pak haar hand vast. En roep bommetje.
Samen springen we er in.
Meteen word ik verlamd dood het koude water. Ik ga kopje onder. Snel kom ik weer. Bij mijn positieve. En zwem naar boven. Happend naar lucht kom ik boven. En dat zwem ik met noa naast me.
Naar zo'n 3 minuten ben ik al helemaal uitgeput. En als er dan een golf aan komt kan ik mezelf echt niet meer boven water krijgen. En ga dus kopje onder. Als ik probeer weer naar boven te zwemmen stop ik .
Ik weet niet waar de bovenkant is denk ik verschikt.
Ik zie nergens licht. Ik zwem de ene kant op maar ik kom niet boven. Dan zwem ik de ander kant op. Maar daar is het ook niet.

Dan hou ik het niet meer. Ik heb geen lucht meer. En ik weet ook niet meer hoe ik boven moet komen.
Dit was het dan.
En toen liet ik het water mijn longen is stromen. En werd het zwart.

Jeeeeeejj Alweer een hoofdstukje klaar😁
jan-2018
957 woorden❤️