GÖREVİMİZ: AHUDUDUM

BÖLÜM-1

Ben hikayeme ani bir giriş yapmak istemiyorum bu yüzden size bi kötlük yapıp herşeyi baştan başlatacağım lökmökasdf:))

Herneyse;

AnaSınıf-Tanışmamız

       Evet şuanda tatlı olan ben daha anasınıfına giderkenki halimi anlatacağım:))
Şimdi ben annem, abim ve babam ile benim okuluma gitmiştik.
Saçlarımı arkadan iki minik ve tatlı at kuyruğu yapmıştı Annem.
Ben onları sallaya sallaya herkese hava atmaya çalışıyordum küçük anormal ben işte.
Kimsenin dikkatini çekememiş, hızlı hızlı okula doğru yürürken onun verdiği hayal kırıklığı ile aniden duruverdim. Arkasına bakarak koşan bir kız ise kör gibi gelip çarptı arkadan bana. Ben bi sinirlendim, bi sinirlendim kız benim gözümdeki ateşten korkup kaçacaktı ancak ben onun tatlılığını ve tombiş yanaklarını farketmemişim. Hemen ela gözlerim geri geldi ve kıza bir sevimlilik ile çığlık attım.

" Bu yanakyay  ne kızııığm!"

Çocuk bu seferde  benim bağırışımdan korktu.
Hiç bozuntuya vermeden konuyu değiştirdim.

"Neyşe beyim adım Bahay! Seninki?"

Hiç gecikmeden cevap  verdi.

"Funda!"

"Tanıştığımıza hiç sevinmedim deysem yayan oluy:)- Funda'ya yaptığım ilk espiri-

"Hahahaha! Bende öyye deysem yayan oluy!"

"Biz dost oyduk senye demi?"

"Evey! Hadi gey sana ayiyemi(ailemi)(kardeşi olan bilir lökmkasdf) tanıştiyayım."

"Tamam soynada(sonrada) ben!"

Funda ile benimkiler zaten tanışıyormuş. O yüzden hiç gerek kalmadı tanışma faslına.
Bizimkiler bizi el ele tutuşmuş geldiğimizi görünce bir kahkaha attılar ki görülmeye değer:)

Okula girdik ve öğretmenimizle tanıştık. Çok iyi bir kadındı. İlk gün olduğu için annem beni çekmek ama ıyla aldığı kkamerayı elinden bırakmıyordu. Her hareketimi sevinçle karşılıyordu ama ben rahatsız oluyordum.

Burak ve Funda ile yedinci sınıfa kadar dost olarak kalmıştık. Anaokulumuz ve sınıflarımızda aynıydı. Hatta Fundayla kendimize ait olan dağ evinin yanında Burak ve arkadaşı Yalın'ında dağ evi var.

İkiside iyidir ancak biz normal değiliz. 

Burak ana kuzusudur. Ama o kadar yavşak ve cıvık değildir. İçinde koca bir AYI yatar.
Yalın da bizimler anaokulundan beri dost. Burak'ın annesi ünlü bir  cerrah babasıda psikolog. Bir ablası var Burak'ın. Onu çok severim adı Seher. Okullarımız yakin olduğu için hepbirlikte gideriz. Beraber hazırlanırız. Bazen Yalınlar bize gelir hazırlanır bazende biz onlara gider hazırlanırız.

Seher ablada lise son sınıfa gidiyor. Benden duymuş olmayın ama abimle araları pek iyi.

Yalın genellikle arkadaşları arasında çok dışlanır. Nedeni ise onun babası bir yeraltı dünyasından diyelim.  Çünkü ben başka bir açıklama bulamıyorum. O yüzden konuyu pek açmicam. Yalın hep bizle takılır. Diğerleri ondan korkar ama biz değil.

Funda'ya kim bilir kaç kişi yavşadı...
Ginede bix üstesinden geldik. Üstesinden geldik derken yanlızca kafa göz yardık, kol bacak kırdık ama olsun en azından bize bulaşmıyorlar artık.

Hem şu Burak'la Yalın'a ne oluyorsa, artık bizi onlar koruyor. Ama ne yalan söyleyeyim şu kara günümde bana tek sahip çıkan onlar. Onları bırakırsam beni ayakta tutacak hiç bir desktek kalmaz.

☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺
OY VERMEYİ UNUTMAYIN.
☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺
ÖPÜLDÜNÜZ...
☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺