BÖLÜM-2

16 6 0
                                    

"Fundaağ!"
"Noldu kesin markette nutella bitti veya senin nutellan bitti ve benden istiyon?"
"Eveeğt!"
"Tağm montumu getir bari!"
"Montlar atkılarla çiftleşip önunde eğilsin bebeeğm!"
"Pisliğk! Sus gine nutella yemeyince aklın uçtu git montumu getir kanka duruyon karşımda hâlâ... Oha lan çok iyi kafiye yaptım!"

Koşp momtunu ve atkısını getirdim ve üstüne attım. Bana tip tip baktı. Sevimli ve tehlikeli bir bakış attım bende. Şuan dağlık evindeyiz. Evet, yanımızda Burak ve Yalın'ın dağ evi var ve terasta karı izliyormuş gibi yapıp bir yandan bizi gözetliyorlardı. Bizse biliyorduk fakat tınlamadık. Funda evden çıktı gitti. Benim şimdiden canım sıkılıdı. En iyisi gidip bir çöpçatanlığa başvurmak.

Saçımı bir çırpıda düzleştirdim ve  o karda dışarı çıkıp Buraklara geçiverdim. Yalım kapıda bana mal mal bakıp durdu.

"İçeri geçebilir miyim? Yoksa bakışıp duracak mıyız?"
"Haa yok yok buyur."
" Ohaa bune pislik! Hacer teyzeye söyleyinde size de bir el atsın. Yoksa bu kirlilikten hasta olur mikrop kaparsınız!"
"Hah! Prof. Dr. Bahar Öztan konuşuyor. Bakalım şimdi hangi olaydan şikayetçi? Sizdeyiz sayın Öztan?"diye göz devirerek karşıladı Burak.

" kahvaltı yaptınız mı?"
"Yaptık"dedi Burak "Yapmadık"  Dedi Burak'a gülümseyerek Yalın.

"Yaptınız mı yapmadınız mı? "

"Yapmadık Bahar. Gece 3te yatıp 15 dk. önce kalkan bir kişiliği bekledim ve kurt gibi açım!"

"Evet yaa doğru! O zaman bizi terasta kahve içiyormuş gibi yapıp Osman abi gözetliyodu demi!?" Diye git gide sesimi yükselterek bağırdım. İkiside şaşkınlıkla birbirine baktı.

"Taağm teslim oluyorum sizi izliyorduk hemde saat 9dan beri ayrıca bugün LOL'de oynamadım sinirlerim tepemde!"

"Ha şöyle!" Dedim bir rahatlayarak. "Burak efendi yoluna döndü!"

"Funda nerde?"

"Cebimde! Gelde bak."

"Dalga geçme len!"

"Nutellam bitti o almaya gitti."

Biz Burak'la böyle şakasına atışırken kış bahçesinde bizi bekleyen Yalın çağırdı bir anda;

"Hadi gelin şu hazır kahvaltılıklardan koydum Funda'yı da aradım buraya gelecek yoldaymış zaten bir iki dk. ye gelir. Bahar şu sandalyelerden getirsene."

"Ohaağ oğlum sen ne ara hazırladın bu kadar şeyi?"

"Hazırladım  Burak oturduğun sandalyeyide getir."

             D
                o
                   n
   !            !       n!
D
   i        !
      n                 !
          n!                     
"Ben bakarım! Funda gelmiştir. Hoşgeldin kanki."

"Amk çekil öldüm zaten!"

"Amk sensin lan!"

"Offf! Hadi gelin yaa biterse karışmam!"

"Tamam Yalın."

2 saat sonra...

"kar tatiline girmemiz çok iyi oldu lan."dedim bir umutla.

"aynen gezeriz." Dedi Yalın bana katılarak.

"Aslında ben bir yer biliyorum oraya gitsek çok iyi olur." Dedi kararlılıkla Burak

"Adı ne kanki?"

"Kutrayel Yalın gidelim mi hepbirlikte?"

"Olur."

"Evet kafa dağıtırız."

Biraz konuştuk ve ne zaman çıkacağımızı planladık. Sonra Funda'yla eve geçip giyiniverdik. Anca yetiştik diğerlerine. Ne bilek biz üst müst seçerken 3 saat geçtiğini!
Neyse ben geç kaldım Kutrayel'e. Yeni farkediyorum da, o ne biçim ismmiş beeğ! Kutrayel miş miş. Kesin hiç bi bok yok. Ama olsun belki vardır Burak'ın ayarladığı bişeyler. Yadaa... Yok yok hiç bişe planlayamaz o hödükler.  Ortamı düzenleseler bile kesin bişe yolunda gitmez.




Yarıda kesiyorum bir sonraki bölüm yarın yada ertesi gün gelecek.

Oyunuzu eksik etmeyin. 😉

Öpüldünüz.

GÖREVİMİZ: AHUDUDUMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin