Alacakaranlık Şafak vakti 3 #Wattys2016

Jacob

Eve gittiğimde annem ve babam televizyon izliyordu.  jacob odasındaydı.  kapıyı çaldığımda bana "gel" dedi yanına gittim. Bir süre onu inceledikten sonra aramızdaki sessizliği bozarak:

-" naber" dedim.

- iyi senden

- süper

- bir şey mi oldu ?

- aslında evet

- anlat öyleyse

- "sevgilim var" deyiveridim bir solukya.

- ne?

- duydun işte sev-gi-lim var

- kim?

-" eric." dedim biraz gerilerek verdiği tepkiler gerilmeme neden oluyordu.

- ne o çocuk mu?
o tam bir sapık ve baş belasıdır.

- yanılıyorsun o çok tatlı biri ayrıca çok kibar.

- bunu kendine yapma renesmee

- benim bir şey yaptığım yok !!

dedim ve odadan çıktım. neden bukadar tepki göstermişti ki ? Onu kırmak hayatta isteyeceğim aon şeydi. Fakat böyle tepkiler vermesi canımı sıkıyordu. Sırf kavga ettileri için miyidi bu tekpi.  Bu sorular kafamı kurcalarken uykum geldi ve kendimi uykunun kollarına teslim ettim.

Sabah kalktığımda üzerime güzel birşeyler giydim sonucta ilk defa sevgilim oluyordu kaybetmek istemem bunun icin üzerime kot şort kolsuz toz pembe bir gömlek ve açıp renk bir kot ceket giyidim ayakkabı olarakta tos pembe superga giyidim. tam aşağıya indim herkes kahvaltıdaydı. Anne ve babam kahvaltı etmeseler de her sabah masada oturarak biza eşlik ediyorlardı. Böylece hep birlikte sohbet etme fırsatını da yakalıyorduk.

Jabop beni sinir etmek icin

- "bugün süper gözüküyorsun bunun özel bir nedeni olabilirmi ? " dedi iğneleyici bir tonda.

- hayır herzamanki gibiyim

babam ;

- renesmee bizden birşey mi saklıyorsun dedi.

- hayır dedim ve zihnimi okumaması için matematik sınavımı düşünmeye başladım

- peki. sınavında başarılar

- teşekkür ederim

Tamda tahmin ettiğim gibi zihnimi okumuştu. Ama babam yine de birşeylerden süphelenmişti. Kurcalamaması beni sevindirirken bir yandan da yalan söylemek beni tahats8z ediyordu.