The Fifth Commandment -ONHOLD-

2

title: The fifth Commandment 'thou shall not kill'

author: Taimukipa

description: Chapter Two [ How Eow Works ]

Lumapit ako sa camera at pinindot ang record button sabay sabing 'ACTION'

Umupo ako sa may harapan ni Dianne na parang may gustong sasabihin.

"Now tell me Dianne Estraneo, sino ang nagpadala sayo dito?" mahinahong simula ko.

"I told you inutusan lang ako ni Miss Yamamoto na ipadala sayo iyan! wala akong masamang intensyon."

"As expected, anyway alam mo ba kung anong laman ng briefcase na iyan?" tanong ko sa kanya.

"What do you think?" nagawa pang mag taas ng kilay si Dianne. Impressive

"Hmm lets just pretend that you never said that.. OK." at nginitian ko siya.. genuine smile. Binuksan ko ang briefcase at iniharap ito sa kanya. May sampung enjections na nasa loob na walang label.

"You see.." panimula ko. "You're going to help us to get your family. I mean you could be the beginning. With your help I could kill that bastard who sent you here."

"What makes you think I would help you?" tiim na nakatingin sa kin si Dianne.

"Oh no, that didn't go well.." I pressed my lips and formed a line. "I don't need your approval, I'm just informing you." tumayo ako kumuha ng isang enjection.

"What are you doing?" pumalag ito. Dahil nakahawak sa kanya si Getsumi ay hindi na ito nakagalaw.

"Stay still, parang kagat lang ito ng langgam. Tsaka isang oras pa ang epekto neto so we still have time to chit chat." itinaas ko ang manggas ng damit niya at dahan dahang itinurok sa braso niya. "Don't worry hindi ito nakakamatay pero mas pipiliin mo pang mamatay pag umepekto na ito." nakakatuwang tingnan ang reaksyon ni Dianne. Para akong nanalo sa lotto. "Its like your dead but you're not. I don't know how to explain it.. later malalaman mo rin."

Bumalik ako sa upuan ko. Dinukot ko ang cellphone sa bulsa ko at nag dial.

"Boss Eow. Anong maipaglilingkod ko?" bungad sa kabilang linya.

"Hi Dave! I need you to deliver something to me here." I glanced at Dianne. "I need a very very small camera. Like a chip, you know what I mean right? yung pwedeng ipasok sa katawan? and also I need a surgeon now."

"OK Boss." at pinatay ko na ang cellphone ko at itinuon ulit ang attensyon kay Dianne.

"Nanonood ka ba ng TV series Dianne?" tanong ko.

"If I say Yes will you let me go?"

"Not the answer I was expecting. But lets just say you said YES."

"I didn't said YES." angil nito

"Ang title ay Criminal Minds." hindi ko pinansin si Dianne. "Napanood mo ba iyong episode kung saan may itinanim na isang maliit na maliit na camera sa mata nito?" I flashed a wide grin.

"No.. No.. No.. Please don't.." nakikita ko na ngayon ang takot sa mukha ni Dianne.

"Yes.. Yes.. Yes.. I will.. don't worry hindi naman iyon masakit--"

"HELPPP!!! HELP MEEE!! SOMEBODY! HELP ME!! PLEASEEE HELP MEEE!!! HELP ME" her voice is breaking.. nag echo sa loob ang matinis nitong tili.

"That won't help you Dianne. Just relax ok? hindi ka naman namin papatayin.. we need you.. I.STILL.NEED.YOU.. " at kumuha ulit ako ng isang injection. "Alam mo ba ang pwedeng maging epekto nito sa katawan mo Dianne?" sinuri ko muna ang dalang injection at lumapit sa kanya. "Pwede nitong masira ang daloy ng mga cells mo at malaki rin ang epekto nito sa utak mo.. You know how sensitive our brain is right?" at gaya kanina ay itinaas ko ulit ang manggas ng damit niya pero pumalag siya kaya mahulog ang dalang injection ko at nabasag.