Sadist ve Escort

Yolun Sonu

Şizofrenler gibi arkama baka baka yürüyerek,bugüne özel hızlı adımlarla olduğundan daha tez bir sürede ulaşmıştım mekana. Bekir abiye selam verdikten sonra ( mekanın sahibi) kalabalığın içinde kaybolup merdivenleri indim etrafıma bakıp, kimse olmadığına kanaat getirdikten sonra bir sigara yaktım.  Kan ter içinde kalmıştım yorgunluğumu  bir bu velet alıyor işte ne yapalım.. Köşedeki duvara sessizce pusup düşünmeye başladığımda yanağımda sıcak bir ıslaklık hissettim hızla yüzümü sildikten sonra yere çöküp kafamı duvara yasladım huzurum fazla uzun sürmeden bir ses duydum sesin sahibi mesajı atanın ta kendisiydi. Kabul etmek gerekirse evet,kapana kısılmıştım. Kaçmayı düşündüğümde gözüm çıkış yönündeki merdivenlere çarpmıştı ve o an fark etmiştim ki Harun adisinin adamları oraya çoktan etten duvar ölmüşlerdi bile. Bu sırada söylediklerine cevap verememiş olmalıydım ki söylediklerini tekrarladı. " sana tekrar söylüyorum küçük sıçan. Ya aldığın malların parasını vereceksin,ya da o tatlı canını. " diye hırladığında gözyaşlarıma hakim olamadım tek kaşı havaya kalktığında hissettim ki sinirlenmişti ağlayan kadına asla tahammülü yoktu kafasını adamlarına çevrildiğinde Camgöz (adamların en manyağı) anlayıp başımda bitti.  Boynumu hırsla kavrayıp kafamı hızla duvara vurdu. Soluğunu boynumda hissettiğimde konuşmaya başladı. " noldu lan dilinimi yuttun ?" "Yarın 3 te eski mekanda ol, parayı getiricem.Ne yapar ne eder sözümü tutarım biliyorsun. Şimdi beni rahat bırakın" boynumu tekrar tuttuğunda buket nefessiz kalmıştım. Buna aldırmadan sözüne başladı Camgöz; " sen ne zamandan beri bize emir verir oldun ?" Boynumu bıraktığında konuşmama izin verdiğini anlamıştım tam lafa atılacaktım ki Harun konuşmamızı bölerek ( Harun dediğime bakmayın normalde abi diyorum) " bırak onu camgöz sözünü tutar biliyorum ama tutmassa işte ozaman  hesaplaşacağız, yürü gidiyoruz" e tabi emir büyük yerden olunca mekandan ayrılmak için harekete geçtiler. Onlar merdivenleri çıkarken etrafı buğulu görmeye başladım. Çünkü lanet olası gözyaşımı tutamamıştım.. Onlardan 15 dakika falan sonra ( kendimi biraz da olsa toparladığımı hissettiğimde) hızla çıkışa doğru yöneldim. O parayı bulmalıyım, çünkü korkarım ki sonucu benim için hiç hoş olmayacak...