Chapter Fifty Five *Tears after the Memories*

98 9 0
                                    

(Note: Prepare your tissue or handkerchief for this chapter! HAHAHA. Revelation will be serve)

Hazel Akisha Lee POV

Umuwi na ko pagkagaling sa bar nila Andie.

Wala na naman yung magagaling kong parents lagi na lang busy nakakabore na rin dito sa bahay.

I check out my emails and my phone baka naman nagtext sakin si Justine but unfortunately puro message lang ng classmates ko dati at yung present friends ko. I found myself misplace parang may kulang sakin.

Umakyat na ko sa kwarto ko. Di ko naman maramdaman yung antok nakakainis!

*toktoktok*

I open my door. Wishing siya na yung nasa pintuan ko but I was wrong :(

"Hazel eto na yung gatas mo" -Yaya.

"Thankyou po"

"Sige iha matulog ka na ah. Binilin ka sakin ng mommy mo"

"Okay po. Nasaan po ba sila ngayon?"

"Nasa New York"

"Ahhh. kelan po yung uwi nila?"

"Next week pa. Pagpasensyahan mo na yung parents mo iha"

"Opo sanay na naman po ako."

"Okay Goodnight baby"

She kiss my forehead. Buti pa si Yaya nasa tabi ko. Namiss ko na talaga sila.

Di ko pa din pinapatay yung ilaw sa kwarto ko di pa rin kasi ako dinadalaw ng antok. Nagbasa muna ko ng horror books baka sakaling antukin ako. Naalala ko tuloy si Ivan nung una naming pagkikita mahilig din siya sa mga gantong libro, samantalang si Justine takot sa mga ganito magkaiba nga talaga sila magkapatid.

I already like Ivan but I love Justine. Nalilito tuloy ako bigla parang mali tong nararamdaman ko.

*1 message receive*

From: Charles Ivan

Gising ka pa ba?

--

Bakit kaya? Tinawagan ko siya.. Ewan feel ko lang pindutin yung call button..

"Hello Hazel?"

"Bakit nga pala Ivan?"

"Pede ka ba bukas?"

"Anong meron?"

"May gusto kasing kumausap sayo yung lalaking muntik na sumagasa sakin. Step father pala ni Justine yun"

"Bakit daw?"

"May importante siyang sasabihin sayo. Sasamahan na lang kita"

"Okay ganun ba yun kaimportante"

"Oo Hazel"

"Sige bye goodnight"

"Goodnight"

*Toooooot*

In-end niya na yung tawag. Nacurious naman tuloy ako kung tungkol saan yung sasabihin. Sana naman positive yun bigla na naman akong kinabahan.

"Aaaaaaah! Lalo tuloy ako di nakatulog"

Tuloy ko na lang yung pagbabasa ko..

*I can hear his voice yelling my name, telling me to wake up. But I don’t want to wake up. I just want to sleep. Can’t he just leave me alone? Isn’t he getting tired of waking me up every single day of High School? I mean, I get that he’s a morning person. But not all of us are. I know that he wants to wake up early for us to catch the bus to school. That’s why he also wakes me up early because I sleep ‘til late. I also don’t and can’t wake up early. I guess he thinks it’s his job or something since my parents let me skip school to get some sleep. Don’t my parents rock?

"Break Someone Like a Promise" (On Going)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon