[Дууссан] ¤Муу Эзэн¤

5 -《Надтай л Байгаач》

Сэт хүрээгүй байна л даа гхдээ гялс "Үл Таних Сүйт Залуу"-тай зэрэгцүүлчээд хамт оруулж бмаар сангдаад энэ хэсгтйг орууллаа. Сэт вөүт сн өглдөө😭😭урм дутаад бн шүү дээ!

Би нүдээ нээтэл миний өмнө одоо хүртэл унтаж байгаа өхөөрдөм залуу хэвтэж байлаа. Түүнрүү ширтэнгээ өчигдөр тэр намайг усан санд үнссэнийг санаад улааж орхилоо🙈 Түүнээс нүүр буруулаад цаг хартал 3:00 болж байна. Нойл ормоор байна. Даан ч түүний гар миний бэлхүүснээс чанга тэвэрчихээд тавихгүй шинжтэй байлаа. Гэхдээ л тэсвэр алдран Жиминыг сэрээхгүй гэсэндээ түүний гарыг зөөлөн авч тавин өрөөнд нь байсан угаалгын өрөө рүү оров. Тийшээ ороод нүүрээ угаагаад одоо хүртэл хүндүүртэй байх хөхөрсөн гараа харан хэсэг зогсов. Жонгүүгын тэр аймшигтай цахайг төсөөлөх төдийд нүдэнд нулимс бөөгнөрөөд байх юм.
Би: Ээж ээ, та минь сайн байгаа байх гэж найдаж байна... Биеээ бодоорой...
Гэж дэмий өөртэйгөө ярин уйлж зогслоо. Гэнэт бэлхүүсээр минь хоёр булчинлаг гар гарч ирэн намайг үхтэл минь цочоож орхилоо.
Эзэнтэн: Яагаад ийм эрт сэрчихээ вэ?
Түүний хоолойноос хагас унтамхай байдал нь сонсогдов.
Би: Эзэнтээн, та очоод унтаж байсан нь дээр байхаа.
Эзэнтэн: Чамгүйгээр унтахгүй.
Би: Эзэнтээн... Би унтахгүй.
Эзэнтэн: Тэгвэл би чамтай цуг унтахгүй.
Би: Ашш! Жоохон хүүхэд шиг гэдэг нь! За яахав би унтлаа... явья.
Би түүнийг инээсээр ор луу нь дагууллаа.
Би: Одоо унт2
Гээд хажууд нь хэвтхэд тэр ахиад л намайг тэврээд авлаа.
Би: Өнөөдөр яагаад ийм нялуун байгаа юм? Хха
Тэр хүүхэд шиг аашилхаараа үнэхээр хөөрхөн юмаа.😍
~~
Би ус дуслах чимээнээр сэрлээ. Цаг хартал 6:30 . Гэнэт угаалгын өрөөнөөс нойтон үстэй Жимин гарч ирлээ. Новш гэж тэр үнэхээр халуухан харагдаж байна. Охх
Эзэнтэн: Сэрчихсэн үү? Эрт байна шүү дээ.
Тэр цамцаа өмсөөд орон дээр нүдээ нухлан суух над руу ирлээ. Уутнаас оймс авч өмсчихөөд намайг дуугараж ч амжаагүй байхад орхин одов. Зүрх яг л хэдэн хэсэг болж байгаа юм шиг😢😢
Би: Энэ бүхний дараа чи ингэх байсан юм уу?!
Би өрөөнийх нь хаалгыг савсаар тэндээс гарлаа. Маш их бухимдалтайгаа буйдан дээр под хийгээд л суулаа.
Би: На Юүжинаа юундаа уурлаад байгаа юм бэ?! Танай эзэн чинь адгийн новшоос цаашгүй шүү дээ.
???: Хмм тийм байх...
Би сандран хойшоо хартал танихгүй царай
Би: Ч-чи хэн бэ?! Яаж орж ирсэн юм?!
???: Тайвшир... Би зүгээр л Жиминтэй уулзах гэж ирсэн юм. Тэгсэн хаалга нь нээлттэй байхыг нь хараад...
Би: Х-хэн гээч нь вэ?
???: Мин Юнги... Жимин хаана байна.
Би: Эзэнтэн яваад өгсөн.
Юнги: Муу бацааныг дээ... Хөөе хэнээ, ус аваад ирдээ цангаж үхлээ.
Би: Хэн биш На Юүжин😡
Юнги: Аоон~ үнэндээ хамаа алга. Зүгээр л ус аваад ирдээ.
Айн?? Ямар гээчинй тэнэг ааштай хараал идмэр нь бэ?!!
Түүний хүссэнчлэн аягтай ус түүнд өгхөд тэр нэг амьсгаагаар уучих нь тэр дээ.
Юнги: Баярлалаа. Ингхэд чи Жиминд уурласан юм уу?
Би: Чамд хамаатай юу?
Юнги: Тлл... Гэхдээ Жиминд өөрийнхөө бүх зүйлийг өгчихөөд хожим харамсваа.
Би: Яагаад бүгд ингэж хэлээд байгаа юм?
Юнги: Учир нь бүгд, бүх хүмүүс тархитай тийм болхоор наад тархиа ажилуулж өөрөө хариуг нь ол.
Юнги: Бас нэг зүйл... "Бүгд"-тэй болгоомжтой харьцаарай. Чи "бүгд"-д таалагдаж байгаа юм шиг байна. Ялангуяа Жонгүүгд...
Тэр яваад өгсөн ч түүний хэлсэн үгс тархинаас минь гарч өгөхгүй байлаа.
Би: Ж-жонгүүг??
Толгой минь өвдөж байсан болхоор өрөөндөө орж орон дээээ жоохон хэвтлээ.
<Зүүд>
Жонгүүг: Яагаад чи миний оронд Жиминыг сонгож байгаа юм бэ? Яагаад чи надаас татгалзсан байж түүнээс... ЯАГААД?! ЧИ ТҮҮНД ИТГЭХ ЁСГҮЙ! ТЭР ЗҮГЭЭР Л ЧАМААР ТОГЛОЖ БАЙГАА!
Тэхён: Юүжинаа~ Надаас өөр хүнд... Итгэж болохгүй шүү... Гуйя...Би чамайг ямар ч үед, юу ч болсон бай хамгаалах болно... Би чадна!
Жимин: Юүжинаа~ Намайг бүү орхиоч... Чи миний уулзаж байсан охидоос ондоо... Намайг орхилгүй үүрд хамт байгаач... Үгүй ээ... Би чамайг заавал өөрийнхөө болгоно!
Би хаалга савах чимээнээр сэрлээ.
Эзэнтэн: Яаа!! Би чам руу бахаг зуу гаруй удаа залгаж бөйхад яагаад утсаа авахгүй байгаа юм бэ?
Би сандарсандаа хурхан боссон ч толгойгоороо нэг зүйл мөргөсөн юм шиг болж сөгдөн уналаа. Толгой иргээд... нүд харанхуйлаад байна.
Би: Яаая
Эзэнтэн: Зүгээр үү?!
Энэ бүхэнд арай гайгүй болж босох сэхээтэй бололоо.
Би: Би зүгээрээ эзэнтээн. Зүгээр л бүдрээд унчихлаа.
Эзэнтэн: Новш! Чамайг утсаа аваагүйгээс чинь болж би сандарсандаа ажлаасаа эрт тарчихлаа.
Түүний үг намайг догдлуулж байв.
Эзэнтэн: Би цангаад байна. Ус өрөөнрүү оруулаад өгөөрэй.
Би: За Эзэнтээн~
Аягтай устай өрөө рүү нь орход хэн ч байсангүй. Би аягтай усыг ширээн дээр тавьлаа.
Би: Ус тань ирсэн шүү, Эзэнтээн!
Би чадхаараа анхаарлыг нь татхыг оролдсон ч хариу байсангүй. Гарах гээд эргэж хартаал... Жимин.
Би: Хараал ид, Жиминаа~ чи намайг айлгачихлаа.
Би түүнийг нэрээр дуудсандаа + хараасандаа харамсаж амаа гараараа дарлаа.
Эзэнтэн: Чи үнэхээр сурахгүй юм аа... Яасан тийш их шаалгуулмаар байна уу? Хүслээр чинь больё.
Тэр намайг тэврэн угаалгын өрөө рүү зүгэллээ. Оронгуутаа тэр намайг буулагаж хаалгаа түгжлээ. Эргэн тойрноо харвал ВУААВ Угаалгын өрөө тэр чигээрээ лаа болн цэцэгсээр бүрхэгдсэн байв. Энэ харагдах байдал нь үнэхээр гоё харагдаж байна.
Эзэнтэн: Муу сурлагтны хичээлийн цаг!! :3

За дараачийн хэсгийг хүлээж л бхгуюудаа ахха😂 онгд орж ирхээр бичнээ😂😈
Дараачийн хэсэг 7сэт 12вөүт. Драачийн хэсгийг оруулчаад сэт вөүт хүркү бвл бичкүээ😂😂