[Дууссан] ¤Муу Эзэн¤

7 -《Аз Жаргал》

Намайг нүдээ нээгээд эргэж хархад Эзэнтэн минь яг л хүүхэд шиг тайван амгалан нойрсож байлаа. Түүнийг хараад баярлахгүй байхын аргагүй юм😍. Цангаад ч тэр үү өлсөөд ч тэр үү гал тогооруу ороод жүржний шүүс залгилаж байх хооронд өчигдөр болсон бүх зүйл нүдний өмнө жирс хийгээд л. Ёстой ичмээр. Үгүй ээ гоё л байсан биздээ😂. Үгүй ээ ичмээр🙈. Би ямар нүүрээрээ илүүг гуйсан юм бол оо?😭 Хэдэн зуун удаа ширээнд толгойгоо цохиод2 мартаж чадахгүй нь. Ямар тэнэг юм бэ... Гэхдээ л яагаад ч юм харамсахгүй байна. Яагаад? Арай...Дуралчихсан юм байхдаа... 😂😂 Утга обсо😂 "Чи үнэхээр мангар юм бодож олох юмаа На Юүжин *толгойгоо цохих*"
Гэнэт шил хаграх чимээ гаднаас сонсогдож гүйж очоод харвал үүдний ваар хагарчихсан байлаа. Нар мандаагүй харанхуй байсан ч болоод тэр үү нэг л эвгүй санагдаад буцаж ороод хаалгаа сайн гэгч нь түгжээд сая яг юу болсон талаар бодож байв. Айсандаа эргээд орондоо орчиж ч чадахгүй хий дэмий буйдан дээр суун ном уншина. Гэтэл гэнэт гэрийн утас дуграна.
Би: Байна уу? На Юүжин байна.
(Нэг л танил хоолой): Шөнө яагаад сэрүүн байдаг билээ, хонгор минь?
Би: Ж-Жонгүүг?!
Жонгүүг: Нэрийг минь санаж байгаа байх нь ээ~
Би: Я-яах гээв?
Жонгүүг: Би Жимини-тэй яримаар байна. Түүн рүү залгасан ч утсаа авахгүй юм. Түүнийг дуудаад өгөөч.
Би: За...Очоод сэрээгээд ирье.
Би өрөө рүү нь ороод түүний тэр тайван хүүхэд шиг төрхийг үл харгалзан аажуухан сэрээлээ.
Би: Эзэнтээн~ Сэрээрэй...Жонгүүг ярья гэж байна.
Эзэнтэн: Ммм...Жон...гүүг...
Би түүнд утсыг нь өгхөд тэр бүрэн нээгдээгүй нүдтэй түүн рүү залгсан юм.
Үнэхээр өхөөрдөм юм😍 Түүн рүү харсаар байгаад Жонгүүгтэй юу яриад байгааг нь ч анзаарсангүй. Жимин ярьж дуусчихаад утсаа ширээн дээр шидээд намайг тэврээд авлаа.
Эзэнтэн: Юүжинаа буцаад унтацгааяаа~
Би түүний өхөөрдөм төрхөнд хууртаад хажууд нь үг дуугуй хэвтлээ. Даан ч хэтэрхий их ичээд эзэнтэнээ тэвэрч зүрхэлсэнгүй. Дуг хийгээд нүдээ нээтэл 7:00 болж байна. Босож усанд орчихоод өглөөний цай бэлдэх гэж гал тогоо руу зүгэллээ. Өндөг сосисктэй шарж хажууд нь гамбир хайрна.
Эзэнтэн: Эрт сэрээ юу?
Би: Тийм ээ. Таний өглөөний цайг бэлдэх гэж эрт сэрлээ, эзэнтээн.
Эзэнтэн: Сайн байна. Би яг өлсөж байлаа...
Би бэлэн болсон өндөг, сосиктэй гамбираа ширээн дээр аятайхан шиг таваглаад урд нь тавихад
Эзэнтэн: Би чамайг сайн тогооч гэдгийг чинь мэдээгүй юм байна❤
Би: Намайг битгий дутуу үнэл, би бүх юмандаа сайн шүү.
Тэр энэ үгэнд инээн цайгаа жаргалтай идэж байсан.
Эзэнтэн: (ам дүүрэн хоолтой) Шилдэг нь юмаа!!!
Түүний энэ үгэнд бас түүний тэр инээмсгэлэл намайг ичээгэд байх юм... Намайг Жимин өмнө нь хэзээ ч магтаж эсвэл над руу ингэж дулаахан инээмсгэлэж байгаагүй... Би аз жаргалтай байна.
Би: Ба-баярлалаа...
Эзэнтэн: Би өнөөдөр амарч байгаа ч Жонгүүгынд нэг зүйл хийх хэрэгтэй байна аа. Чи цуг явах хэрэгтэй байна.
Би: Ж-Жонгүүг?! Би яагаад хамт явах алыатай гэж?!
Эзэнтэн: Бидэнд чиний туслалцаа хрэгтэй байна аа. Хёнд зориулж бодсон зүйл байгаа юм.
Би: За~ Гэхдээ...
Эзэнтэн: Гэхдээ??
Би: Намайг битгий орхиорой...
Эзэнтэн: Амлаж байна!
Ахиад л ичээд унлаа🙈
Эзэнтэн: Чамайг хамгаална гэж амлаж байна!
Би түүнд итгэж байна. Тэр намайг... Хамгаална гэдэгт... Итгэж байна...
Би хариу инээлээ. Харин Жимин доошоо хархад хацар нь ягаарч байх нь харагдана. Тэр ичээд байгаа юм байх даа??
Эзэнтэн: О-очоод бэлэн болоод ир... Үүдэнд хүлээж байя.
~Түг түг~
Тэр ичхээрээ үнэхээр хөөрхөн болдог юм байна...
Би ч бэлэн болоод гарлаа. Тэр машиндаа хүлээж байсан тул би гүйж очоод машинд суулаа.
Жонгүүгтэй хамт байхад яг юу болох бол? Санаа зовж байна...Ядаж байхад ямар хол амьдардаг нус вэ?
...Аюултай нус!!!...
Ашгүй нэг юм ирлээ. Түүний байшин Жиминыхаас хамаагүй том юм. Жимин хаалга руу зүгэлэнэ. Би түүнийг дагна. Тэр хонхыг дарах ётөдийд хаалга нээгдэн миний хамгаас айж байсан хүн харагдав.(Аюултай нус😂)
Жонгүүг: Ингэж нэг юи ирвүү? Хён...
Дараа нь над руу ёжтой харан "Сайнуу" гэж нээх зэвүүн хэлсэн. Айгаад байна😭
Жонгүүг: Ор ор.
~~~
Жонгүүг: Сууж бай. Би та нарт уух юм аваад ирье.
Гээд тэр явлаа.
Эзэнтэн: Битгий санаа зовдоо. Би хажууд чинь байж байна.
Санаа ч зовхоо больж түүн рүү хариу болгон инээлээ. Би түүндээ итгэж байна...
Жонгүүг гартаа 3 аяга шүүстэй ирлээ.
Жонгүүг: За тэгээд Жин хёнд юу бэлдхэв Жимини?
Эзэнтэн: Чи гэнтийн бэлэг болгож үдэшлэг зохионо гээ биздээ. Юу хэрэгтэй юм дээ тэгээд?
Жонгүүг түүнд авах юмны жагсаалт өглөө.
Эзэнтэн: Юүжинаа, чи үүнийг хагалаж байх уу?
Би толгой дохиод жагсаалтыг цүнхэллээ.
Жонгүүг: Надад ч гэсэн чиний тусламж хэрэгтэй болох байх, Юүжинаа. Чи тэр өдөр надад бялуу хийхэд туслаж чадах уу?
Би: Э-энд үү?
Жонгүүг: Тийм ээ, энд. Жимини ч гэсэн хамт ирж болно шүү... Өө нээрээ би чамд захисан зүйлийг авчирсан уу?
Эзэнтэн: Новш гэж, таг мартаж орхиж.
Жонгүүг: Жимини!!! Би чамд чухал шүү гээ биздээ. Надад яг өнөөдөр гэхэд хэрэг болоод байхад!
Эзэнтэн: Засс гараад л ирье л даа. Хажууханд тэр зүйлийг зардаг дэлгүүр байсан.
😲😲😢 Т-т-т-тэр-ТЭР НАМАЙГ ОРХИОД ЯВАХ ГЭЖ БАЙГАА ЮМ БАЙХДАА?!!
Эзэнтэн босоод явах гэж байтал би гарнаас нь татхад тэр:
Эзэнтэн: Зүгээрдээ, дэлгүүр хажууханд байсан. 50хан минут л болно.
Би: Бүхэл бүтэн 50 минут?!
Эзэнтэн: Би хурдан ирхийг хичээнээ.
Тэр гарнаас минь чанга атгасаар түүнд итгэхийг шаардаж байлаа. Би доош харж түүнийг тавьж явуулсан юм... "На Юүжин Тамд очисон нь"
Жонгүүг: Хөөе, би бялууныхаа жорыг чамд танилцуулах гэсэн юм л даа. Гал тогоо уруу дагаад явахгүй биз?
Би: З-заа~
Бид 2 гал тогооруу орно тэр надад шүгээнээс жорыг гарган хархыг зөвлөлөө. Би жоронд бүх анхаарлаа төвлрүүлсэн байсан тул бид 2-н дундах бараг үл орших зайг анзаарсангүй...

Дүн дүн дүүүүүн чгшг😂😂 Аюултай нус яах бол? На Юүжинд юу тохиолдох бол? Жиминд итгэх нь зөв үү?