Διπλή Ταυτότητα

19.

Ιλιάδα

Οι ακτίνες του ήλιου με χτύπησαν στα μάτια και αναγκάστηκα να τ' ανοίξω.

Τα έτριψα, ώστε να συνηθήσουν στο φως και κοίταξα τον Κωνσταντίνος που κοιμόταν.

Είχε τυλίξει το χέρι του γύρω από την μέση μου.

Το έβγαλα σιγά σιγά και βγήκα από το δωμάτιο.

Πήγα στο κυλικείο και πήρα δυο καφέδες και δυο μπουγάτσες και ξαναπήγα στο δωμάτιο.

Όταν μπήκα μέσα, ο Κωνσταντίνος είχε ξυπνήσει και κοιτούσε γύρω γύρω.

Κων/νος- Πού ήσουν;

Ρώτησε, αλλά ως απάντηση του έδειξα τους καφέδες και τις μπουγάτσες.

Ίλια- Σου έφερα πρωινό στο κρεβάτι.

Του είπα γελώντας και γέλασε κι εκείνος.

Πήγα κοντά του και έκατσα οκλαδόν στο κρεβάτι.

Του έδωσα την μία μπουγάτσα και άρχισε να την τρώει.

Έφαγα κι εγώ την μπουγάτσα μου και μετά ήπια και μια γουλιά από τον καφέ.

Ίλια- Σήμερα βγαίνουμε!

Είπα και ήπια άλλη μια γουλιά.

Κων/νος- Αχα! Εσύ αυτό το ματζαφλάρι πότε θα το βγάλεις από το κεφάλι σου;

Με ρώτησε δίχνοντας την γάζα στο κεφάλι μου και γέλασα.

Ίλια- Θα το έχω μέχρι την άλλη εβδομάδα.

Είπα και ήπια την τελευταια γουλιά του καφέ μου.

Κων/νος- Μαααάλιστα!

Είπε και με κοίταξε.

Κων/νος- Βαριέμαιιιιι!!

Είπε σαν μωρό παιδί και χασκογέλασα.

Ίλια- Πάμε μια βόλτα στο νοσοκομείο.

Είπα και σηκώθηκα από το κρεβάτι.

Σηκώθηκε κι αυτός και έβαλε το χέρι του - το μη σπασμένο - στην μέση μου.

Βγήκαμε από το δωμάτιο και αρχίσαμε να συζητάμε.

Μετά από ώρα έχουμε φτάσει στην ταράτσα του νοσοκομείου.

Κάτσαμε κάτω και κοιτάξαμε την θέα.

Ίλια- Η Αθήνα το πρωί είναι φουρτουνιασμένη.

Είπα καθώς, παρατηρούσα όλο αυτό το χάος της Αθήνας.

Κων/νος- Ναι, είναι.

Είπε και με έβαλε στην αγκαλιά του.