Η Άνοδος Και Η Πτώση Του Γαλαξία: Σέλας Η άνοδος Της Σελήνης "Μέρος 1ο"

Κεφάλαιο 1ο

          78.567.123 χρόνια προ Εμμανουήλ

           

          Όλα ξεκινάνε περίπου 23,532,369,145 χρόνια μετά την δημιουργία του 7ου γαλαξία και μερικά χρόνια πριν την καταστροφή και την δημιουργία του 8ου.  Ένας μεγάλος πόλεμος που κρατούσε για χιλιετίες κατέστρεφε την ευημερία και την ευτυχία του γαλαξία. Ενας πόλεμος μεταξύ του πλανήτη Παραδείσου, κατοικία τον Αγγέλων και του πλανήτη Αιφένωα, κατοικία των Τιτάνων. Ακόμα και τώρα κάνεις δεν ξέρει πως ξεκίνησε ο πόλεμος μεταξύ των δυο φυλών μιας και οι δυο πλανήτες είχαν ευτυχία, χαρά, ευημερία... με τον δικό τους τρόπο φυσικά μιας και δεν έμοιαζαν καθόλου επιφανειακά. Ο παράδεισος ήταν γεμάτος με δέντρα, λιβάδια παντού πρασινάδα και στην μέση του στεκόταν η περήφανη πόλη τους Αγγελουσεία. Από την άλλη η Αιφένωα ήταν ένας πλανήτης γεμάτος βουνά, χιόνια, χωριά σε κάθε βουνοκορφή του, άλλα πιο πολύ φημιζόταν για το υλικό που κατασκεύαζαν τα σπίτια, τα όπλα και τα έπιπλα τους-το περίφημο σε όλους Ουράνιο-ένα υλικό κάτασπρο σαν το χιόνι και σκληρό σαν της ρίζες του βουνού, αλλά πανάκριβο. Ενα υλικό που ζήλευαν οι Άγγελοι. Πολλοί λένε ότι για το εμπόριο ξεκίνησαν την μάχη οι Άγγελοι, κάποιοι άλλοι βέβαια λένε γιατί ήταν μια φυλή περήφανη και ήθελε πάντα την πρωτιά. Κανένας όμως δεν ξέρει τον πραγματικό λόγο μέχρι σήμερα.
         Το πεδίο της μάχης ήταν σε ένα μικρό και ακατοίκητο πλέον πλανήτη ανάμεσα από τον Παράδεισο και την Αιφενωα. Στρατηγός των Αγγέλων είναι ο πρωτότοκος Αρχάγγελος του Θεού ο Εωσφόρος, ένας Άγγελος που φημιζόταν για το κάλος του, την καλοσύνη του, την χάρη του, αλλά και ψηλότερος από τους υπόλοιπους με σχεδόν λευκά μαλλιά καθώς ξεφεγγαν μερικές χρυσές ανταύγειες, κατάλευκα ματιά και από την πλάτη του έβγαιναν έξι μεγάλα ολόλευκα φτερά. Στρατηγός των Τιτάνων ήταν ο Αήθως γιος του μεγάλου βασιλιά των Αιφενων Κροσών. Με αφορμή την μεγαλύτερη μάχη που είχαν δει ποτέ και η δυο στρατιές αποφάσισαν να κάνουν μια ανακωχή, να μαζέψουν τα πτώματα, να φροντίσουν τους τραυματίες και να ξεκουραστούν για να συνεχίσουν με κουράγιο αυτόν τον ατελείωτο πόλεμο.
        Πίσω στον παράδεισο τα νέα έφτασαν γρήγορα για την ανακωχή και τους τραυματίες. Μέσα στην λίστα ήταν και ο πατέρας μιας νεαρής Τάξης (Τάξη ονομάζονται η θηλυκοί Άγγελοι) της Εας. Αυτό την εξόργισε μιας και ήταν ένα νεαρό κορίτσι που ήθελε πάντα την ευημερία, το δίκαιο και την δικαιοσύνη. Ντύθηκε με την πανοπλία των Αγγέλων πήρε ένα σπαθί που είχε πάνω του σκαλισμένο ένα σχήμα ζυγαριάς και πήγε μαζί με τους στρατιώτες να πολεμήσει για την τιμή του πατέρα της.
          Όταν έφτασε στο πεδίο μάχης άρχισε να τρομοκρατείται από τις φωτιές, τα αίματα και τις κραυγές μάχης αλλά αυτό δεν την εμπόδισε να πολεμήσει. Πήγε κατευθείαν να βρει τον Εωσφόρο, να τον δει από κοντά μιας και όταν ξεκίνησε ο πόλεμος δεν είχε καν γεννηθεί και είχε ακούσει πολλά για την ομορφιά του και να τον συμβουλεύσει μιας και ο πατέρας της ήταν ένας από τους καλύτερους συμβούλους του. Δεν πρόλαβε όμως να πει κανένας τίποτα καθώς με το που συναντήθηκαν μια σιγή επικράτησε στον πλανήτη. Είχαν ήδη ερωτευτεί. Μετά από μερικά λεπτά που κοιταζόντουσαν η Εα έσπασε την σιγή και του είπε:

- Στρατηγέ μου μονό μια λύση υπάρχει για να σταματήσει ο πόλεμος. Μονομάχησε με τον στρατηγό τους μέχρι θανάτου.

          Έτσι και έγινε με μόνο μια αλλαγή προς το τέλος. Ο Εωσφόρος πολεμούσε για μέρες με τον Αήθω με αποτέλεσμα να εξαντληθεί και με ένα δυνατό χτύπημα να πέσει στο έδαφος. Η Εα βλέποντας τον αγαπημένο της να είναι έτοιμος να πεθάνει χτυπά με δύναμη το σπαθί της στο έδαφος και με μια κραυγή σκότωσε κάθε Τιτάνα πάνω στον πλανήτη με αποτέλεσμα να φέρει την νίκη για τους Αγγέλους. Κάπως έτσι μετά από αιώνες πολέμου κάποιος έφερε την νίκη και την δικαιοσύνη στους δυο πλανήτες. Έκθαμβος από αυτό το κατόρθωμα, ο Εωσφόρος πήρε την Εα στα χέρια του και μαζί γύρισαν στον παράδεισο οπού και ανακοίνωσε στον πάτερα του ότι ο πόλεμος τέλειωσε και προσωπικό έπαθλο από όλα αυτά ήταν η Εα. Ηθελε να την παντρευτεί, όπως και έγινε .
         Τα χρόνια περνούσαν γεμάτα χαρά και ευτυχία αλλά όχι μόνο. Η Εα ήταν έγκυος, κάτι που έκανε τον Εωσφόρο ακόμα πιο ευτυχισμένο, αλλά η χαρά τους δεν κράτησε για πολύ. Το τέλος ερχόταν. Λίγο πριν γεννήσει η Εα εμφανίστηκε ένας πλανήτης κατάμαυρος, περιτριγυρισμένος από φλόγες, πολλοί τον ονόμασαν Θάνατο γιατί ερχόταν πάντα στο τέλος του κόσμου, τα κατάστρεφε όλα και από τα απομεινάρια ξανάφτιαχνε καινούριους γαλαξίες.
          Όλα είχαν καταστραφεί, το τέλος ερχόταν και η Εα ήταν έτοιμη να γεννήσει για να κρατήσει  αυτές τις τελευταίες ώρες το μωρό της, άλλα δεν πρόλαβε γιατί έγινε κάτι που κανένας δεν περίμενε, κάτι που κατάστρεψε την φυσική ροή των πραγμάτων. Το μωρό γεννήθηκε την ίδια στιγμή που θα καταστρεφόταν ο κόσμος και ένα κύμα από ενέργεια σταμάτησε τον χρόνο. Ο Παράδεισος σώθηκε άλλα με δυο θυσίες. Η ατμόσφαιρα του Παραδείσου τυλίχτηκε σε φλόγες με αποτέλεσμα κανένας Άγγελος να μην μπορεί ποτέ να βγει έξω από τον πλανήτη και το δεύτερο ήταν η Εα, έδωσε όλη την δύναμη στο παιδί της με αποτέλεσμα να πεθάνει. Ο Εωσφόρος θλιμμένος πήρε το παιδί μακριά από την πόλη να το μεγαλώσει με ηρεμία και χωρίς όλα να του θυμίζουν την αγαπημένη του.

Το παιδί το ονόμασε Σέλα από τον πατέρα της Εας και καλό του φίλο.