Η Άνοδος Και Η Πτώση Του Γαλαξία: Σέλας Η άνοδος Της Σελήνης "Μέρος 1ο"

Κεφάλαιο 15ο

" Έτρεξα όσο πιο γρήγορα μπορούσα στην σπηλιά του χρόνου, έβγαλα τα ρούχα μου και μπήκα μέσα στην λίμνη, περίμενα να δω το μέλλον μου ή έστω το πιθανό μου μέλλον αλλά πάλι δεν υπολόγισα σωστά, τα νερά με πήγαν στον αιθέρα, στον κόσμο των νεκρών, έναν παράλληλο κόσμο έναν κόσμο που όλα περιτριγύριζαν εμένα, οι άνθρωποι, τα πλάσματα, οι πράξεις μου όλα ήταν εδώ και με περιτριγύριζαν, στο τέλος κατάφερα όμως να εντοπίσω το μέρος που έπρεπε να πάω, την ώρα της επιλογής μου, την επιλογή των δράκων. Βγήκα και αντίκρισα τον εαυτό μου χιλιάδες χρόνια πίσω να δίνω το όνομα στον δράκο μου. Προσπάθησα να μην αντικρίσω τον παρελθοντικό μου εαυτό, πρώτα ήξερα έπρεπε να πάω να δω τον Μάρων, να μου πει αν υπάρχει τρόπος να αιχμαλωτίσω έναν δράκο, αλλά τίποτα, μου είπε ότι δεν υπάρχει τρόπος ή σκοτώνεις τον δράκο ή των μάγο του., απελπισμένος γύρισα πίσω στον αιθέρα και πήγα στην μέρα που ξεκίνησαν όλα, την ίδια ημέρα που έχασα και τα δυο μου παιδιά, αν υπήρχε τρόπος ένας μόνο ήξερε την απάντηση, ο γιος μου Άβελ. Τον βρήκα να κάθετε στο δωμάτιο που σε λίγες ώρες θα έβρισκε τον θάνατο του, του ζήτησα να δει στον μέλλον και να μου πει αν γίνεται να παγιδεύσουμε δράκο, κοίταξε και μου είπε "Δεν μπορώ να βρω τον τρόπο αλλά σε πολλά χρόνια από τώρα σε βλέπω να πολεμάς των Μάρων και να τον αιχμαλωτίζεις σε έναν καινούριο πλανήτη που δημιούργησες εκείνη την στιγμή από την ενέργεια σου, έναν άσπρο πλανήτη." των ευχαρίστησα και πήγα να φύγω όταν με ρώτησε αυτό που δεν ήθελα να απαντήσω "Πατέρα, πες μου την αλήθεια, όταν είδα τον μέλλον σου δεν με είδα πουθενά, γιατί;" ήταν η ποιο άβολη στιγμή της ζωής μου δεν ήξερα τη να του πω και προσπάθησα να το παίξω χαλαρός ότι δεν συμβαίνει τίποτα " Καμιά φορά παιδί μου δεν μπορούμε να δούμε το μέλλον μας μέσα από το μέλλον κάποιου άλλου, για αυτό δεν σε είδες." των πείρα μια μεγάλη ζεστή αγκαλιά και έφυγα αμέσως, τώρα ήξερα τη να κάνω. Γύρισα στον αιθέρα για να πάω πίσω στην εποχή μου αλλά με έναν μυστηριώδες τρόπο βρέθηκα κάπου που δεν μπορούσα να καταλάβω, όλα ήταν τόσο περίεργα και αυτοί η φασαρία, που είμαι; Βγήκα από ένα μικρο δωματιάκι και βρέθηκα στο διάδρομο ενός κτηρίου, μπροστά μου έτρεχαν μικρά και μεγάλα παιδιά με μανδύες και πολλά βιβλία στα χέρια τους, τους ακολούθησα και βρέθηκα σε μια αίθουσα μεγάλη με έναν μαύρο τοίχο και πολλά καθίσματα, μπροστά ακριβός από τον μαύρο τοίχο ήταν ένα γραφείο και στον θρόνο καθόταν ένας γέροντας με πολλά άσπρα μαλλιά και μακριά άσπρα γένια. Που βρίσκομαι;"

- Ποιος θα μου πει ποτε εγινε η μεγαλη μαχη των δρακων; ... Εσυ, πες μου.

- Το 317 μ.Χ .

- Σωστά. Και ποιος θα μου πει πως νίκησε ο Άρχοντας Σέλας των αρχαίο δράκο; ... Εσύ.

- Όταν το Κάμελοτ είχε σχεδόν πέσει εμφανίστηκε στην κορυφή του βουνού Κιλγκαρά ο Άρχοντας Σέλας, άνοιξε έναν αρχαίο πάπυρο και άρχισε να ψέλνει ένα αρχαίο ξόρκι...

- Ναι ευχαριστώ αλλά νομίζω έχουμε έναν επισκέπτη,συγγνώμη ποιος είστε;

- Εεεε με λένε Ερμή είμαι μαθητευόμενος και κάτι έκανα και ήρθα από το παρελθόν.

- Οοοο ενδιαφέρων, μήπως γνωριζόμαστε; μου θυμίζεις κάποιον που ήξερα αλλά δεν είναι δυνατόν.

- Εεεε δεν νομίζω δεν ξεχνάω ποτέ πρόσωπα είναι ένα από της δεξιότητες μου.

- Κάλως. Λοιπόν παιδιά μου μπορείτε να πηγαίνετε. Κύριε Ερμή ελάτε μαζί μου, α συγγνώμη ξεχάστηκα Μέρλιν.

'Ποιος;'

"Τον ακολούθησα μέχρι το γραφείο του, ακόμα δεν μπορώ να πιστέψω ότι βλέπω ένα από τα παιδιά μου ηλικιωμένο, με έβαλε να κάτσω μέχρι να ετοιμάσει ένα ξόρκι για να με πάρει πίσω στο παρελθόν."

- Άκουσα αυτά που λέγατε στα παιδιά, αν δεν κάνω λάθος η μάχη των δράκων ξεκίνησε το 315 όχι το 317.

- Το 315 γύρισαν οι Δράκοι στην Γη, έγιναν δυο μάχες η μια με τους Αζγκαρντιανούς και μετά το τέλος της έγινε η μάχη των Δράκων.

- Αζγκαρντιανοί; Αυτοί την πληροφορία δεν την ήξερα.

- Οι Δράκοι στην πορεία τους για να έρθουν στην Γη περάσαν πρώτα από το Άζγκαρ το κατέστρεψαν και μετά ανέστησαν τους Αζγκαρντιανούς για να τους φέρουν να πολεμήσουν στην Γη.

- Μάλιστα, δεν τα είχα διδαχτεί εγώ σωστά τότε. Και κάτι άλλο είπατε ότι ο Άρχοντας Σέλας γύρισε με έναν πάπυρο που τον βρήκε;

- Δεν ξέρω που τον βρήκε αλλά μπορώ να στον δείξω, είναι αυτός εκεί.

- Πάρα πολύ ενδιαφέρουσα η ιστορία της μαγείας.

- Έτοιμο, θέλω να πάτε να ξεκουραστείτε και αύριο το πρωί ελάτε να σας γυρίσω πίσω.

- Ευχαριστώ. Παρεμπιπτόντως τι χρονιά έχουμε τώρα;

- 2018!

"Σχεδόν 700 χρόνια, δεν περίμενα αυτήν την εξέλιξη. Περίμενα μέχρι ο γιος μου να κοιμηθεί, πήγα πείρα των πάπυρο έγραψα ένα δικαιολογητικό σημείωμα και γύρισα πίσω στο Κάμελοτ λίγο μετά από την ώρα που έφυγα."

- Αλλαγή! Δεν θα πολεμήσουμε τους Δράκους.

- Τότε ποιους;

- Αυτούς!!