So ayun unalis na kami dun sa Mall.
Pagdating namin sa bahay, nandoon na si Daddy. Kumain na kami. Nabanggit ko bang pagabi na?? So ayun after namin kumain pumunta na ako sa taas tapos inayos ko yung nga pinamili ko.
Nung hihiga na ako biglang bumukas yung door ko. Pumasok si Mommy. Medyo maga pa yung mata niya.
"Mommy, what happen?" Grabe. Anong nangyare bakit umiiyak si Mommy imposobleng nag away sila ni Daddy.
"Pat, you're Grandma is suffering from cancer." naiyak din ako sobrang sweet kasi nun sakin. Nagiisa niya kasi akong apo.
"Mom, what are we still going here? Let's go now in US." Sabi ko kay Mommy habang umiiyak<a/n: imagine niyi na lang na umiiyak habang nagsasalita. :D>
"Pat, we are going there tomorrow. But you can't come you have to study." naiyak ako lalo. Niyakap nama ako ni Mommy.
"How long will you have to stay there?" tanong ko kay Mommy.
" As long as your grandma is alive. But don't worry Pat we will still visit you here or vice versa." Sabi ni Monny. Napangiti namab ako. Ayos na yun atleast mabibisita ko sila or vice versa. "Pat we cannot say goodbye to you later because we will go to the airport later at 2 am. You can do what you want but please be careful. And this is for you just open it tomorrow." May binigay si Mommy sakin pero tinabi ko muna yun. tapos niyakap ko siya. Umalis na sya pagkatapos nun kelangan daw nila magpahinga ehh dahil maaga pa sila bukas. Kasama si Daddy huh.
<a/n: Next time ulit ako mag aupdate^^ Please support.^^ Please VOTE and Comment na din^^>
So ayun, natulog na ako. Hayss. Huhu. TT.TT Malakas pa naman si grandma nung huling bumisista kami sa US ahh. TT.TT
zzz.ZZZZzzzzzZZZZZZzzzzz
*kring* *Kring*
O_-... -_O....0_0....O_O
Ayan, gising n aako. :)
BINABASA MO ANG
The more you hate, the more you love.
Ficção AdolescenteTotoo ba yung mga katagang ' The more you hate, the more you love.'? Lahat ng tao iba iba ang pananaw sa buhay. Let's see kung kaya ko itong patunayan sa pamamagitan ng story na ito.^^ Please support this!! :D
