BAĞIMLI

BEKLENİLEN ?

    Arkadaşlar günlük olarak kısa kısa bölümler mi yazayım yoksa 3 günde bir uzun bölümler mi ? Yorumlarınızı bekliyorum. :)

7 Temmuz 2006

    Bugün babamsız geçen ilk doğum günüm. Bir daha doğum günü kutlayabileceğimi sanmıyorum. Erdem, Zeynep, annem, dayım ve İbrahim Atak -İbrahim amca- teker teker doğum günümü kutladılar. Annemde bir tuhaflık vardı. Babamdan dolayı değil ama. Üzüntü dışında.. Garip davranıyordu. Sanki benden bir şeyler saklıyor gibiydi. Yatağımda uzanmış bunları düşünürken Erdem ile Zeynep geldi. Ne diye hala bizdeydi bu kız. Bana bir şey yaptığı yok ama sevmiyorum işte. İbrahim Bey de cabasıydı zaten. Babamdan beri sürekli bizdeydi. Hatta dayım ne kadar rahatsız olsa da annemin isteği üzerine bizde kalmıştı. Annem çok değişti. Nedeninin babam olduğuna inanmak istiyorum ama bana öyle gelmiyor. Erdem daldığım düşüncelerden uyandırdı beni.

- "Ecrin dışarı çıkmak ister misin ? AnkaMall'e gidebiliriz. Ya da isterseniz Zeynep ile kız kız gidin." Erdem Zeynep'i sevmediğimi gayet iyi bilir. Öldürücü bakışlarımı Erdem'i  üzerinde gezdirirken önce reddetmeyi düşündüm. Ama hepsi benim için çabalıyordu. Sevmesem de hiçbirini kırmak istemiyorum.

- "Tamam. Hazırım ben. Çıkabiliriz Zeynep."

     Üzerimde yarım kollu, NY baskılı siyah beyaz bir t-shirt, altımda siyah dar paçam, bileğimde deri, örgü desenli bilekliklerim ve ayağımda da Nike'larım vardı. Ufak, siyah bir Nike çantası alıp odadan çıktım.

     Annemle dayıma haber verip çıktık. Tunalı'da oturuyoruz. Otobüse durakları yakın. Bir sokak ilerideki durağa gittik. 5 dakika sonra otobüs geldi. En arka ikili oturaklara oturduk.

- "Ecrin beni sevmediğini biliyorum. Kabul edip benimle gelmek zorunda değildin."

   Söylediği şeyleri duyunca afallamıştım. Gerçekten biliyordu. Erdem mi söylemişti ?

- "Seni sevmediğimi nereden çıkardın Zeynep ?"

- "Bana Erdem'in telefonundan mesaj attığını biliyorum. Ama konu bu değil. Sana ne yaptığımı bilmiyorum. Yaklaşık 1 yıldır tanıyorsun beni ama bana bugüne kadar hiç içten bir gülümseme gönderdiğini görmedim."

    Ne diyeceğimi şaşırmıştım. Oldum olası kız arkadaşlarımdan kazık yemiştim. Biri sevgilimle çıkmıştı. Biri arkamdan konuşup arkadaşlarımla aramı bozmuştu. Sayısı yok denebilecek kadar az olan arkadaşlarımı da kaybetmiştim. Kızlara güvenim kalmamıştı. Yakın bir erkek arkadaşım vardı. Sonunda onun benden hoşlandığını öğrendim. Üzmek istemediğim için iletişimimi kestim. Ve evet hiç arkadaşım yok. Belki de Zeynep'i bu yüzden sevmiyorumdur. Ama yalnızlık çekmekten bıktım. Belki de Zeynep ile iyi arkadaş olabilirdik.

- "Zeynep sevmemek değil de soğukluk diyelim. Benim hiç düzgün bir arkadaşım olmadı. Belki o yüzden sana da ön yargı beslemişimdir. Eğer kırdıysam özür dilerim. Söz veriyorum seni tanımaya çalışacağım."

   Zeynep'in yüzü düştü. Belli ki alınmıştı. AnkaMall'e gelmiştik. O gün Zeynep ile bol bol konuşup alışveriş yaptık. Yemek yedik. Zeynep'e olan ön yargım gitmişti. Bu kadar uzun sürse de sanırım artık Zeynep'ten hoşlanıyorum.

   Eve geldiğimizde dayım:

- "Hoş geldin güzellik." dedi. Benden sonra Zeynep'i selamlayıp odasına çıktı.

    Erdem de benden sonra Zeynep'e sarılıp ne yaptığımızı sordu. Çok yorulmuştm. Duş almak için odama çıkıyordum. Yukarı çıkarken annemin odasından sesler geliyordu. Duvarın kenarına geçip dinlemeye başladım.

8 Haziran 2014

      O gün başıma daha neler geleceğini bilmeden durdum o kapının önünde ..