Kanlı Tatil

Bu gün karne günüydü takıntılı hocalar ve onların berbat sınavlarından kurtulmak için güzel bir gündü. Umarım bu güzellik 5 zayıfla eve gittiğimde de devam eder. Sınıfta bunları düşünürken kaba bir ses yankılandı "Robert Cavanaugh  karneni almaya gel!" Bütün düşüncelerimi bir kenara bırakıp edebiyatçının yani her ne kadar hissettirmese de sınıf hocamızın yanına gittim. Bir an önce okuldan kurtulmak için karnemi sessiz ve atik bir hareketle alıp yerime geçmek için arkamı döndüğümde arkamdan kaba ve iğneleyici bir ses ile "Evet arkadaşlar sınıf 1. mizi pardon sondan 1. mizi alkışlayalım." dedi. Bütün sınıf alkışlarken kahkaha sesleride yükseliyordu. Lise de miydim ilk okulda mı belli değildi. Bir an önce gitmek istediğim için sınıftakileri umursamadan en arkadaki yetime geçtim. Götten bacaklı hocam ve tek hücreli sınıf arkadaşlarımdan 3 Ay boyuca kurtulmam için sadece yarım saatim kalmıştı keşke aynı şey ailem için de gerçekleştirebilsem...Sonuçta tatiller kafa dinlemek için var ev de   annemle babamın kavgalarını dinlemek için değil. Bunları düşünürken götten bacaklıda iyi tatiller diliyordu tabi köpeğin duası kabul olur mu? Hele şükür okuldan çıkıp eve yol almıştım. Evdekilere vereceğim hesabı düşünürken karşımda müstakil dışarıdan şirin görünse de içeriden bok gibi olan evim vardı.  Bahçeye girdiğimde köpeğim Baileys e selam verdim bu dünyadaki tek dostumdu. Kapının önüne geldiğimde anahtarımı cebimden çıkarıp kapıyı açtım. Sonuçta kapıda somurtan iki yüzdense oturma odasında somurtan iki yüz daha iyidir hem cesaretimi toplamak için de zaman kazanırdım. Kapıdan içeri girdiğim de mutfaktan gelen cam sesini ve çığlıkları duydum. Kavga etmelerine alışıktım ama bu kadarına değil.