Son Umut

İlk Günden

Arkamdan gelen sesle irkildim.

‘’Dur!’’ Korkarak döndüm arkamı. Bana seslenmişti oradaki erkek.

''Bekle.'' dedi.

''Adın ne?'' diye sordu.

''C-Cassand-Cassandra.'' diye yanıtladım biraz önceki olayın da korkusuyla.Kimdi bu çocuk?

''Onu istiyorum. Yarın gece.'' dedi Olivia'ya.

Kadın süzercesine bana baktı. ''Senin için fazla basit o.'' diye yanıtladı.

Çocuğun bakışları keskinleşirken sesi de tok ve gür çıkmıştı.

''Cassandra olacak dedim.'' Ben korkuyla olanları izliyordum. Elim tekrar karnıma gitti. Daha yumruk büyüklüğünde bile olmayan bebeğimi hissetmeye çalıştım. Eğer, eğer o ölürse... Hayır, buradan kurtulmam gerekiyordu. Bu gece ya da yarın sabah. Kaçmalıydım. Olivia pes ederek.

''Nasıl istersen.'' dedi.

''Onu almak için gelirim.'' diye yanıtlayıp kapıyı açtı. ''Çok açık giyinmesin. Mini bir elbise yeter. Önce yapmam gereken bir iş var.'' dedi.Ben o işin ne olduğuna kafayı takarken konuşmasına devam etti. ''8'de hazır olsun. '' Dışarı çıkıp kapıyı kapattı.

Olivia bana ters bir bakış atarken elimi karnımdan çektim. ''Senin gibi bir kız kolay pes etmiş.'' dedi alayla. Cevap vermedim. Ona hamile olduğumu söylesem beni bırakır mıydı acaba?

''Ben-'' sözümü kesip bağırdı.

''Alex!'' Geldiğimde gördüğüm kız başka bir odadan çıktı. ''Doğum kontrol ilacı ver şuna. Bakımını falan yapın.Zayn yarın kızı istedi.''

Kız önce şaşırdı. Ardından alayla bana baktı. ''İlk günden müşteri ha?'' diye sordu. ''Hem de Zayn. O buranın en iyisine bile bakmazken senin gibi bir acemiye mi baktı?''

Çocuğun adının Zayn olduğunu anlamıştım. Playboy gibi bir şeydi sanırım. Yüzüm kızardı. Ama utançtan mı üzüntüden mi bilemiyorum. Gururum kırılmıştı aslında. Tamam bu iş için meraklı falan değildim ama küçümsenmek zoruma gitmişti. Lanet olsun! Neler saçmalıyordum öyle? Hamilelik başıma vurdu galiba.Tamam hala saçmalıyorum.

Oda denilen yere çıktığımda,aslında pekte oda gibi değildi.Daha önceden de dediğim gibi yatak,çekmecelerden oluşuyordu. Yatağın üstüne, iğrenircesine baktıktan sonra oturdum.Ellerimi yatağın üstüne koydum. Düşünüyordum. Neden beni istemişti? İlk günden. Düşünsenize, buranın en iyi fahişesine bile bakmıyormuş. Ne saçmalıyorum ben? Biri durdursun beni. Odamın kapısının açılmasıyla kendime geldim. İçeri, Alex denilen kız geldi.

‘’Hazırlanmalısın.’’ Dedi elinde ki elbiseyi gösterirken

. ‘’Bunu giyeceğimi düşünmüyorsun değil mi?’’ dedim kaşımın tekini kaldırarak.

‘’Fikrini sormadım Cassandra.’’

‘’Kalk hazırlan, saat 8’e geliyor ve Zayn bekletilmekten hoşlanmaz.’’ Dedi ve elbiseyi yatağın üstüne bıraktı. Odadan çıktıktan sonra yerimden yavaşça kalktım. Elbisenin olduğu yere doğru ilerledim. Ulaştığımda, elbiseyi elime aldım. Arkasında ki dekolte beni etkilemişti açıkçası. Boyu da idealdi. Kötü olmayacağını düşünerek, üstüme geçirdim. Aynanın karşısına geçip, ah ayna olduğunu söylemeyi unutmuşum. Aynanın karşısına geçip, kendime bakmayı başlamıştım. Pembemsi saçlarım, gerçekten elbiseyi tamamlıyordu.Alex içeri bir anda girince, istem dışı olarak küçük bir çığlık attım.

‘’Alex!’’ diye bağırınca sinsice gülümsedi.

‘’Alexis.’’ Dedi. ‘’Ha?’’ dermişçesine baktım. ‘’Adım, Alexis.’’ Dedi. Anladım demek istediğimi anlayacağını düşünerek, başımı salladım. ‘’Harika görünüyorsun, Cass.’’ İlk defa biri bana Cass diyordu. Bu hoşuma gitmişti.